Μαρία Παπαϊωάννου

Εξηντάρηδες συν, οι ροκάδες σήμερα που κάποτε έβγαλαν την γλώσσα τους σε μια κοινωνία ψεύδους, υποκρισίας, βίας και αδικίας. Εκείνοι που προέβαλαν την ροκ ζωή, με τα καλά και τα κακά της, ως απάντηση στον «κλιματιζόμενο εφιάλτη» όπως αποκάλεσε ο Χένρι Μίλερ το σύγχρονο κατεστημένο… Ακόμα ζωντανοί στην σκηνή! Τους αγαπώ! Έτσι λαβωμένους μα όρθιους, losers μα με το θάρρος να τραγουδούν ακόμη! Ονειρεύομαι μια μεγάλη συναυλία με όλους τους […]

Οι σκέψεις του ανθρώπου είναι τόσο άνισες και ασυνεχείς στην ποιότητα και κατεύθυνσή τους! Γι’ αυτό είναι και το πιο αναξιόπιστο στίγμα του. Στην πραγματικότητα οι σκέψεις δεν είναι παρά παράσιτα στο κρυστάλλινο σήμα του Θεού! Ο άνθρωπος επιζητά με χιλιάδες τρόπους την επικοινωνία του με τον Θεό, ενώ ταυτόχρονα ο ίδιος την εμποδίζει! Το σήμα του Θεού είναι συνεχές, διαυγές, αδιάλειπτο. Ο Θεός μιλάει διαρκώς στον άνθρωπο. Ο άνθρωπος […]

Η ψυχή δεν αναπαύεται παρά μόνο με το όμοιο! Μια μεγάλη οικογένεια είναι οι άνθρωποι. Όμως πόσοι έχουν την χαρά να αναγνωριστούν και να νιώσουν την βαθιά εκείνη οικειότητα της αληθινής αδελφοσύνης; Οι ψυχές αναγνωρίζουν το όμοιο! Γιατί μόνο σε αυτό αναπαύονται, μόνο από αυτό εμπνέονται και ενδυναμώνονται. Μόνο η συνάντηση με το όμοιο γιατρεύει το αρχαίο τραύμα του χωρισμού, της μοναξιάς, της αποξένωσης. Μόνο στην αύρα της αγάπης νιώθεις […]

Διαρκής δοξολογία είναι η ζωή μέσα στην ευλογημένη αύρα του φωτός. Αόρατο Στέμμα ακτίστου φωτός ο ουρανός, με το συνταρακτικό του ανάλογο, την θάλασσα! Η Ελλάδα είναι εμπειρία Φωτός! Ευτυχείς όσοι την ζουν, όσοι μπορούν έστω για μία φορά να ζήσουν το αγλάισμα εκείνο μπροστά στην ιλαρότητα του ελληνικού Φωτός! Η Ελλάδα είναι αποκαλυπτικό βίωμα θεϊκής αλήθειας! Εδώ το μεταφυσικό είναι φυσικό!

     Αφιερωμένο σε Εσένα που σε ονειρεύτηκα πριν Σε συναντήσω και σε εκείνους με τους οποίους ονειρευτήκαμε μαζί… Με αφορμή την πρόταση «το παιχνίδι της ζωής», αναρωτήθηκα κατά πόσο από την μέρα που γεννιόμαστε μας χαλαλίζει κανείς αυτό το παιχνίδι! Αντιθέτως όλοι μάς οριοθετούν και θεσμοθετούν τους όρους αυτού του παιχνιδιού, με αποτέλεσμα να μην αναπτύσσεται η πρωτοβουλία και η ανόμοια φύση μας, αλλά να συνθλίβεται κάτω από το βάρος των […]

    Οι ασύμμετρες, δυσαρμονικές σκέψεις ανοίγουν λακκούβες στον νου! Κινητοποιούν έτσι μια ορμονική δράση του νου που τον καίει. Οκτώ μήνες παραμένει ενεργή στον νου μια τέτοια λακκούβα. Αν δεν γίνει λακκούβα, γίνεται παγιωμένη «άποψη». Η κατάθλιψη δεν είναι παρά ένας νους γεμάτος λακκούβες!

Δεν συνέβη ποτέ τίποτε άλλο από ΑΓΑΠΗ! Δεν συνέβη ποτέ τίποτε άλλο από Χριστό-Εαυτό! Δεν συνέβη ποτέ τίποτε άλλο από γλυκό, ζεστό, φως ζωής: αυτό που οι άνθρωποι λένε Έρωτα!

Ποιος φωτίστηκε; Το εγώ! Και «κατόπιν»; Αυτό στο οποίο δεν δίνεις διέξοδο γυρίζει και σε πνίγει! Το να προσπαθείς να σταματήσεις τον ποταμό είναι μάταιο, και το ίδιο επικίνδυνο με το να μην μπεις ποτέ σ’ αυτόν για να τον διαβείς και να περάσεις απέναντι! Το εγώ επιστρέφει δριμύτερο στον κόσμο με το προνόμιο της φώτισης για να αναζητήσει δικαίωση και αποτελέσματα! Ο κόσμος όμως είναι στην θέση του, ακόμα […]

Αν ελάχιστα σκιάσεις την χρυσή ακτίνα του Φωτός, σε απορροφά η σκέψη. Και τότε εισβάλλουν οι αντιθέσεις στον νου σου. Μην εξανθρωπίζεις το θαύμα! Η χρυσή γραμμή λάμπει απόλυτη, συνδέοντας τον αιώνιο Ιησού με τον αιώνιο Χριστό! Χαίρε Άνθρωπε! Χαίρε Χριστέ αγαπημένε!