Μια φορά και ένα καιρό υπήρχε ένα μάγος που ήταν και βοσκός…

Είχε χιλιάδες πρόβατα να φροντίσει αλλά ήταν πολύ τσιγκούνης, και έτσι δεν ήθελε να έχει πολλούς υπηρέτες και φύλακες. Δεν ήθελε να πληρώνει κανέναν αλλά δεν ήθελε και να χαθούν τα πρόβατά του ή να τα αρπάξουν οι λύκοι. Ωστόσο, του ήταν πολύ δύσκολο να φροντίσει όλα αυτά τα πρόβατα μόνος. Ήταν πολύ πλούσιος και είχε πολλά πρόβατα. Κι έτσι χρησιμοποίησε ένα τέχνασμα. Υπνώτισε τα πρόβατα -ήταν μάγος. Τα υπνώτισε και είπε σε κάθε πρόβατο: «Δεν είσαι πρόβατο. Μη φοβάσαι». Σε κάποια είπε: «Είστε λιοντάρια». Σε κάποια άλλα είπε: «Είστε τίγρεις». Σε κάποια έφτασε να πει ακόμα: «Είστε άνθρωποι. Κανείς δεν πρόκειται να σας σκοτώσει. Μη φοβάστε και μην προσπαθήσετε να το σκάσετε από εδώ».

Τα πρόβατα άρχισαν να πιστεύουν στα λόγια του. Καθημερινά εκείνος έσφαζε και μερικά, όμως τα άλλα πρόβατα σκέφτονταν: «Εμείς δεν είμαστε πρόβατα. Ο βοσκός σφάζει μόνο πρόβατα. Εμείς είμαστε λιοντάρια, είμαστε τίγρεις, είμαστε λύκοι, είμαστε τούτο, είμαστε εκείνο…»

Σε κάποια ο βοσκός είχε πει ότι ήταν μάγοι -κι εκείνα τον πίστεψαν. Αυτά ήταν πάντοτε τα πρόβατα που επρόκειτο να σφαγιαστούν. Παρέμεναν αδιάφορα, απόμακρα. Δεν ανησυχούσαν. Και σιγά σιγά σφαγιάστηκαν όλα.

Ό,τι κατάλαβες …