Μη με ρωτήσεις αν είμαι εμβολιασμένος ή ανεμβολίαστος…

Μην αναρωτηθείς ποιος κινδυνεύει πιο πολύ από τον άλλον…

Μην με κρίνεις επειδή εμβολιάστηκα ή δεν εμβολιάστηκα… και για τα δύο για εμένα υπάρχουν πολλοί σοβαροί λόγοι…

Μη με ρωτάς σε παρακαλώ τι ψηφίζω… Υπάρχουν πολύ πιο σοβαρά πράγματα να ασχοληθώ αυτή τη στιγμή από τις κομματικές διαφορές…

Μην ξεχνάς ότι είμαστε συνάδελφοι, φίλοι, ζευγάρι, οικογένεια…

είμαι ό ίδιος με χθες και θα είμαι και ο ίδιος αύριο…

μη γίνεσαι αγρίμι και μη με κάνεις αγρίμι…

Ρώτα με σε παρακαλώ πώς νιώθω, πώς θα επιβιώσουμε,

πώς θα αλληλοστηριχτούμε, πώς θα βγάλουμε το χειμώνα,

πώς θα στηρίξουμε τους ανήμπορους, πώς θα στηρίξουμε τα παιδιά, πώς θα δώσουμε κουράγιο στους νέους, πώς θα τους εξασφαλίσουμε θέσεις εργασίας, πώς θα τους ξαναδώσουμε τα όνειρά τους πίσω, τι οξυγόνο θα αναπνέουν τα παιδιά μας, τι κληρονομιά θα αφήσουμε στις επόμενες γενιές, τι μέτρα θα λάβουμε για το περιβάλλον, τι θα κάνουμε για να σώσουμε όλα τα ζώα που κατέβηκαν από τα δάση στις πόλεις, πώς θα περιορίσουμε την ενδοοικογενειακή βία, πώς θα εξαφανίσουμε από τον πολιτισμό μας τον ρατσισμό,  πώς θα εξαλείψουμε την τρομοκρατία!

Αυτά θέλω να με ρωτάς όταν με συναντάς και να ψάχνουμε από κοινού λύσεις…

Έτσι θέλω εγώ τον κόσμο… Και για μένα θα είσαι πάντα αυτός που έβαλα στην καρδιά μου είτε στον επαγγελματικό μου χώρο, είτε στη ζωή μου… εμβολιασμένος ή ανεμβολίαστος… Η πόρτα μου θα είναι πάντα ανοιχτή, γιατί δεν έχω το δικαίωμα να κρίνω κανέναν σε αυτή τη ζωή…

Μπορούμε να γελάσουμε, να παίξουμε, να προσευχηθούμε μαζί… Να φτιάξουμε τα πάντα γύρω μας και να τα χαρίσουμε στα παιδιά μας…

Έτσι είμαι και έχω ονειρευτεί τον κόσμο…. κι ας με πεις ονειροπόλο… Ίσως και να βγήκα από άλλη εποχή… αλλά θέλω να φτιάξω έναν όμορφο κόσμο για τα παιδιά μας και εμάς, με χρώματα, πολύ τρυφερότητα, παιχνίδι και αγάπη!

Τουλάχιστον να προσπαθήσουμε…

Όπως και να έχει, «τα αδύνατα για τον άνθρωπο είναι δυνατά για τον Θεό!» Διότι Εκείνος είπε: «Ποιήσωμεν άνθρωπον κατ᾽ εικόνα ημετέραν και καθ᾽ ομοίωσιν» (Γεν. 1,26)