Κείμενα

Τα τελευταία χρόνια γίνεται μεγάλος θόρυβος – και δικαίως – για τη σκανδαλώδη διαφθορά που επικρατεί στις τάξεις κάποιων εν ενεργεία και εν αποστρατεία πολιτικών καθώς και κάποιων ανώτερων κρατικών λειτουργών. Ο θόρυβος αυτός επικεντρώνεται κυρίως στις δωροδοκίες – κοινώς μίζες -, τις οποίες έλαβαν και λαμβάνουν αυτοί υπό τη μορφή προμηθειών από ξένες εταιρίες για την αγορά των προϊόντων ή των υπηρεσιών τους από το ελληνικό Δημόσιο. Είναι ωστόσο […]

Σε όλες τις διαστάσεις, τα σύμπαντα, τις δημιουργίες -ορατές και αόρατες- αλλά και μέσα στην ίδια την φυσαλίδα των ψευδαισθητικών πεδίων, ένα μόνο πράγμα συμβαίνει: Θεός! Εδώ στην γη το παιχνίδι της αυτεπίγνωσης και επέκτασης συμβαίνει κάτω από συνθήκες δυϊσμού και αντίθεσης, συνθήκες που ο ίδιος ο νους παράγει ή, πιο σωστά, αναπαράγει από τον πρώτο διδάξαντα, τον Εωσφόρο. Η συνείδηση που υπερβαίνει τον δυϊσμό και τις αντιθέσεις αναιρεί την […]

Φαίνεται πως η  αποϊεροποίηση του ιερού λόφου της Ακρόπολης, και ιδίως του Παρθενώνα, από τους διασώστες αρχαιολόγους και συντηρητές δεν έχει τελειωμό. Το κατέβασμα όλων των αρχαίων λίθων προκειμένου να συντηρηθούν διαταράσσει τις αιθερικές σφραγίδες από την πρωταρχική τοποθέτησή τους από τους αρχαίους τεχνίτες-μύστες. Η επανατοποθέτησή τους δεν θα γίνει βέβαια με τον ανάλογο  τελετουργικό τρόπο των αρχαίων προγόνων μας. Εξάλλου η αλόγιστη, υπέρμετρη χρήση νέων λίθων και η απομάκρυνση […]

Τα τελευταία χρόνια έχει εγκαταλειφθεί σχεδόν εντελώς η χρήση της δεικτικής αντωνυμίας εκείνος, -η, -ο. Στη θέση της χρησιμοποιείται σχεδόν αποκλειστικά η δεικτική επίσης αντωνυμία αυτός, -ή, -ό. Όμως η αντωνυμία αυτός χρησιμοποιείται: 1) όταν γίνεται αναφορά σε πρόσωπα ή πράγματα κοντινά προς τον ομιλητή και τον ακροατή, 2) για τη δήλωση προσώπων ή πραγμάτων ορατών στον ομιλητή και 3) για τη δήλωση προσώπων ή πραγμάτων για τα οποία μόλις […]

Η γραμμικότητα της συμβατικής λογικής που ανέπτυξε ο άνθρωπος για να ορίσει το άγνωστο, δυναμικά αναιρείται από τον κβαντικό χορό του ίδιου του νου. Χώρος-χρόνος, μέσα-έξω, πάνω-κάτω, μικρό-μεγάλο, εδώ-εκεί, στιγμή-αιωνιότητα, σημείο-απειρότητα, θεός-άνθρωπος, δεν είναι παρά ταυτόχρονες πραγματικότητες, που ο ίδιος εμπεριέχει και διαμορφώνει κατ’ έμπνευση και δυναμική δράση του όντος του.

Τα τελευταία χρόνια έχει πια καταντήσει αφόρητα στερεότυπη η εκ μέρους των εκφωνητών του ραδιοφώνου και της τηλεόρασης  χρήση του επιρρήματος χαρακτηριστικά προκειμένου ακριβώς να χαρακτηρίσουν τον τρόπο, με τον οποίο απαντούν ερωτώμενες διάφορες σημαίνουσες προσωπικότητες του πολιτικού κυρίως κόσμου. ΄Ετσι ακούμε σχεδόν πάντοτε να λέγεται πώς ο τάδε ή ο δείνα υπουργός απάντησε χαρακτηριτικά. Ο πρωθυπουργός απαντάει στις ερωτήσεις που τού θέτουν πάντοτε χαρακτηριστικά, αλλά κι ο δήμαρχος απαντάει χαρακτηριστικά, […]

Τα τελευταία χρόνια έχει, ως φαίνεται, καθιερωθεί να ανεβάζονται διάφορα θεατρικά έργα και χοροδράματα, καθώς και να προβάλλονται κινηματογραφικές ταινίες (βλ. π.χ. το “Skyfall”) με αμετάφραστους στα ελληνικά τους τίτλους  τους, οι οποίοι είναι, κατά σύμπτωση, όλοι τους αγγλικοί. ΄Οταν όμως έχουν μεταφραστεί  στα ελληνικά όλα τα αριστουργήματα της παγκόσμιας λογοτεχνίας, είναι απορίας άξιο πώς δεν μπορούν να μεταφραστούν οι δυο-τρείς λέξεις που συνήθως συνθέτουν  τους τίτλους των θεατρικών και […]

Δεν καταλαβαίνω διόλου γιατί θα πρέπει σε κάθε εορτασμό οποιασδήποτε εθνικής επετείου να αποδίδονται τιμές σε διάφορους «επισήμους», τους οποίους η πλειονότητα των Ελλήνων –ή έστω και κάποιοι απ’ αυτούς- όχι μόνο δεν τους έχει σε καμιά υπόληψη, αλλά και αποδοκιμάζει τα πεπραγμένα τους. Αν η Πολιτεία θεωρεί πως πρέπει να πραγματοποιούνται οι παρελάσεις, αφού κάπως πρέπει να εορτάζεται τελοσπάντων μια ιστορική επέτειος, αυτές δεν θα πρέπει να περνούν μπρός […]

Το τραγούδι του ανθρώπου είναι η ίδια του η ζωή, το ΜΗΝΥΜΑ που ο ίδιος ΕΙΝΑΙ. «Τραγούδα κι ας μην υπάρχει αυτί να σ’ ακούσει», έλεγες μπαρμπα- Νίκο Καζαντζάκη… Εσύ, Οδυσσέα, το είπες Αναγγελία! Και Λάμψη! Τραγούδα για να μην πεθάνεις ποτέ! Τραγούδα για να αναστήσεις κάθε βουβό στόμα… Το τραγούδι των αληθινών είναι η σωτηρία του κόσμου!