Δεν είναι ότι οι σύντροφοι ψεύδονται όταν δηλώνουν πως δεν μπορούν να ζήσουν χωρίς τον άλλον!

Το μόνο πράγμα που πρέπει να σκεφτούμε είναι ότι ενώ τα αισθήματα τους είναι γνήσια, η γνησιότητα και η αλήθεια ανήκουν στην στιγμή.

Οι άνθρωποι δεν έχουν ποτέ γνώση για την ροή της ζωής.

Το άτομο που μοιάζει όμορφο σήμερα ίσως δεν θα είναι ίδιο μετά από λίγα χρόνια.

Μόλις ο αρχικός ενθουσιασμός και η αγάπη φθαρούν, γίνεται ο δεσμός φυλακή.

Αυτός ο δεσμός οδηγεί τους ανθρώπους στο να απατήσουν τον σύντροφο τους ή το λιγότερο απλώς να σταματούν να απαντούν με ενθουσιασμό. Είναι μόνο ένα φυσικό, εγγενές συναίσθημα στην ανθρώπινη ψυχή. Ενώ η δέσμευση των ανθρώπων με τον γάμο είναι μια πράξη που είναι αφύσικη σε μεγάλο βαθμό.

Η φιλία μπορεί να είναι δυνατή μόλις οι άνθρωποι αφήσουν αυτό τον δεσμό. Αν και όταν νιώσουν την αγάπη να απομακρύνεται, θα είναι ελεύθεροι να μείνουν ή να προχωρήσουν.

Μόνο όταν θα είναι ίσοι σεβασμού η κοινωνία θα απελευθερωθεί πραγματικά από λανθασμένες ιδέες και θα φορέσει τα αυθεντικά της χρώματα.

Λόγω της προσπάθειας του ανθρώπου η κοινωνία έχει γίνει αφύσικη, σε βαθμό που πρέπει να απαντάμε στο δικαστήριο για τις ιδιωτικές μας υποθέσεις.

Αυτός είναι ένας άλλος τρόπος για την ενίσχυση της κυριότητας του ενός έναντι στον άλλον.