Τάσος Μελετόπουλος «Δεν τελειώνει ποτέ η δημιουργία! Τελειώνει μόνο αν εσύ το τελειώσεις!» | Συνέντευξη

Ο Τάσος Μελετόπουλος μας ξετυλίγει το καλλιτεχνικό του “Σύμπαν” ταξιδεύοντάς μας από την δεκαετία του ’70 που ήταν μουσικός επιμελητής στα Καθημερινά επί Μάνου Χατζιδάκι φτάνοντας στο σήμερα και το “Totally Confused” που ερμηνεύει η Νεφέλη Φασουλή! Ακούστε την συζήτηση που είχε με την Βασιλεία Περόγλου στην εκπομπή “Κάπου στο Σύμπαν” την Τρίτη 22 Φεβρουαρίου 2022.

Ιδιαίτερη μέρα για να έχουμε ιδιαίτερο καλεσμένο! 22.02.2022
Ξέρω κάποιοι το προσέχουν και κάποιοι άλλοι όχι, αλλά οφείλω να το τονίσω γιατί ήταν προσχεδιασμένο να έχουμε έναν καλεσμένο που θα κάνει μια αναδρομή και θα μας φέρει στο σήμερα, ενώνοντας όλα τα κομμάτια του πολιτισμού, της ψυχαγωγίας κυρίως όμως της ανθρωπιάς που κάπου χάθηκε… ή μάλλον όχι;

Ο Τάσος Μελετόπουλος είναι ένας άνθρωπος που έχει ζήσει τόσα πολλά και συνεχίζει να αισθάνεται ότι είναι ένα μικρό παιδί που τώρα ξεκινάει!

Το σημαντικότερο είναι ότι όλα τα έζησε μέσα από την καρδιά του χωρίς να σκεφτεί ποτέ συμφεροντολογικά ή να έχει δεύτερες σκέψεις και σκοπούς!

«Χωρίς να παίρνω υπόψιν μου εάν θα μου φέρει οικονομικά οφέλη ή όχι και νομίζω ότι εκεί είναι το θέμα!» Να το ζεις, να είσαι ευτυχισμένος και όλα τα άλλα καλύπτονται!

Από την δεκαετία του 70′ μέχρι σήμερα έχει καταφέρει να ζήσει μέσα από την καρδιά του, να δημιουργήσει, να κάνει φίλους, να αγαπήσει και να αγαπηθεί. Κυρίως να είναι ευτυχισμένος και ασταμάτητος!

«Μετά από αυτή την στροφή που βρήκα το μικρό παιδάκι μέσα μου, αισθάνομαι 25 ετών! Υπάρχει μέλλον! Έχω πράγματα να κάνω!»

Η φιλία με τον Άρη Δαβαράκη

Ο Τάσος Μελετόπουλος και ο Άρης Δαβαράκης είναι παιδικοί φίλοι ίσως από τότε που θυμούνται τον εαυτό τους. Παιδικοί φίλοι από τα σχολικά χρόνια τους. Σε αυτό το σημείο να υπογραμμίσουμε ότι ο Άρης Δαβαράκης είναι 2 χρόνια μεγαλύτερός του.

«Το λέω πάντοτε αυτό! Είναι 2 χρόνια μεγαλύτερος από εμένα αλλά κάνουμε παρέα από το δημοτικό!»

Μαζί ξεκίνησαν να δημιουργούν τραγούδια μέχρι που προκρίθηκαν στους Αγώνες Ελληνικού Τραγουδιού στην Κέρκυρα το 1981.

«Έκτη δημοτικού τον γνώρισα τον Άρη και αρχίσαμε δειλά δειλά να γράφουμε τραγούδια. Θυμάμαι είχα ένα πιάνο της γιαγιάς μου και γράφαμε, γράφαμε, γράφαμε… Ώσπου ήρθε εκείνη η μαγική στιγμή και έγινε ο διαγωνισμός τραγουδιού στην Κέρκυρα, όπου στείλαμε ένα τραγούδι να διαγωνιστεί.»

Ακούστε το τραγούδι εδώ:

Αυτή ήταν η πρώτη τους απόπειρα να εμφανίσουν ένα δείγμα από την συνεργασία τους. «Δεν ήταν συνεργασία, ήταν μία φιλική σχέση. Εκείνος έγραφε στίχους, εγώ τους μελοποιούσα, τα ακούγαμε… Ήταν η προθέρμανση για το τι θα γίνει μετά», μας αναφέρει εξηγώντας ότι υπήρχε μία ροή και οι ίδιοι δεν είχαν κάποιον απώτερο σκοπό εκτός από την έκφραση. «Σαν να ήμασταν στο στάδιο και έπεσε το γκολ!», φέρνει σαν παράδειγμα.

«Από αυτό το τραγούδι άνοιξε η συνεργασία του Άρη με τον Μάνο Χατζιδάκι,» και μετά όλα κύλησαν!

«Αυτό ήταν το φοβερό και μεγαλειώδες του Μάνου, ήταν τόσο πολύ γενναιόδωρος και όταν πίστευε σε κάτι τα έδινε όλα!»

«Τα Καθημερινά»

Μαζί με τον Άρη Δαβαράκη είχαν την επιτυχημένη εκπομπή “Τα Καθημερινά” στο Τρίτο Πρόγραμμα του Μάνου Χατζιδάκι.

«Αυτό ήταν το φοβερό και μεγαλειώδες του Μάνου, ήταν τόσο πολύ γενναιόδωρος και όταν πίστευε σε κάτι τα έδινε όλα!», μας διηγείται, καθώς ο ίδιος ο Μάνος Χατζιδάκις χωρίς να τους έχει ακούσει τους έδωσε την ευκαιρία να έχουν μία ραδιοφωνική εκπομπή.

«Πήγαμε και κάναμε τις εκπομπές, χωρίς να έχουμε δοκιμαστεί και οι εκπομπές αυτές πέτυχαν και ήταν ένα πάρα πολύ σημαντικό μέρος της ζωής μου αυτό. Εκεί γνωρίσαμε και πάρα πολύ κόσμο! Όλοι δίνανε συνεντεύξεις!», μας εξηγεί ενθουσιασμένος χαρακτηρίζοντας αυτή την περίοδο της ζωής του «αναγεννησιακή».

«Στην εκπομπή αυτή βάζαμε όλα τα είδη!», αναφέρει ως μουσικός επιμελητής. «Μπερδεύαμε την κλασική μουσική με ένα ρεμπέτικο και μετά Beatles, Μάνο Χατζιδάκι και μετά ένα προκλασικό.»

Επέλεγε τις καλύτερες εκτελέσεις κομματιών και σπάνιες εκτελέσεις από ιδιωτικές ηχογραφήσεις, όπως ο Μίκης Θεοδωράκης παίζει στο πιάνο και τραγουδάει η Νάνα Μούσχουρη.

Να σημειωθεί ότι εκείνη την εποχή ήταν πιο δύσκολο να γίνει αυτή η έρευνα και να δημιουργηθεί αυτή η συλλογή αφού δεν υπήρχε το ίντερνετ.

«Έχω γύρω στους 5.000 δίσκους! Είχα μανία να αγοράζω δίσκους και από εκεί έβαζα τα κομμάτια στην εκπομπή», μας λέει και μας αφήνει άφωνους!

«Ήταν άλλη εποχή τότε. Τώρα τα παιδιά μου, που ο ένας είναι 13 ετών και ο άλλος 18, δεν ξέρουν τι είναι το βινύλιο! Δηλαδή μια φορά τους έδειξα το πικάπ και ο μικρός έβαλε το χέρι του και μου έσπασε την βελόνα!», μας φέρνει σαν παράδειγμα τονίζοντας πόσο ξένο είναι αυτό στις νέες γενιές.

«Εγώ θυμάμαι μικρός πάντοτε όταν αγόραζα καινούριους δίσκους, η μυρωδιά του καινούριου δίσκου με τρέλαινε! Ήταν για εμένα αποκάλυψη! Τον μύριζα τον δίσκο… Μέχρι και σήμερα θυμάμαι αυτή την μυρωδιά του καινούριου, του φρεσκοτυπωμένου άλμπουμ.»

Η Νυχτερινή ζωή

Αργότερα ο Τάσος Μελετόπουλος δημιούργησε και συμμετείχε σε πολύ γνωστά και επιτυχημένα club της δεκαετίας του ’80. Κάποια από αυτά ήταν το “Εργοστάσιο”, το “Αεροδρόμιο”, το “Άτομο”, ο “Βυθός” και η “Ντέρτι Πίτσα”.

«Δεν ξέρω αν έκανα καλά που πήγα εκεί πέρα. Το έζησα όμως 10 χρόνια με μεγάλη επιτυχία!», αναγνωρίζει και ο ίδιος.

«Εμένα ο σκοπός μου δεν ήταν να γίνω ένας άνθρωπος, ο οποίος λειτουργεί ένα μαγαζί. Ο σκοπός μου ήταν να φτιάχνω μαγαζιά, να τα λειτουργώ για 1-2 χρόνια και μετά να τα νοικιάζω, να φεύγω», μας εξηγεί, ενώ είναι και αγοραφοβικός.

«Οπότε είχα την τύχη να μου γνωρίσει ο Γιάννης Τσαρούχης τον Δημήτρη Παπαϊωάννου και έτσι το όνειρό μου έγινε πραγματικότητα!»

Η Μύκονος

Από μικρός πέρασε όλα του τα καλοκαίρια στην Μύκονο. «Είδα μια Μύκονο την οποία εσείς δεν θα την δείτε ποτέ!», κάτι που κι εμείς παρατηρούμε χρόνο με τον χρόνο.

«Να φανταστείτε, κυκλοφορούσαμε ξυπόλητοι στην Μύκονο και όταν γυρνούσαμε σπίτι οι πατούσες μας ήταν καθαρές! Κάποια στιγμή θυμάμαι ότι κατέβηκα ξυπόλητος και γύρισα και οι πατούσες μου ήταν μαύρες… Αυτή ήταν η τελευταία φορά που πάτησα ξυπόλητος στα σοκάκια της Μυκόνου εδώ και πάρα πολλά χρόνια βέβαια.»

Τότε έπαιζαν μπάλα στις πλατείες… Ήταν σαν ένα φυσιολογικό όμορφο, παραδοσιακό νησί. Ένας άλλος κόσμος που κάποιοι μπορούν να φανταστούν και κάποιοι να νοσταλγήσουν.

«Πηγαίναμε σε όλες αυτές τις έξοχες παραλίες, στην Ελιά, στον Πάνορμο με καΐκια. Είχαμε φρούτα, οι μεγάλοι μπύρες κι εμείς νερά. Οι μισοί γυμνοί οι άλλοι όχι. Ψαρεύαμε με τα ψαροτούφεκα, όλα άδεια τριγύρω. Ήταν μια μαγεία!»

Εκδότης του περιοδικού “Πρόσωπα”

«Το αποφάσισα γιατί έκανα τότε πολύ παρέα με τον Άρη Τερζόπουλο, ο οποίος έβγαζε τότε το Men και το ΚΛΙΚ. Καθόμασταν ώρες ατέλειωτες και ανταλλάσσαμε ιδέες για το Men, το οποίο το έκανε εκείνος. Κάποια στιγμή λοιπόν είπα, έχοντας όλα αυτά τα μαγαζιά που λειτουργούσαν να μην κάνω και ένα περιοδικό;»

Έτσι δημιουργήθηκε το περιοδικό “Πρόσωπα” με τον ίδιο εκδότη, τον Άρη Δαβαράκη διευθυντή και μια ομάδα δημοσιογράφων. Αυτό κράτησε 2 χρόνια!

Τα βιβλία

Μετά το περιοδικό, αποχωρίστηκε και όλα τα μαγαζιά και εκεί αποφάσισε ότι πρέπει να βρει τον εαυτό του τον οποίο είχε χάσει από την στιγμή που άρχισε να ασχολείται με τα μαγαζιά.

«Προσπαθώντας να βρω τον Τασούλη άρχισα να γράφω βιβλία, ποιήματα, μουσικές και τέτοια πράγματα. Πιστεύω ότι τον βρήκα τον Τασούλη!»

Έχει γράψει αρκετά βιβλία: Αναποφασίσω (Ποιήματα, Εκδόσεις: Ιστός, 1996), Βαρόμετρο (Ιστορίες, Εκδόσεις: Παρουσία, 1997), Ουάλι ( Εκδόσεις: Εξάντας, 2000), Ήρθε η Σειρά σου (Μυθιστόρημα, Εκδόσεις: Φερενίκη, 2004), Διάφανη Πεταλούδα (Εκδόσεις: Παρουσία, 2009), Μπράντι (Εκδόσεις: Παρουσία, 2010)

Το “Ήρθε η Σειρά σου”, έχει κυκλοφορήσει και την Ιαπωνία, ενώ η “Διάφανη Πεταλούδα” και στην Γαλλία.

Οι μουσικές

Παράλληλα δεν σταμάτησε να γράφει μουσικές και να κυκλοφορεί τραγούδια του σε συνεργασία με φίλους του καλλιτέχνες.

«Το πρώτο μου έργο που έκανα ήταν με τον Γιώργο Χαδούλη, έναν πολύ καλό μου φίλο ζωγράφο. Ήθελε να κάνει μία έκθεση στην αποθήκη της Ζουμπουλάκη. Η έκθεση ήταν ως εξής, έπαιρνε κάθε μεγάλο πίνακα που είχε, τον κουβαλούσε όπως σήκωνε ο Χριστός τον Σταυρό, σιγά σιγά τοποθετούσε το ένα ταμπλό δίπλα στο άλλο και δημιουργούσε μια τεράστια βεράντα.»

Ο Γιώργος Χαδούλης του ζήτησε λοιπόν να γράψει μουσική για να υπάρχει την ώρα που κουβαλούσε τους πίνακες, στην ουσία την ώρα που διαδραματιζόταν η έκθεση.

Έγραψε τότε το μουσικό έργο “Στην βεράντα”, όπου τραγούδησε για πρώτη και μοναδική φορά η Αφροδίτη Σημίτη.

Αργότερα κυκλοφόρησε το άλμπουμ “Ήπιες το γάλα μου” που ερμήνευσε ο Γιώργος Δημόπουλος.

Η συνεργασία του με την Νεφέλη Φασούλη

Πρόσφατα κυκλοφόρησε το τραγούδι “Totally Confused”, που ερμηνεύει η Νεφέλη Φασούλη και σύντομα θα κυκλοφορήσουν και άλλα 3 κομμάτια ώστε να συμπληρώσουν ένα EP. Θα είναι όλα ξενόφωνα κα το επόμενο θα έχει τίτλο “You are an asshole”! «Το τραγούδι αυτό αναφέρεται στην βία που υπόκεινται οι γυναίκες από τους άνδρες και έχει γραφτεί εδώ και ένα χρόνο!»

Πιο σύντομα ακόμη θα κυκλοφορήσει ένα άλλο κομμάτι του που ερμηνεύει ο Irwan, ένας τραγουδιστής από το εξωτερικό!

Δείτε εδώ το video clip του “Totally Confused”:

«Έχω μια θετική διάθεση! Πιστεύω ότι τώρα είναι σαν να δημιουργείται κάτι άλλο, το οποίο δεν το ξέρουμε ακόμη», παρατηρεί για την σημερινή εποχή.

«Αν σκεφτείτε όλους τους μεγάλους, τον Τσαρούχη, τον Χατζιδάκι, τον Μόραλη την δεκαετία του ’50, ήταν κι αυτοί νεαροί! Δεν τους ήξερε κανένας και άφησαν αυτό το τεράστιο στίγμα! Έτσι πιστεύω και τώρα κάπου θα υπάρχουν κι αυτά τα παιδιά, τα οποία σε 10 χρόνια θα είναι μεγάλοι και τρανοί!»

Βέβαια ακόμα και στην εποχή μας υπάρχουν μεγάλοι καλλιτέχνες, όπως και ο ίδιος αναφέρει ξεκινώντας από τους ζωγράφους. «Υπάρχει ο Γιώργος Χαδούλης, η Στέλλα Καπεζάνου, ο Γιάννης Κόττης, ο Γιώργος Ρόρρης… Υπήρχε ο Χάρη Λάμπερτ, ο οποίος έφυγε…» Στην ελληνική μουσική ανέφερε τον Φοίβο Δεληβοριά, αν και δεν την παρακολουθεί ιδιαίτερα.

«Αν αναλογιστείτε ότι είμαι 66 ετών και αισθάνομαι ότι αρχίζω μια νέα “καριέρα” αυτό είναι ενθαρρυντικό για όλους! It’s never too late! Δεν τελειώνει ποτέ αυτό το πράγμα! Τελειώνει μόνο αν εσύ το τελειώσεις!»

Ο Τασούλης, το παιδί μέσα μας!

«Μετά από αυτή την στροφή που βρήκα το μικρό παιδάκι μέσα μου, αισθάνομαι 25 ετών! Υπάρχει μέλλον! Έχω πράγματα να κάνω! Αυτό είναι πολύ συγκινητικό και με γεμίζει πολύ!», μοιράζεται μαζί μας! Κάτι πολύ συγκινητικό και ελπιδοφόρο για όλους μας!

«Αν αναλογιστείτε ότι είμαι 66 ετών και αισθάνομαι ότι αρχίζω μια νέα “καριέρα”, αυτό είναι ενθαρρυντικό για όλους! It’s never too late! Δεν τελειώνει ποτέ αυτό το πράγμα! Τελειώνει μόνο αν εσύ το τελειώσεις!»

Ευχόμαστε κι εμείς να ακολουθήσουμε αυτό το φωτεινό παράδειγμα και να μην χάσουμε ποτέ το παιδί μέσα μας!

Ακολουθήστε τον Τάσο Μελετόπουλο

Website | Facebook | Instagram | Youtube | Spotify