Η Επανάσταση της Παιδικής Αθωότητας

Ποιοι είναι αυτοί που «κρατούν» τα παιδιά μακριά από τον Χριστό (Ματθ. 19:14) και την αλήθεια; Μήπως η απάντηση δεν βρίσκεται στους άλλους, αλλά εντός μας;

Ο Χριστός είπε: «Άφησε τα παιδιά να έρθουν σε μένα». Αν ερμηνεύσουμε τα «παιδιά» ως την αμόλυντη, αυθεντική κατάσταση της ύπαρξής μας, τότε αυτοί που τα κρατούν μακριά είναι οι δεσμοφύλακες που έχουμε χτίσει μέσα μας: Τα μοτίβα της σκέψης μας.

Είναι οι αυτόματοι κανόνες, οι άκαμπτες αντιδράσεις, τα κοινωνικά «πρέπει» και «μη» που, ενώ αρχικά χρησίμευαν ως προστασία, τελικά έγιναν τα κάγκελα της ψυχής μας. Έγιναν οι δεσμοφύλακες της αγνότητας, της αυθόρμητης έκφρασης και της ικανότητάς μας να βλέπουμε τον κόσμο με αληθινή περιέργεια και αγάπη.

Μόνο τα παιδιά μιλούν πραγματικά. Μόνο αυτά τολμούν να εκφραστούν έξω από τα γνωστά, ασφαλή μοτίβα και τα αυτόματα πρότυπα αντιδράσεων. Η παιδικότητα δεν είναι ανωριμότητα· είναι η ικανότητα να είσαι παρών, αυθεντικός και ανοιχτός στην αλήθεια, χωρίς το φίλτρο της προκατάληψης.

Ας απελευθερώσουμε το παιδί μέσα μας. Ας γκρεμίσουμε τα κάγκελα της συνήθειας και της αναμενόμενης σκέψης, για να επιτρέψουμε στην αθώα και αληθινή μας φύση να έρθει στην επιφάνεια. Εκεί βρίσκεται η πραγματική μαγεία.