Κείμενα

Η πρόθεση μετά συντάσσεται πάντοτε με έναρθρη αιτιατική, όπως π.χ. μετα την Πρωτοχρονιά, μετά την έγκριση του δανείου, μετά τις θερινές διακοπές, μετά την προσφυγή στη δικαιοσύνη, μετά την έφοδο της αστυνομίας, μετά την εισαγωγή πετρελαίου στη χώρα. Είναι λάθος να παρεισάγεται κακώς η πρόθεση από, η οποία είναι εντελώς αχρείαστη, ενώ λανθασμένα παραλείπεται συνήθως ύστερα από την πρόθεση πριν, όπου είναι αναγκαία. ΄Ετσι εσφαλμένα γράφουμε ή λέμε: «μετά από […]

Στον προφορικό λόγο, με την πάροδο του χρόνου και τη δια του νόμου εφαρμογή του μονοτονικού συστήματος γραφής, οι νέοι τείνουν να συγχέουν το ερωτηματικής χροιάς επίρρημα πού με την αναφορική αντωνυμία που και, ακόμα χειρότερα με το επίρρημα όπου, στη θέση του οποίου χρησιμοποιούν συχνά πυκνά το μόριο που. ΄Ετσι, λόγου χάριν, αντί της ορθής πρότασης: «Τοποθέτησε το ποτήρι εκεί όπου το βρήκες», συνηθίζεται πια να λέγεται: «Τοποθέτησε το […]

Κάθε φωτεινό ον είναι μέρος του παγκόσμιου δικτύου του φωτός στην γη! Αυτό το δίκτυο επιτρέπει την παλμοδόνηση της γης από το θεϊκό πεδίο της καθαρής αγάπης που δημιουργεί, συντηρεί και συνέχει όλη την Δημιουργία। Κανένα φως που εκπέμπεται στο δίκτυο αυτό, όσο αδύναμο κι αν είναι, δεν είναι αμελητέο! Όπως οι στύλοι της ΔΕΗ, κάθε φωτεινό ον μεταφέρει το φως σε σημεία, ανάλογα με την ισχύ του. Όταν πέφτει […]

Τα τελευταία χρόνια όλο και συχνότερα στον προφορικό λόγο χρησιμοποιούνται τα κύρια ονόματα χωρίς άρθρο. ΄Ετσι ακούμε, σε νεανικές συνήθως ραδιοφωνικές εκπομπές, να λέγονται στερεότυπα εσφαλμένες εκφράσεις, όπως π.χ. «τηλεφωνώ από Κυψέλη», «σας χαιρετώ από Καλαμάτα», «το Πάσχα θα πάμε Παρίσι», «το τραγουδάκι μας αφιερώνεται στον Κώστα από Λάρισα και στην Κική από Λαμία». Όμως στα ελληνικά, σε αντίθεση προς τις λατινογενείς και τις γερμανικές τουλάχιστον γλώσσες, όλα τα κύρια […]

Κατά μια ετυμολογική εκδοχή, η λέξη ελευθερία προέρχεται από το ρήμα ελαύνω και ερώ, πηγαίνω δηλαδή εκεί όπου έχω έρωτα. Είναι μια από τις συνταρακτικότερες ελληνικές λέξεις που αρχίζουν από το περίφημο γράμμα έψιλον που κοσμούσε το Δελφικό ιερό: Ει-είσαι, Ελλάδα, έρωτας, έλεος, ελπίδα κ. ά. Η ελευθερία είναι η άγια Ροή ανάμεσα στο δημιούργημα και τον δημιουργό του. Είναι η παραδείσια κατάσταση πριν από την Πτώση, την αποστασία δηλαδή […]

Όπως και στην περίπτωση άλλων επιρρημάτων, τα οποία εμφανίζονται υπό δύο διαφορετικούς τύπους (της καθαρεύουσας και της δημοτικής: π.χ. αδιακρίτως-αδιάκριτα, εκτάκτως-έκτακτα, απλώς-απλά, αμέσως-άμεσα κ.ά), τα δύο  υπό εξέταση επιρρήματα διαφέρουν σημασιολογικώς. Το επίρρημα αγρίως χρησιμοποιείται υπό την έννοια του ασύστολα, συστηματικά, προκλητικά, πολύ:  Μας εμπαίζει αγρίως. / Τον κορόιδευε αγρίως. / Οι πολιτικοί συνήθως ψεύδονται αγρίως. Το επίρρημα άγρια χρησιμοποιείται όταν θέλουμε να υποδηλώσουμε ότι κάτι γίνεται με αγριότητα, με […]

Η ανθρωπότητα αιώνες τώρα σέρνει την πέτρα των πράξεων της, όπως ο Σίσυφος, κάτω από τον αδήριτο νόμο. Επισείοντας δηλαδή την πέτρα των πράξεών της πίσω στο κεφάλι της! Αιώνες στο μαγκανοπήγαδο! Και όμως ο Χριστός ήρθε! Είναι εδώ έως συντελείας… Αναστήθηκε για να αναστηθούμε! «Έσχισε το χειρόγραφο!» Επέστρεψε στον άνθρωπο τα φτερά του! Αν θέλει ο άνθρωπος, δεν θα γεννά πλέον με πόνους και κόπους τα παιδιά του! Το ερώτημα […]

Η καρδιακή μέθεξη στο ζωοποιό μυστήριο της ανάστασης του Χριστού είναι και η διάνοιξη της προοπτικής της δικής μας ανάστασης! Η ανάσταση είναι το μέγα θαύμα! Είναι η ανατροπή την οποία ο νους αρνείται, εγκλωβισμένος καθώς είναι μέσα στην ψευδαισθητική του «πραγματικότητα» που μόνο εντροπία, δηλαδή φθορά και θάνατο παράγει! Αυτός ο εγκλωβισμός είναι θνητότητα! Άρνηση του Βασιλείου! Ο Χριστός δεν έφερε απλώς ένα ηθικό μήνυμα στον κόσμο, αλλά την […]

Τώρα που καλούμαστε να εκφράσουμε την πολιτική μας επιλογή, ας μην ξεχνάμε ότι, όπως τόσο εύστοχα το δήλωσε ο Ζαν-Πωλ Σαρτρ, οι πολίτες δεν ασκούν το εκλογικό τους δικαίωμα, αλλά απλώς το εκχωρούν για σχεδόν τέσσερα χρόνια σε κάποιους εκπροσώπους της λαϊκής βούλησης, οι οποίοι αναλαμβάνουν αντ’ αυτών τα υπόλοιπα. ΄Ετσι, οι εκλογείς υποβαθμίζονται σε απλούς οπαδούς ή υπηκόους, εξευτελίζοντας την υψηλή έννοια του πολίτη. Όλα τ’ άλλα περί λαϊκής […]