ΕΛΛΑΔΑ 2022 , ΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ ΗΡΘΕ ΑΠΛΑ ΧΩΡΙΣ ΤΙΜΕΣ!

ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΔΟΧΗ ΜΕ ΚΑΠΟΙΟ ΕΙΔΟΣ ΠΕΡΙΦΡΟΝΙΣΗΣ… ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ; ΠΕΡΙΦΡΟΝΗΣΗ ΣΤΟ ΑΓΙΟ ΦΩΣ; ΝΤΡΕΠΟΜΑΙ.

***

Στον Πανάγιο Τάφο γονατίζει ο Πατριάρχης για να πραγματοποιηθεί η Αφή του Αγίου Φωτός και από το Ιερό Κουβούκλιο ξεκινούν όλα!

Το Άγιο Φως αναβλύζει μέσα από το Ιερό κουβούκλιο του Πανάγιου Τάφου κάθε Μεγάλο Σάββατο και συγκλονίζει εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο που παρακολουθούν την αφή είτε από κοντά είτε μέσω της οθόνης τους.

Η ελληνική αγιοταφική κοινότητα είναι αυτή που έχει την ευθύνη και την φροντίδα του Πανάγιου Τάφου εκείνη την ημέρα, ενώ ο Έλληνας Πατριάρχης πάντα είναι αυτός που γονατίζει να πει την ευχή και να προσευχηθεί στην πλάκα που σκέπασε το σώμα του Χριστού για να πραγματοποιηθεί το μεγαλύτερο θαύμα της ορθοδοξίας.

Ο Έλληνορθόδοξος Πατριάρχης γονατίζει και ζητά το έλεος του Κυρίου για την ανθρωπότητα και για την σωτηρία των ψυχών που έρχεται μέσω της Ανάστασής του, η οποία σηματοδοτείται με την αφή του αγίου φωτός.

Το 1549 το Άγιο Φως έσκισε την κολώνα που βρίσκεται στην είσοδο του Ναού της Αναστάσεως στην Ιερουσαλήμ και ξεπήδησε εμπροστά στα μάτια του Εμίρη που έγινε μάρτυρας φωνάζοντας από το τζαμί που βρισκόταν απέναντι στο ναό.

Κάθε χρόνο την ημέρα του Μεγάλου Σαββάτου συνεχίζει να αναβλύζει θαυματουργικώς από το Ιερό κουβούκλιο κάνοντας εκατομμύρια μάτια να δακρύζουν, καρδιές να χτυπούν δυνατά και κάποιους άλλους να αμφισβητούν την αυθεντικότητα του γεγονότος και να διακωμωδούν την αφή, το μεγαλύτερο θαύμα της ορθοδοξίας.

Το Άγιο Φως κάθε Μεγάλο Σάββατο μεσημέρι μετά την προσευχή του Πατριάρχη Ιεροσολύμων που βρίσκεται γονατιστός μέσα στο Ιερό κουβούκλιο ξεπηδάει από παντού την ώρα εκείνη, για να φτάσει σε λιγότερο από 5 λεπτά στα κεριά όλων των παραβρισκομένων έξω από το ιερό κουβούκλιο και από το ναό.

Δεν υπάρχει καμία εξήγηση, τουλάχιστον ανθρώπινη, μόνο μαρτυρίες και βιωματικές εμπειρίες όλων όσων έχουν βρεθεί κατά καιρούς στον Ναό της Ανάστασης βλέποντας ο καθένας με τα δικά του μάτια το γεγονός που συγκλονίζει.

Το Άγιο Φως συμβολίζει αλλά και υπενθυμίζει με θαυματουργικό τρόπο την Ανάσταση του Χριστού. Είναι ένα Θεόσταλτο θαύμα δια μέσου των αιώνων από το Φως του κόσμου, που είναι ο Χριστός, για τον κόσμο. Η επιστήμη δεν έχει την δυνατότητα να εξηγήσει αυτό το μεγάλο θαύμα και δεν τόλμησε να αποφανθεί ούτε θεωρητικά.

Μόνο ο Ελληνορθόδοξος Πατριάρχης έχει το προνόμιο και την εξουσία να βγάζει το Άγιο Φως. Στο παρελθόν μάλιστα έχουν γίνει απόπειρες και από άλλα δόγματα να βγάλουν το Άγιο Φως αλλά αυτό στάθηκε αδύνατον.

Το πιο συγκλονιστικό μάλιστα γεγονός ήταν αυτό του 1549μ.Χ. σύμφωνα πάντα με ιστορικές καταγραφές όταν, οι Αρμένιοι δωροδόκησαν τον σουλτάνο Μουράτ για να τους δώσει την άδεια να εισέλθουν στον Πανίερο Ναό της Αναστάσεως και να βγάλουν αυτοί από τον Πανάγιο Τάφο το Άγιο Φως. Ο σουλτάνος μάλιστα είχε δώσει την άδεια αυτή και οι Αρμένιοι μπήκαν μέσα στον Ναό και τον κλείδωσαν.

Σύμφωνα πάντα με τις καταγραφές ο Ορθόδοξος Πατριάρχης όταν είδε τους Αρμένιους να βρίσκονται μέσα στον Πανάγιο Τάφο, γονάτισε έξω στην είσοδο του Ναού κοντά σε μία από τις κολόνες της εισόδου του ναού και γεμάτος πίστη έκανε την ευχή όπως ακριβώς συνήθιζε να κάνει μέσα στο Ιερό κουβούκλιο.

Ξαφνικά η κολόνα σχίστηκε και βγήκε το Άγιο Φως ανάβοντας τις λαμπάδες του Πατριάρχη. Ο Αγαρηνός Εμίρης παρακολουθούσε τα γεγονότα από τον μιναρέ του τζαμίου που βρίσκονταν απέναντι από τον Ναό.

Ή κολόνα αυτή μέχρι σήμερα υπάρχει εκεί να θυμίζει το γεγονός που έκανε τον εμίρη να φωνάξει μόλις είδε το άγιο φως να σκίζει την κολόνα: “Μεγάλη η πίστη των Χριστιανών! ‘Ενας είναι ο αληθινός Θεός, ο Θεός των Χριστιανών. Πιστεύω στον Αναστάντα εκ νεκρών Χριστόν. Τον προσκυνώ ως Θεό μου”. Μετά από αυτή την ομολογία του πήδησε από τον μιναρέ, ή κατά μια άλλη πιο πιθανή εκδοχή, μαινόμενο πλήθος μουσουλμάνων ανέβηκαν και τον γκρέμισαν από τον μιναρέ! Κατά την πτώση του όμως δεν έπαθε τίποτα. Τότε οι μουσουλμάνοι τον έπιασαν και τον αποκεφάλισαν. Το άγιο λείψανο του φυλάσσεται μέχρι και σήμερα στην Ιερά Μονή της Μεγάλης Παναγίας των Ιεροσολύμων.

Σύμφωνα με τις εικόνες που έχουν καταγραφεί ως τώρα αλλά και σύμφωνα με τις μαρτυρίες που έχουν κατατεθεί από πιστούς και απλούς επισκέπτες, το άγιο φως όταν ξεπηδά από τον Πανάγιο Τάφο αγκαλιάζει τον χώρο του Ιερού κουβουκλίου και όλο το ναό δημιουργώντας την αίσθηση ότι βλέπει κανείς φλας φωτογραφικών μηχανών. Την ίδια ώρα μάλιστα ενώ τα φορτία της ζέστης και της υγρασίας λόγω του πλήθους είναι γεγονός και όμως ο κόσμος περιβάλλεται από ένα πέπλο δροσιάς που τους κάνει ακόμη και να ανατριχιάζουν σα να βρίσκονται στο κρύο.

Ένα φωτοστέφανο βρίσκεται εκείνη την ώρα πάνω από την παλιά πόλη της Ιερουσαλήμ ενώ ο τρούλος της εκκλησίας είναι σκεπασμένος από μια λαμπερή ομίχλη.

Άλλοι μιλούν για περίεργες συναντήσεις μέσα στο ναό με μορφές που στην ουσία δεν υπήρξαν πραγματικά και άλλοι για λαμπάδες που εμφανίστηκαν δίπλα τους μόνο και μόνο επειδή είχαν σκεφτεί ότι οι ίδιοι είχαν ξεχάσει να πάρουν μαζί τους.

Ο Yasef Αbo Garfah Άραβας οπερατέρ είχε προσευχηθεί όπως ο ίδιος μαρτυρεί πάνω στο κουβούκλιο του Πανάγιου Τάφου όταν οι γιατροί του είχαν πει ότι η σύζυγός του δεν θα κάνει ποτέ παιδί. Την ημέρα της Αφής του Αγίου Φωτός παράτησε τα πάντα όπως μας λέει και μια δύναμη τον έσπρωξε να ανέβει στην κορφή χωρίς να καταλαβαίνει ο ίδιος τι κάνει.

Την ώρα εκείνη μάλιστα προσευχόταν και ξαφνικά ένιωσε το σώμα του να θερμαίνεται και να βγαίνει από το στήθος του το άγιος φως χωρίς να καίγεται. Τα δάκρυά τού ήταν καυτά αλλά η πίστη του μεγάλη. Η γυναίκα του έμεινε έγκυος γεγονός που τους έκανε γνωστό ο γιατρός λίγο καιρό μετά. Ο νεαρός οπερατέρ μάλιστα μας έδωσε τις φωτογραφίες να προσεύχεται πάνω στο ιερό κουβούκλιο, έτσι όπως τον απαθανάτισαν άλλοι συνάδελφοί του.

Ο Μητροπολίτης Γάζης Αλέξιος πριν μερικά χρόνια βρισκόταν στο κελί του στην Ιερουσαλήμ το οποίο έβλεπε στον τρούλο του ναού. Την ώρα της αφής του Αγίου Φωτός κοιτούσε κατά τύχη από το παράθυρό της κουζίνας του και είδε ένα πέπλο από ομίχλη φωτεινό να σκεπάζει το ναό και να μεταμορφώνεται σε ένα φωτοστέφανο που τον τύφλωνε. «Θυμάμαι ότι έκλαιγα μερόνυχτα . Πήγα ξάπλωσα έκλεισα τα μάτια μου και δεν ήθελα να μιλώ σε κανέναν για να μην ξεφύγω από την γλύκα της ανάμνησης αυτής. Ήταν πρωτόγνωρη η εικόνα αν κι έχω ζήσει πολλά θαύματα και εικόνες εδώ όλα αυτά χρόνια. Ήταν η χρονιά που σκοτώθηκαν οι κύπριοι που βρισκόταν μέσα στο ναό εκείνη την ώρα ενώ λίγο αργότερα ταξίδευαν για την Ιορδανία.

Τηλεοπτικό συνεργείο από την Ελλάδα που για πρώτη φορά βρισκόταν πριν χρόνια στην αφή του Αγίου Φωτός έζησε κι εκείνο ένα πρωτόγνωρο γεγονός. Ήταν λίγο πριν την αφή και ο οπερατέρ του οποίου μόλις είχε χαλάσει η κάμερα μη μπορώντας να καταγράψει τα πλάνα του ένιωσε την ανάγκη να έχει κι αυτός μια λαμπάδα μαζί του για να ανάψει το άγιο φως για ευλογία. Όμως λόγω του ότι στο ναό είχε έρθει από την Ελλάδα για δουλειά δεν σκέφτηκε να πάρει λαμπάδα. Τότε καθόλην την διάρκεια της αναμονής τους, μονολογούσε διαρκώς το παράπονό του ότι δεν σκέφτηκε να πάρει λαμπάδα και όλο ξεφυσούσε κάνοντας το υπόλοιπο συνεργείο να διαμαρτύρεται.

Ξαφνικά δίπλα του στην τάβλα που είχε στήσει για την τηλεοπτική λήψη και μάλιστα σε σημείο που δεν ήταν κανείς παρά μόνο αυτός ο ηχολήπτης και η δημοσιογράφος, βρέθηκε μία άσπρη λαμπάδα. Τότε και οι τρεις αναρωτήθηκαν γι’ αυτήν την λαμπάδα πως βρέθηκε εκεί. Όμως πριν προλάβουν καλά καλά να αναλογιστούν τι τους είχε συμβεί σοκαρισμένοι από το γεγονός άρχισαν να τραβούν με τις κάμερες γιατί μόλις είχε γίνει η αφή του Αγίου Φωτός.

Στη βιασύνη τους να κατέβουν από το εσωτερικό μπαλκόνι που είχαν ανέβει για να βρεθούν κάτω ανάμεσα στον κόσμο για τα πλάνα τους ξέχασαν την λαμπάδα. Αργότερα σοκαρίστηκαν και οι τρεις όταν συνειδητοποίησαν ότι άφησαν την λαμπάδα πίσω τους. Σε όλη την διαδρομή για την Αθήνα δεν μπορούσαν να πιστέψουν αυτό που έπαθαν και ξέχασαν την λαμπάδα που είχε βρεθεί δίπλα τους.

Όταν έφτασαν στην Αθήνα και άνοιξαν το αυτοκίνητο για να φορτώσουν τα πράγματα και να αναχωρήσουν πια  βρήκαν την λαμπάδα να τους περιμένει στο αυτοκίνητο μέσα όπως ακριβώς ήταν αφημένη και στο ναό.

Τέτοια γεγονότα και άλλα συμβαίνουν στα Ιεροσόλυμα τα οποία ίσως να ακούγονται γραφικά για κάποιους αλλά γι’ αυτούς που τα ζουν τα συναισθήματα είναι μοναδικά, και ειδικά όταν βρίσκονται ανάμεσα στο πλήθος που ζει την στιγμή που μεταλαμπαδεύεται το Άγιο Φως

***

ΤΟ ΝΟΗΜΑ ΤΗΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΝΑΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ

1.ΑΝΑΣΤΗΤΩ ὁ Θεός, καὶ διασκορπισθήτωσαν οἱ ἐχθροὶ αὐτοῦ, καὶ φυγέτωσαν ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ οἱ μισοῦντες αὐτόν.

19 ἀνέβης εἰς ὕψος, ᾐχμαλώτευσας αἰχμαλωσίαν, ἔλαβες δόματα ἐν ἀνθρώποις, καὶ γὰρ ἀπειθοῦντας τοῦ κατασκηνῶσαι. 20 Κύριος ὁ Θεὸς εὐλογητός, εὐλογητὸς Κύριος ἡμέραν καθ᾿ ἡμέραν· κατευοδώσαι ἡμῖν ὁ Θεὸς τῶν σωτηρίων ἡμῶν.

21 ὁ Θεὸς ἡμῶν, ὁ Θεὸς τοῦ σῴζειν, καὶ τοῦ Κυρίου Κυρίου αἱ διέξοδοι τοῦ θανάτου. 22 πλὴν ὁ Θεὸς συνθλάσει κεφαλὰς ἐχθρῶν αὐτοῦ, κορυφὴν τριχὸς διαπορευομένων ἐν πλημμελείαις αὐτῶν. 23 εἶπε Κύριος· ἐκ Βασὰν ἐπιστρέψω, ἐπιστρέψω ἐν βυθοῖς θαλάσσης. 24 ὅπως ἂν βαφῇ ὁ πούς σου ἐν αἵματι, ἡ γλῶσσα τῶν κυνῶν σου ἐξ ἐχθρῶν παρ᾿ αὐτοῦ. 25 ἐθεωρήθησαν αἱ πορεῖαί σου, ὁ Θεός, αἱ πορεῖαι τοῦ Θεοῦ μου τοῦ βασιλέως τοῦ ἐν τῷ ἁγίῳ.

31 ἐπιτίμησον τοῖς θηρίοις τοῦ καλάμου· ἡ συναγωγὴ τῶν ταύρων ἐν ταῖς δαμάλεσι τῶν λαῶν τοῦ ἐγκλεισθῆναι τοὺς δεδοκιμασμένους τῷ ἀργυρίῳ· διασκόρπισον ἔθνη τὰ τοὺς πολέμους θέλοντα. 32 ἥξουσι πρέσβεις ἐξ Αἰγύπτου, Αἰθιοπία προφθάσει χεῖρα αὐτῆς τῷ Θεῷ. 33 αἱ βασιλεῖαι τῆς γῆς, ᾄσατε τῷ Θεῷ, ψάλατε τῷ Κυρίῳ. (διάψαλμα). 34 ψάλατε τῷ Θεῷ τῷ ἐπιβεβηκότι ἐπὶ τὸν οὐρανὸν τοῦ οὐρανοῦ κατὰ ἀνατολάς· ἰδοὺ δώσει τῇ φωνῇ αὐτοῦ φωνὴν δυνάμεως. 35 δότε δόξαν τῷ Θεῷ· ἐπὶ τὸν ᾿Ισραὴλ ἡ μεγαλοπρέπεια αὐτοῦ, καὶ ἡ δύναμις αὐτοῦ ἐν ταῖς νεφέλαις. 36θαυμαστὸς ὁ Θεὸς ἐν τοῖς ἁγίοις αὐτοῦ· ὁ Θεὸς ᾿Ισραήλ, αὐτὸς δώσει δύναμιν καὶ κραταίωσιν τῷ λαῷ αὐτοῦ. εὐλογητὸς ὁ Θεός.

***

Διανύουμε την Μ. Εβδομάδα και να καταλήξουμε στη μεγάλη γιορτή του Χριστιανισμού, την Ανάσταση του Χριστού!  

Αυτές οι μέρες θεωρώ ότι είναι τόσο έντονες όσο και οι μέρες που ζούμε όταν χάνουμε κάποιο αγαπημένο μας πρόσωπο και κατά κάποιο τρόπο αναμένουμε μετά την εμφάνιση του (ανάσταση του). Το Πάσχα είναι ίσως η μοναδική γιορτή που κλείνει μέσα της όλα τα συναισθήματα. Από την αγωνία, τον πόνο την θλίψη των Παθών και της Σταύρωσης, περνάμε στην αγαλλίαση και την ελπίδα που φέρνει η Ανάσταση.

Σε αντίθεση με την θλίψη και το πένθος που καλύπτουν τη Μ. Εβδομάδα, η ελπίδα και η πίστη είναι αυτά που κυριαρχούν στο τέλος αυτής της Εβδομάδας. Η Ανάσταση του Χριστού συμβολίζει την διάβαση από τον θάνατο στη ζωή, ενώ παράλληλα μέσω της Ανάστασης αποκτά άλλο νόημα η Ζωή και ο Θάνατος. Δεν είναι πλέον ο θάνατος το τέλος της παρούσας ζωής, αλλά ο προσωρινός αποχωρισμός της ψυχής από το σώμα, σαν ένας προσωρινός ύπνος.

Ο Θεός Θέλησε να διδάξει την αντίσταση και την πάλη στο κακό, αλλά και την έννοια της αγάπης και την διάθεση της προσφοράς του εαυτού μας υπέρ των πολλών.

Είναι η γιορτή της αγάπης, γιατί ο ίδιος ο Χριστός θυσιάστηκε για την σωτηρία την δική μας. Με την γιορτή αυτή της Ανάστασης του Ιησού ξαναγεννιέται η φύση και η ίδια η ζωή. Η έννοια της «Ανάστασης» είναι διαδεδομένη με τέτοιο τρόπο που προσπαθεί να ερμηνεύσει τον κύκλο της φύσης, της ζωής: Όπως η φύση μετά από το μεγάλο χειμωνιάτικο κύκλο της γεννιέται ξανά, όπως το γκρίζο του χειμώνα μεταμορφώνεται σε ανοιξιάτικο φως.

Ξεχωριστή θέση κατέχει και το Σάββατο του Λαζάρου, το οποίο κατά κάποιο τρόπο αποτελεί την γιορτή ό­λων των νεκρών! Η ανάσταση του Λαζάρου αναγγέλλει την ανάσταση των νεκρών, η οποία έρχεται ως συνέπεια της Αναστάσεως του Κυρίου.

Και με αυτό θα ήθελα να κλείσουμε αυτό το κείμενο διατηρώντας την αισιοδοξία και την προσμονή ότι θα έρθει η στιγμή που θα αγκαλιάσουμε ξανά τα αγαπημένα μας πρόσωπα!

*