ΕΛΑΤΕ ΓΙΑ ΕΝΑ ΣΠΟΥΔΑΙΟ ΤΑΞΙΔΙ… ΘΥΜΑΣΤΕ ΤΟΥΣ ΘΕΟΥΣ ΤΩΝ ΚΒΑΝΤΑ; ΓΙΑ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΛΙΓΟ ΠΙΟ ΒΑΘΙΑ!

 Για να θυμηθούμε μερικά πράγματα, η τέταρτη και η πέμπτη διάσταση, αποτελούν το αόρατο μέρος του αισθητού κόσμου… ενώ ο τρισδιάστατος κόσμος το ορατό του σκέλος. Το σκέλος της μορφής… Το χώρο που λαμβάνουν μορφή όλες οι καταστάσεις και όλα τα έργα που υλοποιούμε… Έχουμε αναφέρει μάλιστα ότι ο αισθητός τρισδιάστατος χώρος «ρέει» συνεχώς μαζί με τη συνειδητότητα, και παίρνει μορφή, όταν αυτή αλληλεπιδρά με την ψυχή του κάθε παρατηρητή. Ο παρατηρητής δηλαδή είναι αυτός που τον «εμφανίζει» μιας και μόνο σε αυτόν γίνεται αισθητός… Και με τον τρόπο που ρέει η συνειδητότητα μέσα στον αισθητό κόσμο, ρέει μαζί της και η υλοποίηση που έχουμε σχεδιάσει με κάθε λεπτομέρεια εμείς… Οι όποιοι εμείς… Πώς γίνεται αυτό; Ας τα πάρουμε με τη σειρά… Κάποιοι σχεδιάζουν αυτό που θα υλοποιηθεί στον αισθητό κόσμο… Η διαδικασία αυτή είναι νοητική δηλαδή πνευματική ή καθαρά ενεργειακή γίνεται με τη σύνθεση γνώσης και συναισθήματος… με τη νόηση.

Ο σχεδιασμός της υλοποίησης, καταγράφεται ενεργειακά πάνω στο μέρος της συνειδητότητας της τέταρτης διάστασης… Φαντασθείτε τη συνειδητότητα σαν ένα ρεύμα από ενεργειακές πληροφορίες οι οποίες ρέουν μέσα από τον αισθητό κόσμο… Στην πραγματικότητα βέβαια η ροή είναι δύο ειδών… Ομαλή και αντίστροφη… Δηλαδή το ενεργειακό ρεύμα το οποίο περιέχει τις πληροφορίες που προορίζονται να υλοποιηθούν, πλησιάζει (ως μέλλον) προσκρούει επάνω στην αισθητό κόσμο, δημιουργεί μέσω του παρατηρητή την «αίσθηση του κόσμου» και περνά πάλι έξω στην τέταρτη διάσταση (ως παρελθόν). Κατανοεί δηλαδή ο αναγνώστης, ότι αυτό που ονομάζουμε τέταρτη διάσταση είναι ο συνολικός χωρικός χρόνος ο οποίος εμφανίζεται σε μας τμηματικά σε στιγμές… Στιγμές που η κάθε μία αποτελείται και από ένα «Τώρα» και «Εδώ»…

Την στιγμή της πρόσκρουσης, αν απουσιάζει ο οποιοσδήποτε παρατηρητής, τότε ο αισθητός τρισδιάστατος κόσμος παραμένει αόρατος… Αν όμως ο παρατηρητής είναι παρών, τότε η ενεργειακή πληροφορία που υπάρχει στα λειτουργικά αρχεία της ψυχής του, προσκρούει πάνω στο σημείο επαφής του αόρατου με το ορατό μέρος του κόσμου…

Η παρατήρηση αυτή, δρα καταλυτικά και στο σημείο της πρόσκρουσης της ροής της συνειδητότητας πάνω στον κόσμο μας (σημείο επαφής αόρατου και ορατού κόσμου) και αυτόματα και ακαριαία δημιουργείται μια εικονική πληροφορία, η οποία καταγράφεται από τις αισθήσεις του παρατηρητή σαν αισθητός κόσμος… Η πληροφορία αυτή παραμένει για ένα μικρό διάστημα και αμέσως μετά εξαφανίζεται (εισέρχεται πάλι στην τέταρτη διάσταση ως παρελθόν)… μεσολαβεί ένα κενό το οποίο διαρκεί το 1/3 της διάρκειας της πρώτης εμφάνισης της πληροφορίας και αμέσως μετά ακολουθεί η επόμενη πληροφορία η οποία αποτελεί και συνέχεια της πρώτης… Αυτές οι διαδοχικές εμφανίσεις και εξαφανίσεις, ακολουθούν μια ταχύτητα που ισούται περίπου με το τετράγωνο της ταχύτητας του φωτός…

Και από πού έρχονται αυτές οι διαδοχικές πληροφορίες; Από την τέταρτη διάσταση μέσα στην οποία γίνεται ο σχεδιασμός αυτός νοητά… Όλος ο αισθητός κόσμος δηλαδή, είναι σαν να αναβοσβήνει με μια ασύλληπτη ταχύτητα τέτοια που είναι αδύνατον να γίνει αντιληπτή και να μετρηθεί από τις αισθήσεις μας… Έτσι εμείς αυτό που αντιλαμβανόμαστε και αισθανόμαστε, είναι μια συνέχεια στα πάντα, η οποία συνέχεια αυτή μας δίνει τελικά και την εντύπωση της σταθερότητας της πραγματικότητας του κόσμου μας… Δηλαδή τι συμβαίνει στην πραγματικότητα… Η ενεργειακή ψυχή, το κύτταρο της κοσμικής πηγής από την οποία εκπορεύεται, εισέρχεται σε ένα άδειο ενεργειακό πεδίο το οποίο πριν μπει μέσα είναι κενό μορφής… Η ύλη δηλαδή, η τόσο πυκνή μορφή ενέργειας, είναι καθ’ ολοκληρία απούσα και αόρατη… Πριν μπει μέσα σε αυτόν η ψυχή του παρατηρητή, ο κόσμος ολόκληρος είναι αόρατος και μη αισθητός, είναι δηλαδή «μη υπαρκτός». Αυτόματα, όμως, μόλις η ψυχή αλληλεπιδράσει μαζί του, αυτός αστραπιαία μετατρέπεται σε αυτό το πυκνό υλικό σώμα, το οποίο όμως παρόλα αυτά είναι εικονικό διότι δημιουργείται εκείνη τη στιγμή μέσω αλλοίωσης της πληροφορίας.

Η ψυχή δηλαδή, «ντύνεται» το σώμα μας, για να μπορέσει να τον αντιληφθεί σαν αισθητό κόσμο, αλλιώς για αυτήν είναι ένα αόρατο κενό «μη υπάρχον» πράγμα. Το σώμα του ανθρώπου δηλαδή, ανήκει στο χώρο του αισθητού κόσμου μονάχα… Στο χώρο του πλανήτη μας… Το σώμα δηλαδή του ανθρώπου, είναι μέρος του συγκεκριμένου χώρου… το οποίο Εμείς, το δανειζόμαστε για όσο διάστημα γραμμικού χρόνου παραμείνουμε εδώ, ώστε η ψυχή μας να μπορέσει να διατηρηθεί και να λειτουργήσει αντιλαμβανόμενη το χώρο… Αυτός είναι ο λόγος που είναι αδύνατον ο άνθρωπος να ξεφύγει από τον πλανήτη με αυτή τη μορφή… Διότι η φυγή μας μακριά και έξω από αυτόν, είναι σαν να εκρήγνυται ο πλανήτης και πετάγονται τα κομμάτια του στο διάστημα. Τα σώματά μας ανήκουν στον πλανήτη, είναι κύτταρά του… όπως το χώμα, τα δέντρα, τα πουλιά, τα σύννεφα, το νερό κ.λπ. Και η μόνη που μπορεί να ταξιδεύει, είναι το ενεργειακό μέρος της ψυχής μας.

Τα σώματά μας δηλαδή, ανήκουν στον βασικό σχεδιασμό υλοποίησης του πλανήτη και όλων όσων υπάρχουν σε αυτόν. Και απλά χρησιμοποιούνται από Εμάς, όπως θα χρησιμοποιούσαμε ένα νοικιασμένο αυτοκίνητο για να περιηγηθούμε σε μια χώρα που μόλις έχουμε επισκεφθεί… Από ποιόν χρησιμοποιούνται τα σώματα; Από την ψυχή… Η ψυχή δηλαδή οδηγάει το αυτοκίνητο; Όχι ο οδηγός του σώματος είναι το Εγώ… Η ψυχή απλά είναι ο επιβάτης του, ο οποίος το χρησιμοποιεί μαζί με το Εγώ… και ποιος το σχεδίασε τότε το σώμα αυτό… Εκείνος ή εκείνοι που σχεδίασαν και τον πλανήτη και τη ζωή που θα υπάρχει σε αυτόν… Εκείνος που αποφάσισε να δημιουργήσει ένα «μη υπαρκτό» χώρο… ένα χώρο, ο οποίος παραπλανά τους επισκέπτες του, αλλοιώνει τις πληροφορίες που λαμβάνουν, ώστε να τον θεωρούν υπαρκτό και μόνιμο ώστε να μένουν εκεί μόνιμα… Έτσι ήταν πάντα αυτός ο χώρος; Έτσι ήταν από τον καιρό που πρωτοεμφανίστηκε; Όχι… Σχεδιάστηκε στην πάροδο των αιώνων… Πως σχεδιάστηκε; Με «σχεδιασμό υλοποίησης βαθέως πεδίου»…

Τι είναι αυτός ο σχεδιασμός όμως; Είναι η ενεργειακή απεικόνιση της βούλησής μας, μέσα στο κύριο σώμα της συνειδητότητας, σε βάθος 25.000 ετών… Μπορεί ο αναγνώστης να ξαναδιαβάσει τον αριθμό διότι είναι σωστός… Ο σχεδιασμός βαθέως πεδίου, περιλαμβάνει έναν ολόκληρο κύκλο της συνειδητότητας… δηλαδή περίπου 25.000 χρόνια… Και ο νέος κύκλος της, μόλις άρχισε, διότι ο κύκλος των Μάγιας, ήταν ένας τέτοιος κύκλος της συνειδητότητας… Η όλη διαδικασία είναι ενεργειακή, δηλαδή νοητική κατ αρχάς… Ο σχεδιασμός ξεκινά από το μη καθορισμένο σχέδιο όπου εξετάζουμε όλες τις πιθανότητες… Αυτό ανήκει στην πέμπτη διάσταση, η οποία από τη στιγμή που θα γίνει η πρώτη νοητική διαδικασία, αρχίζει να καταγράφει δεδομένα μέσα της… Μόλις το σχέδιο πάρει συγκεκριμένη μορφή καταβαίνει στην τέταρτη διάσταση… Το βάθος της τέταρτης διάστασης όπου μπορούμε να καταγράψουμε πληροφορίες φτάνουν τα 24.000 χρόνια και σε αυτό το επίπεδο μπορούμε να καταγράψουμε κάθε λεπτομέρεια του σχεδίου…

τα χρόνια που έρχονται, κάποιοι από εσάς, έχοντας αντιληφθεί την όλη κατάσταση που έχει διαδραματιστεί γύρω μας τα τελευταία χρόνια, θα αποφασίσετε να δράσετε με τον ίδιο τρόπο… Ήρεμα και ψύχραιμα, να σχεδιάσετε τη δική σας υλοποίηση βαθέως πεδίου… Και να γίνετε ο ανθρώπινος κρίκος εκείνος που θα οδηγήσει τον πολιτισμό της ανθρωπότητας σε περισσότερο πνευματικά μονοπάτια… Πέρα από δανικούς φόβους, ζητιάνικες αγάπες και ξένο χρήμα υποδούλωσης… Ένας κρίκος, που θα φροντίσει να συνειδητοποιήσει κι αυτός όπως και κάθε άλλος γύρω του, ότι οι αλλαγές της ζωής που αξίζουν περισσότερο, είναι εκείνες που γίνονται συνειδητά… Με αργά βήματα, Εδώ και Τώρα…