Οι Κρυφές Πτυχές του Γράμματος ΘΗΤΑ

Το γράμμα Θ βρίσκεται μόνο του στη στήλη 9 σαν να επισκοπεί και να ρυθμίζει τα πάντα.

Τελειώνει την πρώτη ΕΝΝΕΑΔΑ.

ΟΙ ΕΝΝΕΑ (9) πρώτοι αριθμοί μας επιβεβαιώνουν και το πλήθος των ΜΟΥΣΩΝ: ΜΟΥΣΑ=711=>9 ΕΝΝΕΑ.

Το γράμμα Θ μας περιγράφει έναν Ο (χώρο) με μίαν οριζόντια γραμμή στην μέση. Aυτή η γραμμή εκφράζει ένα επίπεδο π.χ. τον ορίζοντα. Εάν εμείς κοιτάξουμε τον ορίζοντα μέσα από ένα τηλεσκόπιο, θα δούμε ένα Θ, όπου Θ είναι η Θέαση των Θείων Όντων. Όμως η οριζόντια αυτή γραμμή δηλώνει και το θάνατο, οπότε στο Ο η οριζόντιος γραμμή αναγνωρίζεται από τη λέξη του Θανάτου.

Όμως το γράμμα Θ αρχίζει και η λέξη Θεός, δηλαδή αυτός που είναι άνωθεν και επισκοπεί και είναι ο Θεός Ήλιος που διαλύει με το Φως και με την αλήθεια του, το σκοτάδι και τη λήθη.

Έτσι η λέξις ΘΕΟΣ,  έχει το γράμμα Θ που είναι η Θέασις και η θέσις Θεών, το γράμμα Ε που είναι η Έλευσις των Ελλήνων και η αποδεχόμενη ενέργεια (ως Δέκτης) το γράμμα Ο που είναι Γήινος Κύκλος Ζωής και το γράμμα Σ που είναι παλινδρομικής κινήσεως εσαεί.

Ο Θεός είναι η θέαση των ανωτέρω δυνάμεων (θεών και Θεαινών) που έχει αποδέκτη τους πέμποντες Έλληνες για να γνωρίσουν τον Κύκλο της Ζωής μέσω της συνεχόμενης παλινδρομικής κίνησης των συχνοτήτων. Οι Ουσίες των Θεών ποτέ δεν δημιουργήθησαν διότι τα αιώνια Όντα απλά ποτέ δεν δημιουργούνται. Και υπάρχουν Αιώνια διότι κατέχουν την πρωταρχική δύναμη και από τη φύση τους δεν παθαίνουν κάτι. Ούτε συνίστανται οι Ουσίες των Θεών από σώματα. διότι πάντα οι δυνάμεις μέσα στα σώματα είναι ασώματες. Ούτε περιέχονται στο χώρο διότι αυτή είναι ιδιότητα των σωμάτων. Ούτε διαχωρίζονται από την Πρώτη Αιτία ούτε και μεταξύ τους, όπως ακριβώς και οι Σκέψεις διαχωρίζονται από τον Νου, ούτε οι πράξεις Γνώσης από την Ψυχή.

Πρώτα ακολουθεί η Γνώση για την Πρώτη Αιτία και οι συνακόλουθες προς αυτήν οι τάξεις των Θεών, καθώς και η Φύση του Κόσμου, η Ουσία του Νου και της Ψυχής, έπειτα η Πρόνοια, η Ειμαρμένη και η Τύχη, κατόπιν η Αρετή και η Κακία και οι διάφορες μορφές κοινωνικής οργανώσεως, καλές και κακές, που προέρχονται από αυτές και η πιθανή προέλευση του Κακού στον Κόσμο.

Γνωρίζουμε ότι οι Μύθοι μας παρουσιάζουν τους ίδιους τους Θεούς και την αγαθότητα τους, σύμφωνα πάντα με τον διαχωρισμό ανάμεσα στο ρητό και το άρρητο, το αφανές και το φανερό, το σαφές και το κρυφό. Οι Θεοί έχουν κάνει κοινά για όλους τα αγαθά των αισθήσεων, τα αγαθά όμως της Νόησης φαίνεται να τα έχουν δώσει μόνο στους Σοφούς, έτσι και οι Μύθοι λένε σε όλους ότι υπάρχουν οι Θεοί, αλλά ποιοί είναι αυτοί και ποιές οι δυνάμεις τους, το φανερώνουν τελικά μόνον σε εκείνους που μπορούν να το κατανοήσουν, δεν εξηγείται αλλιώς! Διότι μπορούμε να ονομάσουμε και τον Κόσμο Μύθο όπου τα σώματα και τα πράγματα είναι ορατά, αλλά οι Ψυχές και οι Νόες είναι κρυφοί. Εάν θέλουμε να διδάξουμε σε όλους την αλήθεια για τους Θεούς, από τη μια οι «ανόητοι» θα την περιφρονήσουν επειδή ακριβώς δεν θα είναι σε θέση να την κατανοήσουν και από την άλλη οι «καλοί» θα την βαρεθούν.

Έτσι εάν κρύψεις την ΑΛΗΘΕΙΑ με τους Μύθους αποτρέπεις την περιφρόνηση των ανόητων και αναγκάζεις τους καλούς να ασκήσουν Φιλοσοφία.

Οι ιδιότητες των Θεών για να έχουν φυσική διείσδυση στην Ψυχή μας οφείλουν να μεταβληθούν σε ΑΡΧΕΤΥΠΑ ΟΡΘΑ από τον ΟΥΡΑΝΙΟΝ ΔΙΑ-ΚΟΣΜΟ των ΘΕΙΩΝ ΟΝΤΩΝ. Αυτή η μεταφορά ΑΔΕΛΦΙΑ, γίνεται με την ΕΝΔΟΣΚΟΠΗΣΗ. Η Ενδοσκόπηση είναι η καθολική θέαση της κάθε εξεταζόμενης ΕΝΝΟΙΑΣ, η οποία φυσικά έπεται του ΣΥΝ+ΔΙΑ+ΛΟΓΙΣΜΟΥ. Ο Νους είναι μία καθαρή ΟΥΣΙΑ, η οποία έχει την δυνατότητα να δημιουργεί αυθεντικούς ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟΥΣ, μετά τις ΓΝΩΣΕΙΣ των ΑΙΤΙΩΝ, οι οποίες φέρουν στην ΔΙΑ-ΓΝΩΣΗ τα ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ. Τα αίτια είναι συνήθως κρυφά και ο μόνος τρόπος να αποκαλυφθούν τα κεκρυμμένα αίτια της Φύσης είναι η ΣΚΟΠΕΥΣΙΣ της ΣΚΕΨΗΣ μας η οποία θα δημιουργήσει τον αποκεκαθαρμένο ΣΥΛΛΟΓΙΣΜΟ. Μέσω της Διανοίας (ΝΟΥΣ ΔΙΟΣ) διαμορφώνουμε από το περιβάλλον μας ΑΠΟΨΗ, εκ των προτέρων γενικών δοξασιών που εντέχνως μας περιβάλλουν επί παντός επιστητού, διαφορές μεταξύ των κοινών αποδεκτών και της αυθεντικής ενδοσκοπικής εξέτασης των εννοιών. Άτομα με υπερευαίσθητο ψυχισμό αναζητούν δια της εκλάμψεως, την οδό προς τα ΘΕΙΑ ΠΕΔΙΑ, τα οποία δεν γνωρίζουν. Λησμονούν όμως την προτεραιότητα της ΕΣΩΤΕΡΙΚΗΣ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗΣ και ΓΝΩΣΗΣ του Εαυτού, βασικής προϋποθέσεως ψυχοσωματικής και ψυχονοητικής υγιείας. ΑΔΕΛΦΙΑ, άνευ υγιούς ψυχοσωματικού και ψυχονοητικού φορέως, η πρόσβαση στα υπερβατικά πεδία είναι σχεδόν ΑΔΥΝΑΤΟΣ.

ΤΡΙΑΔΙΚΟΣ ΘΕΟΣ=999. ΑΡΙΘΜΟΣ ΕΝΝΙΑΚΟΣΙΑ ΕΝΕΝΗΚΟΝΤΑ ΕΝΝΕΑ=ΤΟ ΑΕΤΩΜΑ=1517. Το αέτωμα του Ναού μας δίνει: ΑΕΤΩΜΑ=Η ΕΝΝΟΙΑ ΤΟΥ ΘΕΟΥ=1448. Γι’ αυτό και ΑΕΤΩΜΑΤΑ=ΣΧΗΜΑ ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΟΣ=Η ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ=1479 Και όταν λέμε ΟΜΟΟΥΣΙΟΣ ΤΡΙΑΣ εννοούμε την αρχική τριάδα: (ΔΙΑΣ/ΖΕΥΣ-ΑΠΟΛΛΩΝ-ΑΘΗΝΑ) Πατήρ, Υιός και Άγιον Πνεύμα.

Είναι φανερό και γενικά αποδεκτό από τους μελετητές ότι το γράμμα Θ συμβολίζει το Θείον. Αυτό προκύπτει από τη μελέτη τόσο των αρχαιολογικών ευρημάτων όσο και της Γλώσσας. Υπάρχουν φυσικά διάφορες γραφές για το γράμμα Θ οι οποίες εκφράζουν διάφορες έννοιες του Θείου. Η θεολογική άποψη των Προγόνων μας, ήταν η γενεσιουργός αιτία των απίστευτων πνευματικών επιτευγμάτων τους. Το Θείον βρίσκεται παντού και οι Άνθρωποι είναι φορείς του και ως εκ τούτου η επιδίωξη της θεώσεως και της Αρετής είναι επιβεβλημένη αλλά και αυτονόητη για τους Έλληνες. Η Θέωση αποτελεί σκοπό της υπάρξεως και υποχρέωση των ευσεβών και γι’ αυτό οι Έλληνες Θεοί έχουν πολλά πρόσωπα ώστε όλες οι ηθικές δυνάμεις της Θεϊκής Φύσεως να οδηγούν σε Θέωση. Ακόμη και ο πόλεμος, ως ένα αναγκαίο κακό, εκφράζεται κι αυτός με θείο πρόσωπο, ως Άρης. Φυσικά, ως πόλεμο εννοώ τις συνθετικές και εξισορροπητικές δυνάμεις που αναπτύσσονται από τις κοσμικές ή γήινες ή και ανθρώπινες δράσεις και αντιδράσεις.

Γενικά ο απόλυτος σεβασμός των Προγόνων μας Ελλήνων προς το Θείον, εκτός των συμβόλων, πέρασε και στην Γλώσσα. Έτσι βλέπουμε στις παραστάσεις του Ηρακλέως και του Ηφαίστου, μας δείχνουν ακριβώς αυτό, ότι δηλαδή λειτουργούσε κάποιος, άγνωστος σε μας μηχανισμός, πιθανότατα ιερατικός ο οποίος επέβαλε τους προκατακλυσμιαίους κανόνες στην Γλώσσα. Έτσι, λόγω θεότητος, μπροστά από τα ονόματα προσετέθη το γράμμα Θ δηλαδή, ο Ηρακλής γίνεται Θεραλκης δηλαδή, Θεός-Ηρακλής και ο Ήφαιστος γίνεται Θήφαιστος δηλαδή Θεός Ήφαιστος. Παρομοίως, στην ομηρική αλς (θάλασσα) προστέθηκε το γράμμα θ και εθεοποιήθη αφού τελικά έγινε θάλς=θάλασσα. Οι λόγοι για τους οποίους εθεοποιήθη η Θάλασσα, είναι διότι ήταν το κύριο εργαλείο της πολιτιστικής, της οικονομικής και της κοινωνικής αναπτύξεως των τότε φρενόσπορων, παμφρόνων και νοοτόκων Αιγαίων Ελλήνων.

Το έννατο γράμμα Θ, το γράμμα της Θεότητος, υπάρχει και ορίζει τις λέξεις εκείνες οι οποίες δηλώνουν μία θεία παρουσία, θεία προέλευση, θείες καταβολές και θεία καταγωγή. Η λέξις Θ-εός θα ήταν αδιανόητη για εμάς τους Έλληνες αν δεν είχε μπροστά το γράμμα Θ . Αλλά ακόμη και η λέξις Άν-Θ-ρωπος έχει μέσα του το γράμμα Θ διότι έχει τη θέαση. Η Ψυχή του Ανθρώπου προσεγγίζει το Θείον με τον Αι-θ-έρα και τα Αιθερικά πεδία τα οποία ο Θ-έτει ο Θεός. Αυτή η ύψιστη θεολογική και φιλοσοφική γνώση είναι προσπάθεια θεώσεως και προσεγγίσεως της Αλη-θ-είας.

Γνωρίζουμε επίσης ότι διαιώνισις του είδους μας γίνεται κυρίως από την γυναίκα και θα ήταν αδιανόητο να μην υπάρχη το γράμμα Θ, το Θ-ήλυ, το οποίον Θ-ήλυ μεταφέρει την ζωή μέσω της Θ-υλής. Το Θ-ήλυ σαν το Θ-είον αγκαλιάζει την εστία δηλαδή το σπίτι, την οικογένεια και δημιουργεί την Θ-αλπωρή και την Θ-έρμη, την τόσο αναγκαία γιά την ανάπτυξη της οικογένειας. Έτσι χωρίς την Θ-εία Θ-ηλυκή Θ-αλπωρή δεν νοείται ιδανικό της οικογένειας σύμφωνα με τους Θ-είους Φυσικούς Νόμους.

Όμως ξέρουμε πολύ καλά ότι στο τέλος επέρχεται ο Θ-άνατος τον οποίον κανείς μας δεν μπορεί να αποφύγει, δείχνοντας το πεπερασμένο του σώματός μας αλλά και την φάση ενώσεως της Ψυχής με το Θ-είον από το οποίο εκπορεύεται. Και στους εναπομένοντες απομένει ο θ-ρήνος και το πέν-θ-ος.

Όμως για να υπάρξει διαιώνιση του είδους μας δεν νοείται δίχως κάποια διατροφή, δηλαδή τροφή. Η λέξις τροφή ίσως να μην είναι η απόλυτα σωστή για να μας περιγράψει το σύνολον των ουσιών που καταναλώνουμε διότι πολύ απλά δεν μιλάμε για τρεπτικές ουσίες αλλά για Θ-ρεπτικές ουσίες και γενικά για Θ-ρέψη και όχι τρέψη. Ότι μας προσφέρεται από το Θείον για διατροφή αποτελεί Θ-ροφή. Ότι κατεργάζεται και δημιουργεί ο Άνθρωπος για κατανάλωση, βάζοντας Τ-έχνη αποτελεί πλέον τροφή διότι απέκτησε το γράμμα Τ που σημαίνει τέχνη και τεχνουργία. Έτσι για παράδειγμα, η φύσις μας έδωσε τις απαραίτητες θ-ροφές για να παρασκευάσουμε πχ. μία πίτα αλλά χρειάζεται τέχνη για ολοκληρωθεί αυτή η συνταγή και το τελικό της προϊόν όπου δεν υπάρχει στην φύση κατατάσσοντάς το έτσι στις τροφές.

Γνωρίζουμε ιστορικά ότι ο Άνθρωπος, στις δύσκολες γαιολογικά περιόδους, εθρέφετο από την φύση. Ήταν κυνηγός και συλλέκτης και η διατροφή του απετελείτο συνήθως από χόρτα, φρούτα, ρίζες καρπούς κλπ. Αυτά όλα είναι θ-ροφές. Σαν κυνηγός όμως ήξερε πολύ καλά να καταναλώνει κρέας το οποίο έπαιρνε από τα θ-ηράματα του ως αποτέλεσμα θ-ήρας… άρα ήταν θ-ηρευτής και όχι κυνηγός. Επίσης έτρωγε ιχ-θ-είς και ορνί-θ-ια.

Έτσι αναπτύσσοντας την συγκρότηση της κοινωνίας, η αντιληπτική επίδραση του Θείου έπαιξε κάποιο πρωταρχικό ρόλο για τον Έλληνα. Βλέπουμε ότι στους συμβολισμούς των λέξεων που χρησιμοποίησε και που προσδιορίζουν την υπεροχή των Ελλήνων, απέναντι στους άλλους λαούς, βλέπουμε απαραίτητα να υπάρχει το γράμμα Θ. Οι Έλληνες ήθελαν να τους διοικούν θεόπνευστοι βασιλείς οι οποίοι θα ήσαν σε επαφή με το Θείον μέσω του θ-ώκου, θ-ρόνου των. Η Μυθολογία μας βρίθει παρομοίων αναφορών. Έτσι η Ελληνική κοινωνία είχε σαφή γνωρίσματα όπως τα ή-θ-η, τα έ-θ-ιμα και τους ιερούς θ-εσμούς της. Τότε το κυριότερο έ-θ-ιμο ήταν η θ-υσία, σαν μία ύψιστη συνειδητή προσφορά στο Θείον και σαν μια συνειδητή πράξη αναγνωρίσεως και τιμής της προσφοράς της φύσεως προς τον άνθρωπο. Η ιερά μέθεξις θ-ύματος και θ-ύτη καθόρισε την προηγμένη οικολογική αντίληψη των Ελλήνων η οποία έφθασε έως θεοποίηση της Φύσεως όπως αρμόζει. Πάντοτε όμως προ της μεθέξεως.. δηλαδή της θείας κοινωνίας… προηγείτο η σωματική και ψυχική κά-θ-αρσις.

Το Θείον σημαίνει και ειδοποιεί τους Ανθρώπους μέσω Θ-αυμάτων. Έτσι η Μαντική Τέχνη έδιδε μία άλλη όψη για τα πεπραγμένα της ζωής. Το αρχαιότερο Μαντείον, ήταν αυτό της Δωδώνης (αφιερωμένο στο Δία) και εδέχετο τα θεία μηνύματα… μέσω του Θ-ροϊσματος των φύλλων της ιεράς φηγός. Ίσως αυτά να ηχούν κάπως παράξενα στα αυτιά ορισμένων αλλά απλά δεν γνωρίζουν. για παράδειγμα αναφέρω ότι στον Όλυμπο αρκετοί οιωνοί μου δόθηκαν μέσω πτηνών και ζωντανών οργανισμών είτε ως δική μου επιθυμία… είτε όχι.

Έτσι σε βάθος χρόνου οι όποιες ιστορίες και αντιλήψεις των Θείων εκφάνσεων τελικώς κωδικοποιήθηκαν και απεκρύβησαν εντέχνως στην Μυ-Θ-ολογία μας ώστε να μην αποτελούν προσπελάσιμο υλικό στους βέβηλους και μη άξιους της Λήψεως. Η Μυ-Θ-ολογία είναι μία Μήτρα που αναπαράγει τις εκδηλώσεις του Θείου και υποχρεωτικά περιέχει το γράμμα Θ.

Εκείνες τις εποχές ο κύριος στόχος της διαπαιδαγωγήσεως των αρχαιοελληνοπαίδων ήταν το ελεύ-θ-ερον φρόνημα. Έτσι η αρχαιοελληνική παιδεία δίδασκε ή-θ-ος, έ-θ-ος, μία διαρκή επιδίωξη του αγα-θ-ού, του εσ-θ-λού (δηλαδή καλού), του σωστού ή ορ-θ-ού, μια καρτερία και υπομονή στους άχ-θ-ους (δηλαδή στα βάρη ή στα βάσανα) και μια μεγα-θ-υμία καθώς και μια μά-θ-ηση. Επιδίωξη των μα-θ-ητών τότε ήταν τα μεγάλα κατορ-θ-ώματα ή ά-θ-λα (δηλαδή η ά-θ-λησις όχι μόνο η σωματική) τα οποία επιτυγχάνονται με πει-θ-ώ (πει-θ-αρχία), με πά-θ-ος αλλά κυρίως με αρκετή ρώμη δηλαδή θ-άρρος. Έτσι το εκπαιδευτικό σύστημα οδηγούσε τους νέους, μέσω της πολιτικής και της εθνικής υπευ-θ-υνότητοςστην Ελευ-θ-ερία.

Έως τώρα ξέραμε ότι η ιερότερη γη των Ελλήνων ήταν αυτή της περιοχής του Ολύμπου, της υποτιθέμενης κατοικίας των Θεών αλλά σας λέγω επισήμως ότι αυτό δεν ισχύει αφού είναι το δεύτερο ενεργειακό κέντρο της Γαίας! Το πρώτο ενεργειακό μέρος είναι το όρος Ταύγετος. Και τρίτο το Ίλιον της Τροίας. Οι Πρόγονοί μας γνώριζαν ότι ο Όλυμπος ήταν το ψηλότερο βουνό της Ελλάδος και τη γύρω περιοχή αρχικά την ονόμασαν Θ-ράκη, όπου η λέξις ΘΡΑΚΗ έχει για πρώτο γράμμα το Θ που δηλώνει τη θέαση, το δέυτερο έχει το γράμμα Ρ που μας δείχνει τη ροή ενεργειών που δεχόμαστε, το τρίτο γράμμα είναι το Α που δηλώνει την Αρχική Δύναμη, το τέταρτο γράμμα είναι το Κ τον Κύκλο Ζωής, και τέλος το γράμμα Η δια της κατερχόμενης Ηλιακής Ακτινοβολίας. Οπότε ήταν Ιερό μέρος για τους Έλληνες εκείνης της εποχής το όνομα της χώρας αυτής.

ΤΟ ΓΡΑΜΜΑ ΘΗΤΑ ΑΝΤΙΣΤΟΙΧΕΙ ΣΤΟΝ ΑΡΙΘΜΟ ΕΝΝΕΑ. ΚΑΙ ΟΜΟΙΑΖΕΙ ΜΕ ΤΟ Q

Το ΕΝΝΕΑ χωρίζεται σε ΕΝ και ΝΕΑ δηλαδή μια Νέα Αρχή επιστρέφοντας στο Εν. Το ΕΝΝΕΑ χωρίζεται σε ΕΝ, σε ΝΕ αντιστρόφως (ΕΝ) και σε Α, όπου ΕΝ=1, ΝΕ (ΕΝ)=1, Α=1, και όλα μαζί ΕΝ-ΝΕ-Α=111, που έχει την ίδια αξία με τη λέξη ΠΑΙΔΕΙΑ=111 και τη ΕΛΙΞ=111. Οπότε μέσω της Ελληνικής Παιδείας ενεργοποιούμε τον Έλικα της Υπόφυσης μας έχοντας θέαση στον Αριθμό ΕΝΝΕΑ (9).

Ο αριθμός ΕΝΝΕΑ (9) έχει μία μοναδική ιδιότητα την οποία κανένας άλλος αριθμός δεν έχει. Έτσι με όποιον αριθμό και αν πολλαπλασιασθεί, ο προκύπτων ως γινόμενο αριθμός έχει ως πυθμενικό λεξάριθμο το ΕΝΝΕΑ. (πυθμενικός λεξάριθμος είναι για όσους δεν γνωρίζουν ο μονοψήφιος αριθμός που προκύπτει εάν προσθέσουμε τα ψηφία ενός αριθμού: π.χ. ο πυθμενικός λεξάριθμος του 32 είναι 3+2=5, ο πυθμενικός λεξάριθμος του 67 είναι 6+7=13 και 1+3=4, ο πυθμενικός λεξάριθμος του 423 είναι 4+2++3=9 κλπ.

Ο

ι παρακάτω αριθμοί πολλαπλασιαζόμενοι επί ΕΝΝΕΑ, δίνουν άπαντες τον αριθμό 9 ως πυθμενικό λεξάριθμο: 1×9=9, 2×9=18, 3×9=27, 4×9=36, 5×9=45, 6×9=54, 7×9=63, 8×9=72, 9×10=90 9×11=99, 9×12=108, 9×13=117 κ.λ.π. 9×27=243, 9×48=432, 9×72=648, 9×243=2187, 9×360=3240, 9×2160=19440

Η λέξις ΕΝΝΕΑ έχει ως λεξάριθμο το 111 και πυθμενικό λεξάριθμο το 3. Το ότι ο Πλωτίνος έγραψε τις «Εννεάδες» δυνάμεθα εμείς να συμπεράνουμε ότι το ΕΝΝΕΑ δια της τριάδος, είναι απότοκος της Υπερτάτης Μονάδος ή Θεού ή Αγαθού. Το Ένα Ον (κατά την Νεοπλατωνική φιλοσοφία) ή Υπέρτατος Θεός, έχει εκπορεύσει την Υπερτάτη Τριάδα, ΖΕΥΣ-ΑΠΟΛΛΩΝ-ΑΘΗΝΑ (ή αλλιώς, Πατήρ-Υιός-ΆγιοΝ Πνεύμα).

Δια διαδοχικών εκπορεύσεων τριάδων ήτοι δια εννεάδων, εικοσιεπτάδων κ.λπ. έχει δημιουργηθεί το Σύμπαν, περιλαμβανομένου φυσικά και του Υλικού Κόσμου.

Γνωρίζουμε ότι κατά την Νεοπλατωνική φιλοσοφία υπάρχουν τάξεις Θεών, αρχομένων παρά του Υπερτάτου Θεού και κατερχομένων δια συνεχών διαβαθμίσεων εις το άπειρο πλήθος των Δαιμόνων. Κάθε ανωτέρα βαθμίδα περιέχει ως τμήμα της τις κατώτερες και δύναται να συμμετέχει και σ’ αυτές. Όπως  η Υπερτάτη θεά Αθηνά, δύναται ταυτοχρόνως να κατέρχεται και στο υλικό Σύμπαν και να εμφανίζεται ως ορατή Αθηνά στους Ανθρώπους.

Η σημασία του αριθμού ΕΝΝΕΑ είναι μεγάλη και συμβολική. Το ΕΝΝΕΑ συνδέεται και με τον μεταπτωτικό κύκλο των αστερισμών, ως διαιρέτης των υποδιαιρέσεών του: Οι 36 δεκανοί, τα 72 έτη που συμπληρώνεται η μετάπτωση μίας μοίρας, τα 2160 έτη που γίνεται η μετάπτωση μεταξύ αστερισμών κ.λ.π.

Η λέξις ΘΕΙΟΝ λεξαριθμικά ισοδυναμεί με=144, το οποίο έχει πυθμενικό λεξάριθμο το 9 και διαιρείται ακεραίως δια 9 και ο αριθμός αυτός δηλώνεται στους Ναούς των Ελλήνων (Αετώματα).

Αέτωμα

Οι ΕΝΝΕΑ μήνες τοκετού όπου γεννάται ο Άνθρωπος δεν είναι τυχαίο γεγονός,  απλά μας θυμίζει ότι αντίστοιχα μέσω των ΕΝΝΕΑ Μουσών οφείλουμε να περάσουμε σταδιακά και την Πνευματική μας κατάσταση για να έχουμε τη τελική Θέαση. Κι όταν σας γράφω για τις 9 Μούσες κάθε μία διέπει και από μία Διάσταση με σύνολο 9 Διαστάσεις! Με εξισσοροποιητή τον Αιθέρα όπου διαχωρίζει τα δύο πεδία ώστε να μην σμίξουν και αλληλοεξουδετερωθούν.

Ο Αριθμός ΕΝΝΕΑ είναι ο μεγαλύτερος μονοψήφιος φυσικός αριθμός και είναι τέλειον τετράγωνον. Ο αριθμός 9 είναι το τέλειον τετράγωνον, διότι 3^2 = 3Χ3 = 9 και έχει τις εξής ιδιότητες: α) Εάν σε οποιονδήποτε αριθμό προσθέσουμε τον αριθμό ΕΝΝΕΑ, ο παραγόμενος αριθμός θα έχει ως πυθμενικό τον τελικό μονοψήφιο αριθμό, τον ίδιο μ’ αυτόν που είχε και ο αρχικός αριθμός. β) Εάν πάλι πολλαπλασιάσουμε οποιονδήποτε αριθμό επί το ΕΝΝΕΑ, ο πυθμενικός αριθμός του νέου αριθμού που παράγεται είναι επίσης το 9.

Ξέρουμε επίσης ότι ο Κύκλος (Ο) ως τέλειο σχήμα έχει 360 μοίρες. Αν προσθέσουμε τώρα τους αριθμούς 3+6+0 έχουμε αποτέλεσμα ΕΝΝΕΑ. Ο Κύκλος λοιπόν έχει 360 μοίρες και το γράμμα Όμικρον (Ο) συμβολίζει τον Κύκλο, διότι αυτός έχει μηδέν γωνίες. Έτσι έχουμε:

ΟΜΙΚΡΟΝ= 70+40+10+20+100+70+50 = 360.

Το άθροισμα των εσωτερικών γωνιών κάθε κανονικού πολυγώνου, παράγει πάντοτε ως πυθμενικό αριθμό το ΕΝΝΕΑ και επίσης αν αρχίσουμε να διχοτομούμε διαρκώς την γωνίαν των 360 μοιρών θα παράγεται πάντοτε ως πυθμενικός αριθμός το ΕΝΝΕΑ.

Ο πολλαπλασιασμός του ΕΝΝΕΑ με τους πρώτους 9 αριθμούς παρατηρούμε ότι δημιουργεί την εξής σειρά αριθμών: 012345678 και 987654321: 1Χ9= 9 2Χ9=18 3Χ9=27 4Χ9=36 5Χ9=45 6Χ9=54 7Χ9=63 8Χ9=72 9Χ9=81

Εάν προσθέσουμε τον αριθμό ΕΝΝΕΑ σε οποιονδήποτε αριθμό, ο πυθμενικός αριθμός του αριθμού που προκύπτει είναι ίσος με τον πυθμενικό αριθμό του αρχικού αριθμού. Εάν πάλι πολλαπλασιάσουμε ένα οποιονδήποτε αριθμό επί τον αριθμό ΕΝΝΕΑ, ο πυθμενικός αριθμός του εξαγομένου αριθμού… θα είιανι πάντοτε το ΕΝΝΕΑ.

Ο Κώδικας του Ελληνικού Αλφαβήτου βασίζεται στον αριθμό 9.

Η λέξη Θ-ΕΟΣ… ξεκινάει από το γράμμα Θ (ΘΗΤΑ): ΘΗΤΑ=318=ΗΛΙΟΣ.

Απόλλων

Το γράμμα Θ μας δείχνει την Θέαση στον αριθμό ΕΝΝΕΑ… για να κάνουμε μια ΝΕΑρχή.