Η επίγεια εκκλησία αντιπροσωπεύει τους ανθρώπους που αισθάνονται ότι ακολουθούν τον Χριστό και συμμετέχουν σε κοινότητα πίστης.

Αυτή η εκκλησία αποτελείται από ανθρώπους και εκπροσωπεί τις προσπάθειες τους να ακολουθήσουν τα διδάγματα του Χριστού και να ζήσουν μια ζωή σύμφωνα με τα υπάρχοντα αρχέτυπα.

Ωστόσο, η επίγεια εκκλησία μπορεί να κάνει λάθη, είναι, στην τελική, από τον άνθρωπο διοικούμενη. Λειτουργούν άτομα που είναι επιρρεπή στο ανθρώπινο σφάλμα.

Επομένως, η ουράνια εκκλησία, η οποία αντιπροσωπεύει την στοχαστική σύνδεση του ανθρώπου με τον Θεό, δεν επηρεάζεται από τα λάθη της επίγειας εκκλησίας.

Η ουράνια εκκλησία είναι μία πνευματική κατασκήνωση μέσα στην ψυχή του καθενός, όπου ο άνθρωπος μπορεί να καλέσει τον Θεό στην ζωή του και να συνδεθεί μαζί του ακριβώς όπως αυτός τον αντιλαμβάνεται.

Σε κάθε περίπτωση, είναι σημαντικό, όπως τονίσαμε, να τηρούμε τα διδάγματα του Χριστού και να προσπαθούμε να ζούμε με αξιοπρέπεια και σεβασμό στον Θεό και στους συνανθρώπους μας, οποιαδήποτε και αν είναι η εκκλησία που παρακολουθούμε.

Επιπλέον, η διαχωριστική γραμμή μεταξύ επίγειας και ουράνιας εκκλησίας μπορεί να είναι εξαιρετικά λεπτή.

Η επίγεια εκκλησία μπορεί να προσφέρει συγκέντρωση σε μια κοινότητα και να παρέχει άμεση βοήθεια σε ανθρώπους με ανάγκη, ενώ η ουράνια εκκλησία προσφέρει στους ανθρώπους μια στοχαστική σύνδεση με το Θεό και βοηθά να διαμορφωθεί μια Προσωπική σχέση με τον Θεό.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να αναγνωρίζουμε ότι και οι δύο μορφές εκκλησίας μπορεί να είναι απαραίτητες για την ψυχική ανάπτυξη και την σωτηρία του ανθρώπου.

Επιπροσθέτως, στην πορεία της ζωής καθενός μας, η έννοια της ουράνιας και της επίγειας εκκλησίας μπορεί να αλλάξει.

Μερικές φορές, κάποιος μπορεί να αποφασίσει να μείνει μόνος στη στοχαστική σύνδεσή του με το Θεό, ενώ άλλες φορές μπορεί να θελήσει να συνδεθεί με το κοινό της επίγειας εκκλησίας.

Συνολικά, η επίγεια και η ουράνια εκκλησία αντιπροσωπεύουν διαφορετικές διαστάσεις του πίστης και της στοχαστικής σύνδεσης με τον Θεό. Κι αν κάποτε η διοικούσα εκκλησία χάσει το δρόμο της η εσωτερική σύνδεση μας με τον Θεό και οι προσευχές μας σταδιακά θα επαναφέρουν την επίγεια εκκλησία ώστε να βρει ξανά την δική της αποστολή της και τον εαυτό της.

Ας προσευχόμαστε στην καθημερινή σχέση μας με τον Θεό όλοι γι’ αυτό! Γιατί η μυστική, θεουργική λειτουργία, η σύναξη ανθρώπων, ο κοινός στόχος προς τον Θεό και η συνεύρεση όλων μας επί το αυτό είναι στοιχεία αγάπης, απλότητας και συμπόνιας.

Ωστόσο διαμέσου των μυστηρίων ευκολότερα ο άνθρωπος αντιλαμβάνεται και χαριτώνεται από το Άγιο Πνεύμα.

Γι’ αυτό η εκκλησία μας δεν χρειάζεται υπερπολυτελείς ναούς και χρυσοποίκιλτα ενδύματα! Αρκεί ένα απλό εκκλησάκι και ένα πετραχήλι, η αγάπη και η προσευχή.

Αυτά πρέπει να ξαναβρεί η επίγεια και κυρίως η διοικητική εκκλησία. Να δρουν τα Μυστήρια, η αληθινή ηθική και η θεοπνευσία.

Είναι εξίσου σημαντικό να σεβόμαστε τις διαφορετικές μορφές πίστης και τις επιλογές και τα συναισθήματα των ανθρώπων που μας περιβάλλουν.