Δεν βλέπεις με τα μάτια, αλλά με τον εγκέφαλο!

Σκέψου πόσο ανόητος φαίνεσαι, όταν λες -αν δεν το δω με τα μάτια μου δεν το πιστεύω- και άλλες ανάλογες μεγαλοστομίες.

Τα μάτια σου σε κοροϊδεύουν, ειδικά αν δεν έχεις καλλιεργήσεις τον εγκέφαλο σου, γιατί με τον εγκέφαλο βλέπεις και όχι με τα μάτια.

Λένε οι μεγάλοι επιστήμονες (χα, τρις!) πως αν δεν παρατηρήσεις κάτι αυτό δεν υπάρχει! Υπάρχει από την στιγμή που ο παρατηρητής, παρατηρεί το παρατηρούμενο. Ναι αλλά αν δεν το παρατηρήσει αυτό δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει, απλά δεν υπάρχει ΜΟΝΟ για τον συγκεκριμένο παρατηρητή. Επομένως πρόσεχε τι παρατηρείς αν δεν θέλεις να του δώσεις υπόσταση.

Αν κοιτάς την Άβυσσο, σε λίγο θα σε κοιτάξει κι αυτή κι αν δεν είσαι ικανός να την αντιμετωπίσεις… φίδι κολοβό που σε περιμένει… μεγάλε μου κοσμικέ διδάσκαλε! Και το θέμα δεν είναι να την κοιτάς  -παρατηρείς εσύ, δεν τρέχει και τίποτα- το μεγάλο παιχνίδι αρχίζει όταν σε πάρει πρέφα αυτή… Βαράτε βιολιτζήδες τότε !!!

Δεν βλέπεις με τα μάτια, αλλά με τον εγκέφαλο.

Πιστεύεις ότι κάτι δεν υπάρχει, επειδή δεν το βλέπεις; Άρα Δεν Υπάρχει; Η παρατήρηση αυτό μας δείχνει, αυτό που δεν υπάρχει στον Νου σου δεν το βλέπεις, γιατί μέσα στον εγκέφαλο σου, στον Νου σου δεν παίζεται αυτό το έργο, αλλά κάποιο άλλο και αυτό εμφανίζεται, στην προβολή της ζωής σου. Το τελευταίο πράγμα που περιμένει να δει ένας οδηγός σε έναν επαρχιακό έρημο δρόμο είναι ένα αεροπλάνο σταματημένο. Επομένως, δεν το ‘βλέπει’ ποτέ.

Ο Νους του ανθρώπου και ειδικά ο Νους του μορφωμένου ανθρώπου, είναι προγραμματισμένος από ένα σύστημα -ισμών και μια συγκεκριμένη σειρά λέξεων, που βασίζεται πάνω σε μία απόλυτα κατευθυνόμενη, ελεγχόμενη αντίληψη για τη φύση του κόσμου υλικού ή άυλου. Του δίνουν με τρομακτικά απόλυτη ακρίβεια ένα στάνταρ σύστημα αξιών για να σκεφτεί, και αυτές οι σκέψεις δημιουργούν τον κόσμο που “βλέπει”.

Η ερώτηση που προκύπτει είναι ΠΟΙΟΙ του δίνουν αυτές τις ιδέες που αναμασά σαν υπέρτατες αλήθειες; Χμ για να δούμε!

Οι περισσότεροι άνθρωποι σκέφτονται και επικοινωνούν με έννοιες και όρους που έχουν αποδειχθεί ψευδείς, από την εποχή της ύπαρξης τους, όποια κι αν είναι αυτή. Οι άνθρωποι σκέφτονται και θεωρούν το χρόνο και το χώρο σαν κάτι ξεχωριστό και ανεξάρτητο. Πιστεύουν πως ζούμε σε τρεις διαστάσεις, παρόλο που η επιστήμη έχει αποδείξει πως ο χρόνος είναι η τέταρτη διάσταση. Εξακολουθούν να πιστεύουν πως η ύλη είναι κάτι το διαρκές, όταν οι επιστήμονες γνωρίζουν πως η ύλη δεν είναι παρά μία άλλη εκδήλωση ενέργειας, και όχι μόνο οι επιστήμονες αλλά και οι φιλόσοφοι όλων των εποχών αυτό λένε. Η ύλη είναι ΕΝΕΡΓΕΙΑ.

Η ενέργεια ενός σωματιδίου είναι ίση με τη μάζα του σωματιδίου πολλαπλασιασμένη με το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός. Μια συνέπεια της σχετικότητας είναι ότι η μάζα μπορεί να μετατραπεί σε ενέργεια και αντιστρόφως. Αυτό το είδος μετατροπής είναι που εξασφαλίζει την ισχύ της ατομικής βόμβας. Ύλη μετασχηματίζεται σ’ ενέργεια και πάλι ξανά σε ύλη.

H βάση του σύμπαντος είναι περισσότερο ενέργεια, παρά ύλη. Όσο ερευνούμε την Κβαντική πραγματικότητα τόσο περισσότερο αντιλαμβανόμαστε πως δεν υπάρχει αληθινά ένα συγκεκριμένο δομικό καλούπι του φυσικού σύμπαντος, πως όλα τα πράγματα είναι εκδηλώσεις και μετασχηματισμοί ενεργειακών διατάξεων, που μερικές φορές εμφανίζονται σαν ύλη με διαφορετικές δομές μάζας.

Σε μια προτεινόμενη νέα έκδοση, που λέγεται διπλή ειδική σχετικότητα, ο τύπος του αναθεωρείται ώστε να εξασφαλίζει ότι κανένα στοιχειώδες σωματίδιο, δεν μπορεί να έχει ενέργεια μεγαλύτερη από τη λεγόμενη ενέργεια (EP ~1028eV). Στην ενέργεια αυτή οι θεωρητικοί πιστεύουν ότι ενοποιούνται όλες οι δυνάμεις. Αυτό που θέλω να καταλάβεις είναι πως τα πάντα στο κοσμικό σύμπαν της ύλης είναι ΕΝΕΡΓΙΑ, το υλικό εκδηλώνεται με μάζα αλλά η μάζα είναι η εκδήλωση της ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ. Αυτή την Ενέργεια ο άνθρωπος την “βλέπει” με τις καταγραφές που υπάρχουν στον εγκέφαλο του.

Πέντε ενσωματωμένα επίπεδα εγκεφαλικής διεργασίας

Αυτό ακριβώς έκανες μόλις τώρα για να «δεις» το κάθε ένα από αυτά τα γράμματα. Δεν έστειλαν τα μάτια σου μια εικόνα του κάθε γράμματος σε «εσένα». Ο εγκέφαλος σου επεξεργάστηκε τα οπτικά στοιχεία που του έστειλαν τα μάτια σου και έτσι μπόρεσε να Κατασκευάσει αυτά τα γράμματα. Πως το κάνει; Με ποιόν τρόπο επεξεργάζεται τα οπτικά στοιχεία;

Πρώτα σπάζει τα εισερχόμενα ερεθίσματα σε βασικά σχήματα, χρώματα, σχέδια. Κατόπιν αρχίζει να ταιριάζει τα σχέδια, χρώματα, σχήματα με αποθηκευμένες μνήμες, τα συνδέει με συναισθήματα και καθορισμένες σημασίες συμβάντος, δοκιμάζοντας τα όλα μαζί σε μια ολοκληρωμένη «εικόνα» και στέλνοντας την στον μετωπικό λοβό στιγμιαία 50 φορές ανά δευτερόλεπτο. Ακριβώς αυτό κάνει ο εγκέφαλος σου όταν “βλέπει” λέει η Νευροφυσιολογία.

Δεν βλέπουμε συνεχώς. Είναι κάπως σαν μια διακοπτόμενη ταινία. Αυτό σημαίνει πως ο εγκέφαλος ζωγραφίζει οτιδήποτε «βλέπει». Μελετώντας οι επιστήμονες περιστατικά με εγκεφαλικά ανακάλυπταν πως όταν κάποιος πάθαινε εγκεφαλικό και ένα μικρό μέρος του εγκεφάλου σταματούσε να λειτουργεί, αυτό επηρέαζε την οπτική αίσθηση των ασθενών.

Άλλη απόδειξη πως ο εγκέφαλος ζωγραφίζει και δεν «βλέπουμε» με τα μάτια μας είναι πως το μέρος όπου πάει το οπτικό νεύρο μέσω του οφθαλμικού βολβού μέχρι το πίσω μέρος του εγκεφάλου δεν διαθέτει οπτικούς υποδοχείς. Γι αυτό αν περιμένουμε κλείνοντας το ένα μάτι να δούμε ένα μαύρο στίγμα στην μέση, δεν το βλέπουμε. Αυτό συμβαίνει επειδή ο εγκέφαλος δημιουργεί, ζωγραφίζοντας την εικόνα όχι το μάτι.

Υπάρχει ένα γατάκι στην μύτη σου… Δεν πιστεύεις ότι υπάρχει; Άρα δεν υπάρχει!

Οι επιστήμονες έβαλαν νεογέννητα γατάκια σε περιβάλλον χωρίς κάθετες γραμμές. Τα άφησαν να μεγαλώσουν αρκετά και βδομάδες αργότερα όταν τα τοποθέτησαν σε «κανονικό» περιβάλλον, τα γατάκια δεν έβλεπαν, δεν μπορούσαν να δουν κανένα αντικείμενο με κάθετη διάσταση, (όπως τα πόδια ενός τραπεζιού) και έπεφταν επάνω του. Είναι πολύ απλό. Βλέπουμε ότι θέλουμε να δούμε, ότι πιστεύουμε πως υπάρχει, ότι υπάρχει ΗΔΗ καταγεγραμμένο μέσα στο εγκέφαλο μας. Βλέπουμε ότι θέλουμε να δούμε, ότι πιστεύουμε πως υπάρχει και δεν βλέπουμε ότι μας είναι δυσάρεστο, ξένο η δεν πιστεύουμε πως υπάρχει.

Το μεγαλύτερο μέρος των ανθρώπων αρνείται να δει κάτι, οτιδήποτε πέρα από ότι του έχουν ήδη εμφυτεύσει. Αν λοιπόν βλέπουμε και χτίζουμε την πραγματικότητα από το απόθεμα εμφυτευμένης μνήμης, συναισθημάτων, συνειρμών, που ήδη διαθέτουμε, πως θα καταφέρουμε να αντιληφθούμε οτιδήποτε νέο, καινούργιο, διαφορετικό; Το μυστικό είναι η Νέα Γνώση, οι νέες συνάψεις στον εγκέφαλο μας.

Το δυσκολότερο είναι να δεις ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΑΚΡΙΒΩΣ ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ!

Η Νέα Γνώση σημαίνει πως προσθέτουμε νέες επιλογές στον υπολογιστή, στον κατάλογο που διαθέτει ο εγκέφαλος, για το τι είναι πραγματικό, αληθινό, υπαρκτό. Αν θέλεις να δεις ένα άλλο κόσμο, μια πλέον ενδιαφέρουσα οπτική, χρειάζεται να τροφοδοτήσεις τον εγκέφαλο σου με Νέα Στοιχεία, Νέα Δεδομένα, Νέα Γνώση. Αλλά να θυμάσαι πως αυτή η Νέα Γνώση είναι μια καταγραφή των διεργασιών της πραγματικότητας που βασίζεται μόνο στην δική σου προσωπική αντίληψη και εμπειρία. Αυτή η Νέα Γνώση απαιτεί Κατανόηση, Εμπειρία, Διαύγεια.

Αν θέλεις να περιγράψεις σε κάποιον άλλο πως είναι να τρώει ένα ζουμερό, γλυκό, νόστιμο, ροδάκινο μπορείς να κάνεις μόνο αυτό. Να το περιγράψεις Αν θέλεις να δώσεις σε κάποιον να καταλάβει την αίσθηση, να κολυμπάει σε μια θάλασσα. Το μόνο που μπορείς να κάνεις είναι ακριβώς αυτό, να την περιγράψεις (Καταπληκτική αίσθηση, άρωμα πέρα από κάθε φαντασία) και άλλα τέτοια. Μόνο αυτό όμως. Ίσως να κατανοήσει την περιγραφή σου αλλά χρειάζεται και η Εμπειρία, που αποκτάται ΜΟΝΟ ΜΕ ΔΡΑΣΗ προς συγκεκριμένη κατεύθυνση.

Δηλαδή αν θέλεις να έχεις την εμπειρία “θάλασσα” χρειάζεται να κατευθύνεις την δράση σου προς την θάλασσα, για να αποκτήσεις την γνώση και να δημιουργήσεις την εμπειρία. όμως αν λανθασμένα ή σκόπιμα κατόπιν υποδείξεως, κατευθύνεις την δράση σου, προς το βουνό θεωρώντας πως πας προς την θάλασσα, θα αποκτήσεις την εμπειρία του βουνού θεωρώντας το για θάλασσα.

Επομένως για να διευρύνουμε τους ορίζοντες της ζωής και να αποκτήσουμε νέες γνώσεις χρειάζονται και Νέες Εμπειρίες. Ένας πολύ αποτελεσματικός τρόπος να κάνεις ανατροφοδότηση του εγκεφάλου είναι να γίνεις Παρατηρητής. Άρχισε να μελετάς τις συνήθειες σου με την ακρίβεια ενός «Παίχτη» όταν μελετά τον αντίπαλο. Με απλά λόγια παρατήρησε, μελέτησε τον εαυτό σου, με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να επέμβεις όταν επαναλαμβάνεσαι.

Ανακαλύπτοντας τι κάνεις συνεχώς θα μπορέσεις να κάνεις κάτι εντελώς καινούργιο. Με έναν νέο τρόπο και αν είναι δυνατόν, αν έχεις την ενέργεια να το αντέξεις πέρα από τα κοινώς καθιερωμένα. Μην ξεχνάς πως,

Κάθε μέρα έχουμε Ανατολή.

Πολλές μέρες, πολλές ανατολές.

Ο άνθρωπος απολαμβάνει ελάχιστες.

Είναι πολύ δύσκολο να παρατηρεί το φυσικό Σύμπαν.

Σκέψου πόσο δύσκολο είναι, να αρχίσει να παρατηρεί τον Εαυτό του. Να στρέψει την προσοχή του από έξω προς τα μέσα.

Εσένα πότε σε μάγεψε η ανατολή;

Η δύση, η πανσέληνος;

Δεν αντιλαμβανόμαστε όντως την πραγματικότητα. Αντιλαμβανόμαστε αυτό που νομίζουμε ή πιστεύουμε πως είναι η πραγματικότητα. Βλέπουμε την εικόνα της πραγματικότητας που ο εγκέφαλος μας έχει κατασκευάσει από τα εισαγόμενα αισθητηριακά δεδομένα, και από τους αμέτρητους συνειρμούς που προσφέρουν τα δίκτυα των νευρώνων του. Με απλά λόγια ότι βλέπουμε εξαρτάται από τις εμπειρίες μας και από τον τρόπο που τις επεξεργαζόμαστε και αυτές αποτελούν τον κόσμο που βλέπουμε.

Καθώς διαβάζετε αυτά εδώ τα γράμματα, παρ’ όλο που οι αισθήσεις σας παραλαμβάνουν τα δεδομένα της θερμοκρασίας στο δωμάτιο, το βάρος του κορμιού σας στην καρέκλα, την αίσθηση των ρούχων που φοράτε, του θορύβου των αυτοκινήτων στο δρόμο, και το άρωμα του αφρόλουτρου. Τίποτε δεν έχετε αντιληφθεί από αυτά, η προσοχή σας είναι στραμμένη στα γράμματα που διαβάζετε.

Αλλά οι πληροφορίες είναι εκεί από πάντα!

Αυτές τις πληροφορίες επεξεργάζεται ο εγκέφαλος σας και δημιουργεί για χάρη σας τον τρόπο που ερμηνεύετε τον κόσμο.

Το μοναδικό έργο που παίζεται στον εγκέφαλό μας

είναι αυτό που είμαστε διαθέσιμοι να δούμε.

Κόσμος δεν είναι η γειτονιά σου

Ο κόσμος που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι στ’ αλήθεια γύρω μας, αλλά μέσα στο μυαλό μας. Η απαγορευτική πινακίδα που βλέπω στη γωνία του δρόμου της πόλης, δεν είναι στ’ αλήθεια στη γωνία του δρόμου, είναι μέσα στο μυαλό μου. Οι άνθρωποι που βλέπω, δεν ζουν γύρω μου, ζουν μέσα στο μυαλό μου (και δεν ξέρω ποιοι είναι στ’ αλήθεια, εγώ ξέρω μόνο εμένα, κι αυτά που ξέρω γι’ αυτούς δεν είναι παρά πράγματα που ξέρω για μένα, μεταμφιεσμένα)…

Δεν βλέπουν τα μάτια μας τον κόσμο. Το μυαλό μας είναι που τον βλέπει. Βλέπεις με τον Εγκέφαλο

Παρατήρησε, μελέτησε τον εαυτό σου, με τέτοιο τρόπο ώστε να μπορείς να επέμβεις όταν επαναλαμβάνεσαι.

Αντιλαμβανόμαστε αυτό που νομίζουμε ή πιστεύουμε πως είναι η πραγματικότητα.

Μπορείς να καταλάβεις ποιος από τους εξωτερικούς κύκλους έχει το ίδιο μέγεθος με τον κύκλο στο κέντρο;

Άλλο διαβάζεις από απόσταση και άλλο πλησιάζοντας στην εικόνα.

Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται.

Το μοναδικό έργο που παίζεται στον εγκέφαλό μας

είναι αυτό που είμαστε διαθέσιμοι να δούμε!

Τι είναι γωνία ή κοίλωμα; Το γωνιώδες βλάσφημο χάος είναι!

Αν η κοντινή σας αλήθεια (της γειτονιάς σας) σας φαίνεται τόσο αληθινή ώστε να μοιάζουν εξωπραγματικές οι μακρινές σας αλήθειες, (γεγονός που καθιστά το ανθρώπινο Φανταστικό τόσο ακραία εξωπραγματικό), φανταστείτε –αν μπορείτε– πόσο εξωπραγματικές είναι για σας οι αλήθειες που βρίσκονται πολύ πιο πέρα από την ανθρώπινη φαντασία. Διαλογιστείτε λίγο πάνω σ’ αυτό, ίσως εμπνευστείτε για το πόσο μικροσκοπικές είναι οι «αλήθειες» μας.

Τίποτε δεν είναι ψεύτικο σε ένα σύμπαν άπειρων πιθανοτήτων,

Κατά πόσο μπορεί ένας οποιοσδήποτε άνθρωπος να δεχτεί αδιαμαρτύρητα το ότι είναι απίστευτα ασήμαντος; Δεν θα το δεχτεί ποτέ, και καλά θα κάνει. Μπορείτε όμως να φανταστείτε τι πράγματα θα σκαρφιστεί για να μην το δεχτεί; Τον βλέπετε πόσο σοβαρός φαίνεται (και νιώθει) καθώς επιχειρηματολογεί;

Ο κόσμος που βλέπουμε γύρω μας δεν είναι στ’ αλήθεια γύρω μας, αλλά μέσα στο μυαλό μας.

Οι άνθρωποι που βλέπω, δεν ζουν γύρω μου, ζουν μέσα στο μυαλό μου (και δεν ξέρω ποιοι είναι στ’ αλήθεια, εγώ ξέρω μόνο εμένα, κι αυτά που ξέρω γι’ αυτούς δεν είναι παρά πράγματα που ξέρω για μένα, μεταμφιεσμένα)…

Δεν βλέπουν τα μάτια μας τον κόσμο. Το μυαλό μας είναι που τον βλέπει!