Με χαρούμενη διάθεση ας δούμε ένα πιθανό σενάριο ζωής που μπορεί όμως να είναι πολύ αληθινό!

Έχεις, έχουμε, μεγαλώσει με «κομματική» πειθαρχία που ούτε καν αντιλαμβάνεσαι! Από το σπίτι σου ξεκινά… ελάχιστοι οι ελεύθεροι από την χειραγωγημένη γραμμή-παραμύθι των δικών σου ότι ανήκουμε σε αυτή την οικογένεια ή την άλλη γιατί είμαστε φίλοι με αυτή την «βασιλική» οικογένεια… Στην ουσία δούλοι αρχόντων, ασχέτως αν σε αφήνουν να νομίζεις ότι είναι φίλοι σου… Οπότε πάντα θα ψηφίζεις σύμφωνα με τον οικογενειακό συνήθως προγραμματισμό σου, διότι διαφορετικά αισθάνεσαι προδότης της οικογένειας και του οίκου όπου ανήκεις … Ό,τι και να γίνει, ό,τι και να σου κάνουν, εσύ θα κάνεις αυτό, δηλαδή θα τους ψηφίζεις, και αυτοί το ξέρουν…

Ό,τι και να μας κάνουν, ξέρουν ότι στο τέλος εμείς πάλι μαζί τους θα είμαστε, γιατί πρέπει να ανήκουμε κάπου και να παίρνουμε από την λάμψη τους… Και η οικογένειά μας να έχει μία ασυνείδητη, αόρατη, δήθεν ασπίδα προστασίας που μας κάνει και νιώθουμε ηρεμία… Γνωρίζοντας το  αυτό εκείνοι μας κάνουν ό,τι θέλουν, μας επιβάλλουν ό,τι θέλουν, άμεσα ή έμμεσα, γλυκά ή άγρια. Και αυτό γιατί το έχουν διδαχθεί από τα σπίτια τους πάρα πολλά χρόνια τώρα ώστε να κυβερνούν αυτοί και μόνον αυτοί πάντα και τα παιδιά τους. Και έτσι δεν ανησυχούν. Με μία έννοια έχουμε πολυβασιλευόμενη δημοκρατία! Δηλαδή αρχηγούς κομμάτων που προέρχονται από οικογένειες που λειτουργούν από παλιά ως βασιλείς σε ένα κράτος και τους αντικαθιστούν πάντα τα παιδιά τους, κληρονομικά! Όπως γίνεται και στους βασιλείς! Και επιλέγει εκάστοτε ο λαός ποια βασιλική οικογένεια θα είναι αυτή και την άλλη τετραετία στο τιμόνι! Γύρω τους συγκεντρώνονται τιτλούχοι και αξιωματούχοι που υπουργοποιούνται ή τους παραδίδουν θέσεις εξουσίας ώστε και αυτοί με την επιρροή τους να κρατούν τους εργάτες του Ορυζώνα σε μία ύπνωση «φιλίας» αλλά και εξάρτησης εργασίας από αυτούς. Και έτσι περνάνε αυτοί καλά και αυτοί οι ίδιοι και οι οικογένειες τους καλύτερα! Εμείς από κάτω, πάντα θα εναλλάσσουμε τους βασιλείς … Κάποτε αφήνουν και στο βασίλειο που λέγεται

Β-ουλή να εισέρχονται και κάποια άλλα κόμματα με κάποιους άλλους αρχηγούς, λαϊκούς ανθρώπους ενίοτε.

Ώστε να μην υποψιάζεσαι τι ακριβώς παίζει με αυτούς -οι οποίοι, παρότι λένε σωστά πράγματα, οι περισσότεροι από αυτούς δεν κερδίζουν και δεν ξεπερνάνε ποτέ το 6 ή το 15 %! Και αυτό γιατί παρότι λένε ακριβώς αυτά που κι εμείς θα λέγαμε και πραγματικά πρέπει να γίνουν για να πάει καλά η χώρα, ο αόρατος αλλά βαθύς προγραμματισμός μας τελικά δεν μας αφήνει να ψηφίζουμε  ελεύθερα…

Ανήκουμε σε συγκεκριμένους άρχοντες σαν εκτρεφομένοι εργάτες, δούλοι και αξιωματούχοι δούλοι του Ορυζώνα! Και ό,τι και να κάνουν οι «βασιλείς» άσχημο σε εμάς και στους δικούς μας, αόρατα ανήκουμε σε αυτούς! Γιατί αυτό έχει χτιστεί εκατοντάδες χρόνια, καταλαβαίνεις τώρα! Γι’ αυτό το σύστημα δεν έχει καμία σχέση με την δημοκρατία των αρχαίων Ελλήνων! Και υπάρχει στα περισσότερα κράτη.

Και έτσι όλοι ενώ τους βρίζουμε, τους κατηγορούμε, λίγο μετά τους δικαιολογούμε γιατί είναι τα οικογενειακά αφεντικά μας!  Υποσυνείδητα αισθανόμαστε ότι ανήκουμε σε αυτούς. Όλη η φασαρία που κάνουμε όταν μας πιέζουν, μας κακοποιούν και μας εξαθλιώνουν, προκύπτει από την αίσθηση της ισότητας και της ανισότητας μας προς αυτούς. Όμως η αλήθεια είναι εντελώς απλή και χαζή: ανήκουμε ψυχολογικά σε διαφορετικές «βασιλικές» οικογένειες! Αν υπάρξει κάποτε κάποια αλλαγή, θα γίνει επειδή θα γνωρίσεις ότι αυτό συμβαίνει! Και θα είσαι ελεύθερος από αυτό. Όταν γνωρίζεις την αλήθεια είσαι πιο ελεύθερος! Αρκεί να μπορείς να την δεις, να την επεκτείνεις σε όλους τους τομείς και να καταλαβαίνεις πολύ περισσότερα πράγματα ακόμα και από αυτά που βλέπεις!