Για να κρύψουν την έλλειψη πραγματικών σκέψεων…

κάποιοι έχουν εφεύρει μια εντυπωσιακή μηχανή που κατασκευάζει μεγάλες, σύνθετες λέξεις, περίπλοκες κοινοτοπίες, ατέλειωτες προτάσεις, νέες και ανήκουστες εκφράσεις, που όλα αυτά μαζί δημιουργούν μια κατά το δυνατόν δύσκολη γλώσσα, που δίνει την εντύπωση της ευρυμάθειας.

Όμως, με όλα αυτά, στην ουσία δεν λένε τίποτα! Όποιος τους ακούει, δεν γίνεται αποδέκτης σκέψεων, δεν νιώθει την γνώση του να αυξάνει, αλλά αισθάνεται την ανάγκη να αναστενάξει: “Ακούω τον μύλο να γυρίζει, αλεύρι όμως δεν βλέπω” ή βλέπει επιτέλους καθαρά πόσο λειψοί, πόσο χαμερπείς, πόσο άχρωμοι είναι αυτοί που κρύβονται πίσω από αυτήν την βαρύγδουπη απεραντολογία.

Το μεγάλο πλήθος έχει μάτια και αυτιά και σχεδόν τίποτε άλλο! Αυτό που κυρίως το διακρίνει, είναι η έλλειψη κριτικού πνεύματος και επίσης η βραχεία μνήμη.

Η μάζα στοχάζεται ελάχιστα, γιατί της λείπει ο χρόνος, η διάκριση σε κάποιους, και η άσκηση. Αυτός είναι και ο λόγος που διατηρεί τις πλάνες της για μεγάλο χρονικό διάστημα, χωρίς να μπορεί να ξεφύγει.

Τελικά γίνεται έτσι, γιατί θα ήταν τρομακτική η ιδέα των συνεχών ξαφνικών μεταστροφών αυτής της βαριάς και δυσκίνητης ανθρώπινης μάζας, προπάντων αν αναλογιστούμε πόσα θα μπορούσαν να ξεριζωθούν και να ανατραπούν με τέτοιες απότομες μεταστροφές.

Από τα πιο σκληρά και αχώνευτα πράγματα της μοίρας των ανθρώπων, είναι το ότι υπάρχουν χωρίς να ξέρουν τι από αυτά που ακούν είναι αλήθεια, ειδικά από τα ΜΜΕ! Και όποιος συνειδητοποιεί αυτή την αδικία βαθιά μέσα του, δεν μπορεί παρά να νιώθει μεγάλη πίκρα απέναντι σ’ αυτούς που ισχυρίζονται ότι έχουν ειδική πληροφόρηση -επειδή στην ουσία είναι χειραγωγοί! Την οποία πληροφόρηση αυτήν, μας την ανακοινώνουν σαν να πρόκειται για την μόνη αλήθεια, αυτή δηλαδή που προσφέρουν εκείνοι.

Σ’ αυτούς τους κυρίους των αποκαλύψεων, θα ήθελα να απευθύνω την αίσθηση μου: να μην μιλούν σήμερα τόσο πολύ περί ενημέρωσης, γιατί είναι πολύ εύκολο να αποκαλύψει κάποιος άλλος τι ακριβώς είναι η πραγματική αλήθεια και ενημέρωση.

Τα παιδιά μας έχουν εδώ και καιρό αποκτήσει την καταστροφική συνήθεια, αντί να προσπαθούν να μπαίνουν στην ουσία των πραγμάτων, να αρκούνται στην εύκολη ενημέρωση χωρίς διασταύρωση της, και στις λέξεις-ειδήσεις! Ευτυχώς όχι όλα!  Και να τις μαθαίνουν απέξω, νομίζοντας ότι έτσι υπερνικούν τις εκάστοτε «δυσκολίες»! Γιατί νομίζουν ότι γνωρίζουν τι πραγματικά συμβαίνει. Αυτός όμως ο εθισμός παραμένει και μετατρέπει την γνώση πολλών «σοφών» σε ένα συνονθύλευμα λέξεων και γνώσης η όποια είναι κατευθυνόμενη και κυρίως τις περισσότερες φορές αναξιόπιστη.

Στην πραγματικότητα, η αξία που προσδίδουμε στις απόψεις των άλλων και η αταλάντευτη έγνοια μας γι’ αυτούς τούς τρόπους ενημέρωσης μας, ξεπερνά κατά κανόνα κάθε όριο λογικής, με αποτέλεσμα να μοιάζει μ’ ένα είδος ευρύτατα διαδεδομένης, θα έλεγε μάλιστα κανείς έμφυτης, μανίας.

Το ν’ αποδίδει κανείς υπερβολική αξία στην πίστη για αξιόπιστη ενημέρωση από τα ΜΜΕ, και όπως όλοι πλέον γνωρίζουμε από τους διατεταγμένους χειραγωγούς, είναι μία καθολικά κρατούσα παράνοια, η οποία -είτε έχει τις ρίζες της στην ανθρώπινη φύση είτε γεννήθηκε ως συνέπεια της κοινωνίας και του πολιτισμού- ασκεί εν πάση περιπτώσει μία επίδραση υπέρμετρη και αντίστροφη προς την ευτυχία μας.

ΘΕΛΟΥΝ ΝΑ ΚΑΤΑΣΤΡΕΨΟΥΝ ΤΗΝ ΛΟΓΙΚΗ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΕΣ ΜΑΣ.

ΑΣ ΕΧΟΥΜΕ ΤΟΝ ΝΟΥ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΙΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ ΜΑΣ ΣΕ ΕΓΡΗΓΟΡΣΗ ΚΑΙ ΦΥΣΙΚΑ ΜΑΖΙ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΕΟ.