Περί του θωρηκτού «Αβέρωφ»

Προ μηνών έγινε ξαφνικά πολύς θόρυβος για το θωρηκτό «Αβέρωφ», το οποίο δέχτηκε τα πυρά κυρίως της σκανδαλοθηρικής δημοσιογραφίας, ύστερα από μια κοσμική δεξίωση που δόθηκε πάνω στο ιστορικό ετούτο πλοίο. Κι έτσι ο πολύς κόσμος πληροφορήθηκε την ύπαρξη από την εποχή των Βαλκανικών Πολέμων του εν λόγω θωρηκτού και μάλιστα στο Φαληρικό Δέλτα. Όμως, επί χρόνια, το θρυλικό «Αβέρωφ» βρισκόταν αγκυροβολημένο στον δυτικό κόλπο του Πόρου, μπροστά ακριβώς από το «Ναυτικό Προγυμναστήριο» (1849), δηλαδή τη Σχολή Υπαξιωματικών του Πολεμικού Ναυτικού, και αποτελούσε αναπόσπαστο, θαρρείς, αξιοθέατο του νησιού. Γιατί οι εκατοντάδες Έλληνες εκδρομείς, αλλά και οι τουρίστες που επισκέπτονται καθημερινά και καθ’ όλον το χρόνο το νησί, το έβλεπαν αναγκαστικά φθάνοντας στο λιμάνι όπου δέσποζε επιβλητικό και ρωτώντας από περιέργεια μάθαιναν για τα ιστορικά γεγονότα που συνδέονται με το ένδοξο παρελθόν του. Και ο Πόρος έμοιαζε να είναι το φυσικό περιβάλλον του, αφού το όμορφο αυτό νησί του Αργοσαρωνικού διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στον υπέρ της ανεξαρτησίας της Ελλάδας ναυτικό αγώνα του 1821. Εξάλλου, σε ορμίσκο του Πόρου, ορθώνονται ακόμη τα ερείπια του ρωσικού πολεμικού ναυστάθμου των αδελφών Ορλώφ και στην προσκείμενη πελοποννησιακή ακτή διακρίνεται ευκρινέστατα η Τροιζήνα, όπου τον Μάιο 1827 έλαβε χώρα η Γ’ Εθνοσυνέλευση, κατά την οποία ψηφίστηκε το πολιτικό Σύνταγμα της χώρας, με το οποίο καθιερώθηκε το πρώτο ελληνικό δημοκρατικό πολίτευμα. Κάποιος, ωστόσο, ιθύνων νους είχε τη φαεινή ιδέα να μεταφέρει το θωρηκτό στο Φαληρικό Δέλτα και να το κρύψει, κυριολεκτικά, από τα ανθρώπινα μάτια, αφού κανείς δεν μπορεί πια να το δει εκεί όπου βρίσκεται, εκτός κι αν πάει ειδικά και προγραμματισμένα γι’ αυτό, όπως συνέβη με την περίπτωση της δεξίωσης. Δεν καταλαβαίνω ποιους ενοχλούσε ο ελλιμενισμός του «Αβέρωφ» στον Πόρο; Και αν δεν ενοχλούσε κανέναν, για ποιόν λόγο δεν το επαναφέρουν εκεί;

Φοίβος Ι. Πιομπίνος