‘Οταν ο άνθρωπος φτάσει κάπου υψηλότερα από την συνεργασία του με τις πέντε αισθήσεις του, τότε φωτίζεται και νιώθει τον γύρω κόσμο του, πολύ διαφορετικό από ό,τι μέχρι τότε τον γνώριζε!

Αυτή η διαφοροποίηση της αντίληψης των πραγμάτων από μια άλλη σκοπιά, γίνεται όταν χρησιμοποιήσουμε την υπερσυνείδηση. Αυτή, χρησιμοποιεί για σύλληψη των ακτινοβολιών και των δονήσεων και των ηχητικών κυμάτων, όχι το σύστημα της αδελφής της συνείδησης που είναι των αισθήσεων, ούτε το σύστημα της αδελφής της υποσυνείδησης που είναι δέκτης υπερήχων και υποήχων, αλλά η ομοιοδόνησή της με υψηλότερες ή υψηλότατες δονήσεις, που ομοδονούμενη, η υπερσυνείδηση, γίνεται μέτοχος των περιεχομένων των άπειρων και ανεξάντλητων της Πανδημιουργίας εκφράσεων και εκδηλώ-σεων…

Οι Πελασγοδραβίδες πρόγονοί μας, γνώριζαν πολύ καλά τις  ανθρώπινες νοητικές εξελίξεις και τις φύλαγαν όσο μπορούσαν στους μύθους τους. Η γέννηση της Αθηνάς ήταν και είναι το μυστικό της λειτουργίας του Υπερνού. Η γέννηση αυτή διδάσκει πως ο Δίας-Νους, μπορεί τώρα να πάρει την υψηλότερη σοφία, την Αθηνά και να λειτουργήσει με την νέα γνώση του την υπερσυνείδησή του, το άκρον άωτον της ανθρώπινης νίκης μέσα στον κόσμο της μορφής.

Η διήγηση της γέννας είναι τόσο καθαρή, όπως και εκείνη της

κατάποσης της εγκύου γυναίκας του από τον ίδιο Νου, τον υπέρτατο Δία. Έμαθε πρώτα τον τρόπο, όταν ήρθε η ώρα του ή όταν ωρίμασε ή όταν μυήθηκε. Ύστερα το κατόρθωσε.

Ο Ήφαιστος του κατάφερε στο μέτωπο και στο κεφάλι την ειδική τσεκουριά και του άνοιξε ΤΟ ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ. Του συνέδεσε με τον Νου του την υπερσυνείδησή του. Ο Νους του άρχισε να δουλεύει τώρα διαφορετικά. Η Αθηνά-σοφία, αποκάλυψη των συμβαινόντων σε άλλο μήκος κύματος κραδασμών, έγινε πραγματικότητα. Πετάχτηκε απ’ το κεφάλι του, παίζοντας το ακόντιο της και φορώντας την αιγίδα της, αυτή που έκαμε «στο μέλλον», όταν θα πετύχαινε στην Γιγαντομαχία να νικήσει και τον άλλον Γίγαντα τον Πάλλα.

Ακόμα παρουσιάστηκε με την Γοργώ, ώστε να απολιθώνει με την μούρη της κάθε εχθρό της. Αυτά τα παρουσίασε κατά την γέννησή της. Τα κατείχε. Ενώ στην πραγματικότητα τα αποκτάει ύστερα από πολλά χρόνια μετά την γέννησή της. Αλλά πώς γίνεται αυτό; Να φοράει κατά την γέννηση της αυτά που θα αποκτούσε με την νοημοσύνη της και την εξαιρετική της ανδρεία; Η Αθηνά όταν γεννήθηκε, φορούσε την Αιγίδα της, τον θώρακά της, και πάνω της παρουσιάζονταν η Γοργώ με το τρομερό κεφάλι της και το απαίσιο πρόσωπό της, που τα μάτια αυτού του προσώπου, όπου έπεφταν απολίθωναν αυτόν που τα έβλεπε.

Αυτό θα γίνονταν μια μέρα στο μέλλον, όταν λάβαινε χώρα η

Γιγαντομαχία και όταν ο Περσέας έκοβε το κεφάλι αυτού του τρομερού όντος. Μα τώρα βρισκόμαστε στην ώρα της γέννησής της. από το κεφάλι του Πατέρα της Δία. Δηλαδή ο Νους μπαίνει στους κυματισμούς της υπερσυνείδησης και ζει τώρα ο Νους, απίθανες καταστάσεις του τότε, του μέλλοντα χρόνου να γίνουν, και του τώρα, που φυσιολογικότατα παρακολουθεί τις καταστάσεις που κάποτε στα μέλλοντα θα γίνουν, σαν γενόμενα!

Η υπερσυνείδηση είναι το ένα, τόσο στα παρελθόντα, όσο και

στα μέλλοντα να συμβούν. Τα βλέπει σαν ένα όλο, δίχως το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Η υπερσυνείδηση δεν διαχωρίζει εποχές και περιόδους. Βλέπει και ξέρει πως τα πάντα είναι ΚΥΚΛΟΣ και κατέχει την θέση και την δύναμη να βλέπει και να ξέρει και να ζει όλο τον κύκλο, αυτόν που τον ξέρουν και τον ζουν και τον κατέχουν οι διαλογιστές και οι μυστικιστές και οι στοχαστές. (Πλάτωνας και Σωκράτης). Τρανό παράδειγμα όλων αυτών, είναι ο μύθος της γαλανο-μάτας Αθηνάς.

Γεννήθηκε φορώντας αυτά που θα αποκτούσε ύστερα από πολλά χρόνια. Ο Νους του Δία έφτασε σε αυτήν την Θεία χάρη, να γεννήσει από το κεφάλι του αυτήν την δόξα. Η κόρη του κρατούσε το ακόντιο και την ασπίδα, φορούσε την πανοπλία της και την αιγίδα και πάνω από αυτήν την γοργονοκεφαλή.