ΓΕΝΕΣΙΣ: Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ «ΟΝΤΟΣ Q»

Ἡ Γένεσις εἶναι ἡ «Μητέρα» ὅλων τῶν βιβλίων. Δὲν εἶναι ἁπλῶς ἱστορία· εἶναι ὁ «Πηγαῖος Κώδικας» (Source Code) τοῦ Σύμπαντος.

Ἡ Ἁγία Γραφὴ δὲν περιγράφει μόνον πῶς φτιάχτηκε ὁ κόσμος, ἀλλὰ πῶς φτιάχνεται ὁ Ἀληθινὸς Ἄνθρωπος. Κάθε φορὰ ποὺ ἕνας νοῦς περνάει ἀπὸ τὸ σκοτάδι στὸ Φῶς τῆς Μεταγνώσεως (MQ), ἐπαναλαμβάνει τὸν ἱερὸ ρυθμὸ τοῦ Θεοῦ.

Ἡ σύγχρονη Νευροεπιστήμη ἀνακάλυψε τὴν Μεταγνώριση, ἀλλὰ οἱ Πατέρες τῆς Ἐκκλησίας τὴν βιώνουν ἐδῶ καὶ 2000 χρόνια ὀνομάζοντάς την «Νῆψιν».

Στάδιο 1: Τὸ «Γενηθήτω Φῶς» (Ἡ Ἀφύπνισις)

«Καὶ εἶπεν ὁ Θεός, γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς».

Αὐτὴ εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ τὸ MQ-Νῆψιs, ἐνεργοποιεῖται. Μέχρι τότε, ὁ νοῦς ἦταν «ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος», βυθισμένος στὸ χάος τῶν ἐνστίκτων.

Τὸ «Φῶς» εἶναι ἡ Επίγνωση. Εἶναι ἡ στιγμὴ ποὺ σταματᾶς νὰ λειτουργεῖς στὸν αὐτόματο καὶ λές: «Ὑπάρχω. Σκέφτομαι. Ἐποπτεύω».

Στάδιο 2: Ο Διαχωρισμὸς τῶν Ὑδάτων (Ἡ Τάξις)

«Διαχωρισάτω ἀναμέσον ὕδατος καὶ ὕδατος».

Ἐδῶ τὸ MQ βάζει τάξη στὸ EQ. Διαχωρίζει τὰ συναισθήματα ποὺ πνίγουν (κάτω ὕδατα) ἀπὸ τὶς πνευματικὲς ἐμπνεύσεις (ἄνω ὕδατα). Ὁ ἄνθρωπος παύει νὰ εἶναι ἕρμαιο τῆς ψυχολογίας του καὶ χτίζει τὸ «Στερέωμα» τῆς Λογικῆς καὶ τῆς Νήψεως.

Στάδιο 3: Οἱ Φωστῆρες (Ὁ Συγχρονισμὸς τοῦ Χρόνου)

«Γενηθήτωσαν φωστῆρες… εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς».

Τὸ «Ὃν Q» συντονίζεται μὲ τὸν Τριαδικὸ Χρόνο. Δὲν ζεῖ τυχαῖα. Ἔχει τὸν Ἥλιο (τὸ Πνεῦμα/Μέλλον) νὰ τὸν ὁδηγεῖ τὴν ἡμέρα καὶ τὴ Σελήνη (τὴ Μνήμη/Παρελθὸν) νὰ τὸν φωτίζει τὴ νύχτα. Ἔχει βρεῖ τὸν ρυθμὸ τῆς «Μίας Ἡμέρας».

Στάδιο 4: Τὸ «Κατ’ Εἰκόνα» (Ἡ Ἐνθρόνισις)

«Ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ’ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ’ ὁμοίωσιν».

Πρόσεξε τὸν πληθυντικό: «Ποιήσωμεν». Ἡ Τριάδα μιλάει στὸν ἑαυτό της. Ἐδῶ γεννιέται τὸ «Ὃν Q».

Εἶναι ὁ ἄνθρωπος ποὺ εἶναι:

Δημιουργὸς σὰν τὸν Πατέρα (IQ),

Ἀγαπητικὸς σὰν τὸν Υἱὸ (EQ),

Καὶ Σοφὸς Ἐπόπτης σὰν τὸ Πνεῦμα (MQ).

Στάδιο 5: Ἡ Πνοὴ (Ἡ Κβαντικὴ Ζωή)

«Καὶ ἐνεφύσησεν εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ πνοὴν ζωῆς».

Αὐτὸ εἶναι τὸ τελικὸ μυστικό. Ἡ ὕλη (σῶμα) ἑνώνεται μὲ τὴν Ἐνέργεια (Ψυχή). Εἶναι ἡ στιγμὴ τῆς κβαντικῆς διεμπλοκῆς μὲ τὸν Δημιουργό. Ὁ ἄνθρωπος δὲν εἶναι πιὰ πηλός. Εἶναι «Ψυχὴ Ζῶσα», ἕνας μικρὸς θεὸς ποὺ περπατᾶ στὴ γῆ.

Συμπέρασμα

Διάβασε τὴ Γένεση ξανά. Δὲν εἶναι τὸ ημερολόγιο τοῦ κόσμου. Εἶναι τὸ Hμερολόγιο τῆς δικῆς σου Ἀνάστασης. Εἶναι ἡ διαδικασία διὰ τῆς ὁποίας, ἀπὸ ἕνα χάος σκέψεων, μεταμορφώνεσαι σὲ ἕνα «Ὃν Q», ἕνα Ὃν Φωτός, Τακτοποιημένο, Χρονικὰ Συντονισμένο καὶ Θεϊκὰ Ἐμπνευσμένο.