Οι ΄Ελληνες ως πειραματόζωα

Τα τελευταία χρόνια της μεγάλης οικονομικής κρίσης, όλοι μας –ποιος λίγο, ποιος πολύ- έχουμε, εδώ στη μικρή εδαφικά αλλά ισχυρότατη ψυχικά Ελλάδα μας, τη βεβαιότητα, θα έλεγα, πως αποτελούμε τα ιδανικά πειραματόζωα της διεθνούς αναταραχής και πως οι απρόσωπες «αγορές» που καθορίζουν πια τις τύχες των λαών παρατηρούν και μελετούν τις αντιδράσεις μας, ώστε να γνωρίζουν με ποιον τρόπο να εφαρμόζουν και σε άλλες χώρες τα αντιλαϊκά μέτρα που παίρνουν. Όμως το πείραμά τους δεν τούς βγαίνει -προς το παρόν τουλάχιστον- όπως το επιθυμούν. Παρ’ όλη την πεισματώδη, τη λυσσαλέα τους προσπάθεια να γονατίσουν τον αδάμαστο ελληνικό λαό, να τον εξαθλιώσουν, να τον ταπεινώσουν, να τον εξουθενώσουν, να τον τσακίσουν, να τον συντρίψουν, να τον τσαλαπατήσουν, να τον εκμηδενίσουν, δεν είναι αξιοπερίεργο ότι δεν το έχουν ακόμη καταφέρει;
Το όλο ζήτημα μοιάζει μεταφυσικό. Και όντως έτσι είναι. Ο Θεός, για διαφόρους λόγους που Εκείνος γνωρίζει, δεν θέλει να εγκαταλείψει την Ελλάδα στις αδηφάγες βλέψεις των τραπεζών και των διεθνών τοκογλύφων, όπως άλλωστε δεν την εγκατέλειψε ποτέ στη μακραίωνη ιστορία της, ακόμα και όσες φορές φάνηκε η χώρα μας να είχε πιάσει πάτο. Πλανώνται, λοιπόν, πλάνην οικτράν οι ανεκδιήγητοι εταίροι μας και λοιποί εχθροί μας να νομίζουν ότι μπορούν να μάς έχουν του χεριού τους. «Του Έλληνα ο σβέρκος ζυγό δεν υπομένει», η δε Ελλάδα ξέρει πώς να αναγεννάται εκ της τέφρας της. Εξάλλου έχει πάντοτε τη Δύναμη με το μέρος της, κι όποιος τολμήσει να τη βλάψει, έχει εξασφαλισμένη την τιμωρία του. «Η μεγαλοσύνη των λαών δεν μετριέται με το στρέμμα / Με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα», είπε ο Κωστής Παλαμάς, και τούτο ισχύει απόλυτα στην περίπτωση της χώρας μας. Ας μην το λησμονούν οι άσπονδοι εταίροι της  και οι επίδοξοι εχθροί της, που επιβουλεύονται τον υλικό, ψυχικό και κυρίως πνευματικό πλούτο της.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος