Περί των Ρουμανοβλάχων

Πρόσφατα συνέβη ένα απαράδεκτο διπλωματικό γεγονός, που δεν σχολιάστηκε από κανέναν τηλεοπτικό σταθμό ούτε από καμιά εφημερίδα, πλήν της ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ, στην οποία δημοσιεύτηκε άρθρο του προέδρου της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών κ. Ν. Ι. Μέρτζου υπό τον τίτλο «Προπαγάνδα με τους Βλάχους». Θαρρείς κι όλος ο έντυπος και ο τηλεοπτικός Τύπος  βάλθηκαν να καταπνίξουν, αποσιωπώντας το, το περί ού ο λόγος σοβαρότατο και λίαν επικίνδυνο, στις προεκτάσεις του, γεγονός. Τι συνέβη ακριβώς;
Προκειμένου να επιτραπεί στη Σερβία να υποβάλει αίτηση ώστε να της αναγνωριστεί απλώς το καθεστώς της υποψήφιας για εισδοχή στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση χώρας, τής επιβλήθηκε ως ύστατος εξευτελισμός της, ύστερα από σειρά ταπεινωτικών καταναγκασμών, τους οποίους υπέστη, να αναγνωρίσει την ύπαρξη «ρουμανοβλάχικης μειονότητας» στην επικράτειά της. Και τούτο υπό τον εκβιασμό τής άμεσα και πονηρά ενδιαφερόμενης, για ευνόητους λόγους, Ρουμανίας, αλλά και με τη συγκατάθεση βέβαια των λοιπών είκοσι έξι ευρωπαίων εταίρων, της Ελλάδας δυστυχώς συμπεριλαμβανομένης. ΄Ετσι άνοιξαν τον ασκό του Αιόλου για ένα ακόμα μειονοτικό πρόβλημα στην πολύπαθη Βαλκανική χερσόνησο, σαν να μην της έφταναν τα υπόλοιπα εθνοτικά προβλήματα που την ταλανίζουν. Στόχος είναι βέβαια η επιπλέον αποσταθεροποίηση, μέσω εθνικιστικών έριδων και συγκρούσεων, των βαλκανικών κρατών και ενδεχομένως ο περαιτέρω  κατακερματισμός της όλης περιοχής.
Όπως αναφέρει ο κ. Μέρτζος, «αμέσως μετά την ίδρυσή της, η Ρουμανία, επί τουλάχιστον 73 συνεχή χρόνια μεταξύ 1870-1943, δαπάνησε ποταμούς χρυσού για να πείσει τους βλαχόφωνους ΄Ελληνες ότι τάχα είναι Ρουμάνοι, αλλά απέτυχε οικτρά. Οι ελάχιστες εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον απαράβατο κανόνα. Από το 1960 συνεχίζει με ηπιότερους τρόπους την προσπάθεια εκμαυλισμού, προσφέροντας υποτροφίες και άλλα προνόμια σε οποιονδήποτε βαλκάνιο νέο, προερχόμενο απλώς από βλαχόφωνη οικογένεια, έστω και μεικτή. Απέτυχε στην Ελλάδα, αλλά έχει επιτυχίες στα Σκόπια και στην Αλβανία». Τα τελευταία 25 χρόνια κάποια ισχυρά ξένα κέντρα έχουν βαλθεί συστηματικά να αναγνωριστεί διεθνώς στα Βαλκάνια ένα έθνος Βλάχων με αντίστοιχες μειονότητες σε καθεμία χώρα. Ως φαίνεται έχουν αρχίσει να τα καταφέρνουν.
Καταρχάς πρέπει να τονιστεί πως Βλάχοι υπάρχουν σήμερα   στην    Αλβανία,  στη Σερβία,     στα Σκόπια, στη Βουλγαρία, στη Ρουμανία και στην Ελλάδα. ‘Ολοι τους ανήκουν στην ίδια οικογένεια. Επομένως Ρουμανοβλάχοι δεν υπάρχουν, όπως δεν υπάρχουν ούτε Αλβανοβλάχοι, ούτε Βουλγαροβλάχοι. Παρόμοια και οι Πομάκοι δεν παύουν να ανήκουν στην ίδια ομοεθνία είτε ζουν στην Ελλάδα είτε στη Βουλγαρία είτε στην τουρκική πλέον Ανατολική Θράκη. Οι Βλάχοι που κατοικούν στη Σερβία δεν είναι, λοιπόν, Ρουμανοβλάχοι, όπως αγωνίζεται σκανδαλωδώς να τους παρουσιάζει η ρουμανική προπαγάνδα, με τη δική μας σιωπηρή, ραγιάδικη συνενοχή, αλλά σκέτα Βλάχοι. Εξάλλου οι Βλάχοι σε όλες τις βαλκανικές χώρες έχουν ελληνικότατη συνείδηση, μιλούν τέλεια την ελληνική γλώσσα και είναι ορθόδοξοι στο θρήσκευμα. «Αξιόπιστα κρατικά αρχεία, αυτοκρατορικά διατάγματα, μνημεία, επιτύμβια, μέγαρα, εμπορικά κέντρα και επιστημονικά συγγράμματα ξένων ιστορικών, τόσο στα Βαλκάνια όσο και στην Αυστροουγγαρία, μαρτυρούν διαχρονικά από τον 16ο κιόλας αιώνα ότι όλοι ανεξαιρέτως οι Βλάχοι της Βαλκανικής προήλθαν από τα περιώνυμα βλαχοχώρια του ευρύτερου ελληνικού χώρου, καμάρωναν ότι είναι ΄Ελληνες, καλλιέργησαν και μετέδωσαν την ελληνική παιδεία, μετέδωσαν τον ευρωπαϊκό Διαφωτισμό, συνέδραμαν πρωταγωνιστικά το Γένος να απελευθερωθεί και χρύσωσαν ως εθνικοί ευεργέτες τη μικρή ΄Ελλάδα μόλις απελευθερώθηκε».
Οι ΄Ελληνες, λοιπόν, στην καταγωγή και τη συνείδηση, Βλάχοι είναι δίγλωσσοι έλληνες ποιμένες και κτηνοτρόφοι, οι οποίοι παράλληλα προς τα ελληνικά μιλούν μια λατινογενή διάλεκτο, τα βλάχικα ή κουτσοβλάχικα ή αρωμουνικά. Η γλωσσική –όχι εθνολογική-  συγγένειά τους με τους Ρουμάνους οφείλεται στην κοινή γλωσσική κατάγωγή τους: την ανατολική ή βαλκανική λατινική. Η αρωμουνική έχει προς τη ρουμανική την ίδια γλωσσική ομοιότητα πού έχει η ισπανική προς την καταλανική ή την πορτογαλική. Εκλατινισθέντες γλωσσικά ΄Ελληνες, οι Βλάχοι (γνωστοί και ως Αρβανιτόβλαχοι, Κουτσοβλάχοι, Αρωμούνοι, Καραγκούνηδες, Φρασαριώτες κ.λπ) μίλησαν την αρωμουνική, με έντονη την επίδραση και της αρχαίας ελληνικής. Φαίνεται πως εκλατινίστηκαν γλωσσικά, ώστε να μπορούν να χρησιμοποιούν για τις εμπορικές μετακινήσεις τους την Εγνατία Οδό, την οποία είχαν δικαίωμα να χρησιμοποιούν μόνο οι Ρωμαίοι για να μετακινούνται γρηγορότερα. Δεν έπαψαν ωστόσο ποτέ να έχουν ελληνικότατη συνείδηση.
Σε αυτό το ελληνικό υπόστρωμα των Βαλκανίων ξένα συμφέροντα και πολιτικές σκοπιμότητες επιχειρούν τώρα να επιβάλουν τη διεθνή αναγνώριση ενός χωριστού «Διαπεριφερειακού ΄Εθνους Βλάχων».  Η φασιστική Ρουμανία και σύμμαχος της Γερμανίας κατά τον Β’ Παγκόσμιο πόλεμο είχε καταφέρει, με τη συνδρομή των Ναζήδων, να ανοίξει ρουμάνικα σχολεία στη Θεσσαλία. Στις μέρες μας  επανέρχεται με άλλα δόλια μέσα να πραγματοποιήσει μεγαλοϊδεατικές φαντασιώσεις, συνεργώντας  σε ραδιουργίες διεθνών αποσταθεροποιητών. Ας προσέχουν συνεπώς η έλληνες πολιτικοί τις παγίδες που κάποιοι καλοθελητές στήνουν στην Ελλάδα κι ας μην εμφανίζονται σε όλες τις περιστάσεις τόσο προσκυνημένοι και τόσο πρόθυμοι να είναι αρεστοί στα ξένα κέντρα αποφάσεων.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος