Αν δεν «φορέσεις» μια ιδέα, δεν σε ωφελεί

    Αν δεν αποφασίσεις πως ΕΣΥ ΕΙΣΑΙ αυτό που επικαλείσαι, αν δεν επιλέξεις να ΕΙΣΑΙ αυτό, αν δηλαδή δεν απευθύνεσαι στο σύμπαν σε πρώτο πρόσωπο, ό,τι λες μπορεί να είναι μια ευχή, αλλά δεν είναι ζώσα πραγματικότητα! Για να γίνει αυτό, πρέπει να αναλάβεις την ευθύνη! Αυτή είναι η διαφορά των ωραίων λέξεων και θεωριών -που αιώνες τώρα πιπιλίζει ο άνθρωπος για να καθησυχάζει τους φόβους του και να ισορροπεί το εγώ του-, από την ζώσα ζωή της χάρης! Κερδίζεις την ζωή μόνο όταν αναλάβεις την ευθύνη του ΕΥ ΖΗΝ! Άλλο ζω, και άλλο φιλοσοφώ! Ο άνθρωπος υποκατέστησε την ζώσα Ζωή με θεωρίες του νου, άλλες πετυχημένες και άλλες μη. Αλλά παραμένει υπαρξιακά το ίδιο ανήμπορος μπροστά στην αρρώστια και τον θάνατο! Ακόμα και οι ελπιδοφόρες του ιδέες δεν είναι παρά ασύμμετρα χτυπήματα στο δέντρο του νου! Δεν καταρρίπτεται έτσι εύκολα! Ο νους δεν φωτίζεται με τον νου! Αυτό το περίφημο ‘déclic’ που αιώνες τώρα ψάχνει, την συνταγή για το θαύμα, την ηρωική έξοδο από την μέγγενη του νου προς τα ατέρμονα πεδία του πνεύματος, δεν έχει καταφέρει να το βρει! Δεν θα γνωρίσεις ποτέ την ελευθερία του πνεύματος αν δεν «φορέσεις» την αλήθεια, αν δεν μπορείς να είσαι εδώ και τώρα η αλήθεια που ευαγγελίζεσαι… Να γίνεις ο αναβαλών το φως ως ιμάτιον…