ΕΤΣΙ ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ ΛΙΓΗ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟ ΠΩΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΟΥΜΕ…

…στον τομέα της αλλαγής της προσωπικότητας και στις μεθόδους που καθιστούν δυνατή μια τέτοια μεταμόρφωση. Οι εσωτερικές μας διαδικασίες λειτουργούν με ακραία γραφή. Εξετάστε τις ακόλουθες δηλώσεις:

“Σήμερα νιώθω πολύ αμυδρά.”

“Μπορώ να σε ακούσω καθαρά.”

“Ένα λαμπρό μέλλον με περιμένει.”

Αυτά τα φαινομενικά μεταφορικά λόγια μας επιτρέπουν πραγματικά να επιστρέψουμε στην κατασκευή εσωτερικών χαρτών ανθρώπων με όρους-«τρόπους» των αντιπροσωπευτικών συστημάτων τους.

Πριν από τις ανακαλύψεις που έγιναν, οι περισσότεροι θεώρησαν τέτοιες φράσεις “μόνο μεταφορές”. Ωστόσο, σήμερα έχουμε πολλές γνώσεις σχετικά με αυτό το θέμα.

Με βάση τις ανακαλύψεις, γνωρίζουμε ότι τέτοιες μεταφορές είναι συνήθως δείκτες της εσωτερικής αναπαράστασης του γύρω κόσμου και αυτό που ακούμε είναι μια κυριολεκτική περιγραφή του εσωτερικού κόσμου του ομιλητή. Ο εγκέφαλος χρησιμοποιεί συχνά την μεταφορική μας γλώσσα για να εκτελεί κάποια κυριολεκτικά εσωτερικά προγράμματα.

Οι υπο-μονάδες είναι ένα από τα πιο βασικά συστατικά του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου. Λαμβάνοντας υπόψη ότι χρησιμοποιούμε τρεις βασικούς τρόπους  στη «σκέψη», αυτοί οι τρόποι (VAK) σημαίνουν ότι εκπροσωπούμε τον κόσμο στο μυαλό μας μέσω εικόνων, ήχων και αφής αισθήσεων. Χρησιμοποιούμε επίσης γεύση και μυρωδιά, αλλά συνήθως παίζουν λιγότερο σημαντικό ρόλο.

Υποτροπικότητα, χαρακτηριστικά των αισθήσεων σε κάθε αντιπροσωπευτικό σύστημα. Ποιότητα των εσωτερικών μας αναπαραστάσεων.

Οι υπο-μονάδες είναι ένα από τα πιο βασικά συστατικά του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου. Η γλωσσική λειτουργικότητα καταλαμβάνει υψηλότερο λογικό επίπεδο από αυτές τις αισθητηριακές μεθόδους, καθώς οι λέξεις λειτουργούν ως ονομασίες για εικόνες, ήχους και αίσθηση αφής. Θέλουμε τώρα να επικεντρωθούμε στις βασικές αισθητηριακές αναπαραστάσεις -τις αναπαραστάσεις VAK μας- και να περιγράψουμε πώς μπορούμε να διακρίνουμε περαιτέρω μεταξύ αυτών των εσωτερικών αναπαραστάσεων, δηλαδή των ιδιοτήτων τους.

Η επιστήμη της σύγχρονης ψυχολογίας έχει τώρα ενσωματώσει τις τελευταίες ανακαλύψεις σχετικά με τον ρόλο που διαδραματίζουν οι μετα-καταστάσεις σε ό, τι λειτουργεί και τι δεν λειτουργεί. Για να το καταλάβετε, πρέπει να μάθετε κάποια ορολογία.

Αυτοί οι όροι είναι: “λογικά επίπεδα”, “κύρια επίπεδα”, “επίπεδα μετά” και “μετα-καταστάσεις”. Καθώς συνεχίζετε, θα βρείτε μια εξήγηση.

Ο όρος «επίπεδο εδάφους» αναφέρεται στη σκέψη μας για τον κόσμο έξω από τις εσωτερικές μας εμπειρίες, ανταποκρινόμενοι σε αυτόν, και το νόημα που το δίνουμε. Κατά συνέπεια, οι «βασικές καταστάσεις» χαρακτηρίζουν εκείνες τις καταστάσεις που είναι το αποτέλεσμα των εμπειριών μας σχετικά με τον εξωτερικό κόσμο. Ο φόβος, ο θυμός, η θλίψη, η χαρά, η ευτυχία και ούτω καθεξής είναι καθημερινές καταστάσεις στις οποίες έχουμε πρόσβαση βάσει των βασικών μας εμπειριών του εξωτερικού κόσμου.

Το λογικό επίπεδο είναι ένα υψηλότερο επίπεδο, ένα επίπεδο σχετικά με ένα χαμηλότερο επίπεδο, ένα μετα-επίπεδο που καθοδηγεί και ρυθμίζει ένα χαμηλότερο επίπεδο.

Οι μετα-καταστάσεις δεν ανήκουν σε εκείνες τις καταστάσεις συνείδησης που είναι αποτέλεσμα εξωτερικών εμπειριών. Οι μετα-στάτες αναφέρονται σε αυτές τις εσωτερικές καταστάσεις που βασίζονται σε εσωτερικές εμπειρίες.

Ο εγκέφαλός μας έχει μια μοναδική ιδιότητα αφαίρεσης. Τα επίπεδα λογικής είναι αφαιρέσεις υψηλότερου επιπέδου.