Περί βυζαντινισμών
Το επίθετο «βυζαντινός», εξ ου και η Βυζαντινή Αυτοκρατορία, είναι ένας νεολογισμός, τον οποίο εισήγαγε το 1562 ο Γερμανός Ιερώνυμος Βολφ (Hieronymus Wolf, 1516-1580), βιβλιοθηκάριος και γραμματέας την εποχή εκείνη στον οίκο των ισχυρών τραπεζιτών Φούγκερ (Fugger) στο Άουγκσμπουργκ και καθιέρωσε ο γάλλος λόγιος και εκδότης ιησουίτης Φίλιππος Λαμπέ (Philippe Labbe, 1607-1667). Ωστόσο οι υπήκοοι του Ανατολικού Ρωμαϊκού Κράτους, κοινώς Ρωμανίας, αυτοαποκαλούνταν Ρωμαίοι και λαϊκότερα Ρωμιοί. Από τα παλαιά εκείνα […]