Στην Ελλάδα το ονόμαζαν νέκταρ, στην Ινδία σόμα, οι αλχημιστές ελιξίριο της αθανασίας…

Σε όλους τους πολιτισμούς αναφέρεται ένα ποτό που χαρίζει αθανασία. Στην πραγματικότητα, το ποτό αυτό υπάρχει μέσα στη φύση, αλλά βέβαια όχι οπουδήποτε.

Το βρίσκουμε μόνον στις καθαρότερες και λεπτοφυέστερες περιοχές του διαστήματος, και κάποιες συγκεκριμένες στιγμές, όπως στην ανατολή του ήλιου.

Η αυγή είναι η καταλληλότερη στιγμή της ημέρας, επειδή το ποτό της αθανασίας δεν είναι άλλο απ’ το φως, οπότε την ώρα που ανατέλλει ο ήλιος, μπορούμε να το προσλάβουμε για να χρησιμεύσει ως τροφή στα λεπτοφυή μας σώματα.

Την άνοιξη και το καλοκαίρι πηγαίνουμε να ατενίσουμε τον ανατέλλοντα ήλιο, για να απορροφήσουμε αυτή τη ζωτική πεμπτουσία την οποία σκορπίζει στο διάστημα.

Πετρώματα, φυτά, ζώα και άνθρωποι προσλαμβάνουν τουλάχιστον κάποια μόριά της. Όλα τα έμβια όντα προσλαμβάνουν αυτά τα σωματίδια χωρίς να το συνειδητοποιούν. Οι άνθρωποι όμως μπορούν να τα προσλαμβάνουν συνειδητά.

Προσπαθείτε να ξυπνάτε για να χαιρετήσετε την αυγή, να υποδεχθείτε αυτό το φως στην καρδιά και στην ψυχή σας και τότε θα γευθείτε την αθάνατη ζωή.

Φως: ένα πνεύμα που έρχεται από τον ήλιο γεμάτο δύναμη.

Το φως είναι ένα πνεύμα, ένα πνεύμα που έρχεται απ’ τον ήλιο.

Κάθε ακτίνα είναι μια φοβερή δύναμη που διαβαίνει το διάστημα, εισχωρεί και επιδρά στα πάντα.

Αν υπάρχει ένας τομέας στον οποίο αξίζει να εμβαθύνουμε, είναι οπωσδήποτε ο τομέας του φωτός, και ειδικότερα: τί είναι, πώς εργάζεται, πώς εμείς πρέπει να εργαστούμε μαζί του.

Η αγάπη είναι παντού: είναι φως, νέκταρ και αμβροσία που γεμίζει το σύμπαν!