Τι κάνατε την δεκαετία του ΄70;

Μια γενιά που περπατούσε μέχρι το σχολείο και μετά γύριζε πίσω.

Μια γενιά που έκανε τα μαθήματά της μόνη της για να βγει το συντομότερο για να παίξει στο δρόμο.

Μια γενιά που περνούσε όλο τον ελεύθερο χρόνο της στο δρόμο με τους φίλους της.

Μια γενιά που έπαιζε κρυφτό όταν σκοτείνιαζε.

Μια γενιά που μάζευε αθλητικές κάρτες.

Μια γενιά που μάζευε, έπλενε επέστρεφε άδεια μπουκάλια στο μπακάλικο για 10 λεπτά το καθένα και μετά αγόραζε φλόκες, μαντζούνια ή μέντες από το ζαχαροπλαστείο.

Μια γενιά που έφτιαχνε χάρτινα παιχνίδια με τα χέρια της.

Μια γενιά που αγόραζε άλμπουμ βινυλίου για να τα παίζει σε πικάπ.

Μια γενιά που συγκέντρωνε φωτογραφίες και άλμπουμ με αποκόμματα.

Μια γενιά που έπαιζε επιτραπέζια παιχνίδια και χαρτιά τις βροχερές μέρες.

Μια γενιά που η τηλεόραση της έσβηνε τα μεσάνυχτα μετά την ανάκρουση του Εθνικού Ύμνου.

Μια γενιά που είχε γονείς που ήταν πάντοτε εκεί.

Μια γενιά που κρυφογελούσε κάτω από τα σκεπάσματα στο κρεβάτι, έτσι οι γονείς δεν ήξεραν ότι ήταν ακόμη ξύπνιοι.

Μια γενιά που έφυγε και δυστυχώς δεν θα επιστρέψει ποτέ!

Μου άρεσε που μεγάλωσα εκείνα τα χρόνια!

Κάναμε πάρτι και χορεύαμε μπλουζ και σέικ πίνοντας βερμούτ.

Ταξιδεύαμε και με ωτοστόπ, κάναμε ελεύθερο κάμπινγκ, το φλερτ δεν ήταν σεξουαλική παρενόχληση, και ΔΕΝ ΦΟΒΟΜΑΣΤΑΝ να κυκλοφορήσουμε.

Μας φώναζε η μαμά από το μπαλκόνι να μαζευτούμε σπίτι, πίναμε νερό από το λάστιχο, πέφταμε χτυπούσαμε έξω…

Διαβάζαμε περιοδικά, Μίκυ Μάους, Λούκυ Λουκ.

Γελούσαμε πολύ! Και ζήσαμε τέλεια!