H θρυλική Maggie Reilly σε μία εφ’ όλης της ύλης συνέντευξη στον NGradio.gr

Οι φωνές που έχουν χαραχτεί στο μυαλό όλων μας και έχουν αφήσει το δικό τους στίγμα στην ιστορία της παγκόσμιας μουσικής σκηνής είναι λίγες. Μία από αυτές είναι και της θρυλικής Maggie Reilly!

Ομολογούμε ότι αισθανθήκαμε αμήχανα ακούγοντας την δική της φωνή στην άλλη πλευρά της τηλεφωνικής γραμμής… Ποιος θα το φανταζόταν ότι θα τα περνούσαμε τόσο ωραία και θα γελούσαμε τόσο πολύ με μία γυναίκα που έχει ντύσει όμορφες στιγμές όλης της ανθρωπότητας με την φωνή της και τα τραγούδια της!

Μας μίλησε για τα πρώτα της χρόνια που ο μπαμπάς της (Dan Reilly) την έπαιρνε μαζί του στις συναυλίες του, για τις συνεργασίες που είχε με πολλούς σπουδαίους καλλιτέχνες, μεταξύ αυτών και του Mike Oldfield, για ιστορίες που αφορούν γνωστά τραγούδια και άλλα που δεν ακούσαμε ποτέ, κ.ά…

Δεν παραλείψαμε όμως να μιλήσουμε και για το σήμερα σε αυτή την όμορφη συζήτηση μας, καθώς ετοιμάζει δύο δισκογραφικά άλμπουμ! Το “Starfields”, το οποίο θα κυκλοφορήσει σε λίγες μέρες και ένα χριστουγεννιάτικο άλμπουμ με διασκευές αγαπημένων χριστουγεννιάτικων τραγουδιών, το οποίο θα ακούσουμε κοντά στα Χριστούγεννα!

Θα έχουμε την χαρά να την απολαύσουμε όλοι ζωντανά αυτή την Κυριακή 14 Απριλίου στο Κύτταρο!

Συνέντευξη: Βασιλεία Περόγλου
Μετάφραση εξ ακοής/Επιμέλεια αγγλικού κειμένου/Επιμέλεια κειμένου: Φαία Στάινερ
Επιμέλεια Μετάφρασης: Άννα Μαρία Νικολαΐδου
Video/Graphics: Τάσος Περόγλου

Νιώθουμε μεγάλη χαρά και ευγνωμοσύνη που επικοινωνήσαμε μαζί της!
Την ευχαριστούμε που ήταν τόσο φιλική, ανοιχτή και ειλικρινής μαζί μας!
Θα τα πούμε σίγουρα από κοντά την Κυριακή στο Κύτταρο.

Καλωσήρθατε στην Ελλάδα! Είναι μεγάλη τιμή για εμάς η συνέντευξη αυτή και ανυπομονούμε να σας δούμε επί σκηνής την Κυριακή στο Κύτταρο! Τι να περιμένουμε από την εμφάνισή σας αυτή;

Σίγουρα ελπίζω να περάσετε όμορφα και να ευχαριστηθείτε το σόου. Θα παιχτούν τραγούδια από το παρελθόν, το μέλλον και το παρόν έτσι ώστε να ακουστούν και τραγούδια που θέλει κάποιος να ευχαριστηθεί αλλά και κάποια καινούρια.

Θα θέλατε να μας πείτε λίγα λόγια για τους συντελεστές της συναυλίας;

Θα συναντηθώ με τους μουσικούς απόψε (σ.μ. Τετάρτη 10/04), δεν έχουμε ιδωθεί ακόμα. Είναι ελληνική μπάντα και ανυπομονώ να τους γνωρίσω και να κάνουμε πρόβα απόψε.

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από την τελευταία φορά που ήρθατε στην Ελλάδα…Είδατε αλλαγές που σας έκαναν εντύπωση;

Μέχρι στιγμής δεν είχα πάει πουθενά αλλού εκτός από την Αθήνα. Αυτή τη στιγμή είμαι στη Θεσσαλονίκη και είναι πολύ διαφορετικά από το πως θυμάμαι την Ελλάδα από την τελευταία φορά που είχα έρθει. Υπάρχουν πολλά μαγαζιά με ευρωπαϊκά ονόματα και επίσης βλέπω πάρα πολλά καφέ μπαρ. Είναι αλήθεια πολύ όμορφα!

Γνωρίζετε Έλληνες καλλιτέχνες; Είτε προσωπικά είτε από τραγούδια που έχετε ακούσει;

Όχι ακόμα. Εκτός από την Νανά Μούσχουρη και τον Ντέμη Ρούσσο, αλλά ανυπομονώ να ακούσω ελληνική μουσική όσο θα είμαι εδώ.

Γνωρίζοντας καλύτερα την Μάγκι Ράιλι

Ύστερα από τόσα χρόνια έχετε ακόμα αυτή τη βελούδινη φωνή! Ποιο είναι το μυστικό σας; Εξασκείτε τη φωνή σας; Κάνετε κάτι συγκεκριμένο για να τη διαφυλάξετε;

Όχι (γέλια), πιστεύω ότι απλά γεννήθηκα τυχερή. Δεν κάνω κάτι συγκεκριμένο. Φαίνεται ότι είναι κάτι που μου δόθηκε, ένα δώρο και ελπίζω να το έχω για πολύ καιρό ακόμα.

Έχετε ακόμα άγχος όσο περιμένετε για την έναρξη μιας συναυλίας;

Μάλλον ναι.. Στην αρχή πάντα μέχρι να βγεις και να ξεκινήσεις είσαι λίγο αγχωμένος αλλά μετά από τόσα χρόνια προσπαθώ να ηρεμώ. Συνειδητοποίησα, δηλαδή κάποιος μου είπε, ότι πάντα ανησυχώ ότι ο κόσμος δεν θα περάσει καλά με αυτό που κάνω. Και κάποιος μου είπε «μα ο κόσμος έρχεται να σε δει ακριβώς επειδή του αρέσει αυτό που κάνεις». Και σκέφτηκα «Α οκ!, θα προσπαθήσω να το θυμάμαι αυτό!» (γέλια).

Θυμάστε την πρώτη φορά που τραγουδήσατε μπροστά σε κοινό;

Ήταν πολύ πολύ παλιά. Ο πατέρας μου ήταν τραγουδιστής και έλεγα μαζί του κάποια τραγούδια, οπότε ήμουν πολύ μικρή. Αλλά πάντα ντρεπόμουν, προτιμούσα να στέκομαι πίσω από αντικείμενα για μη φαίνομαι στον κόσμο (γέλια).

Πότε αποφασίσατε ότι θέλετε να γίνετε καλλιτέχνης;

Πάντα το ήθελα. Από πολύ μικρή ηλικία ήταν κάτι που ένιωθα ότι μπορώ και αγαπώ να το κάνω. Δεν σκέφτηκα ποτέ ότι θα ήθελα να κάνω κάτι άλλο.

Έχετε αντιμετωπίσει δυσκολίες στην καριέρα σας; Τι σας βοήθησε να τις ξεπεράσετε;

Αν είχα ποτέ δυσκολίες; Δεν ξέρω αν είχα δυσκολίες, υποθέτω ότι πρέπει να είχα μιας και όλοι έχουν δυσκολίες στη ζωή. Αλλά πάντα ήθελα να κάνω αυτό που κάνω και να δουλεύω με άλλους ανθρώπους. Είμαι πολύ τυχερή, πιστεύω, που είχα αυτή τη δυνατότητα.

Αλλά προφανώς υπάρχουν φορές που σκέφτεσαι ότι χρειάζεται να κάνεις ένα διάλειμμα ή ότι θέλεις να κάνεις διαφορετικά πράγματα. Όμως αγαπάω αυτό που κάνω τόσο πολύ. Μου αρέσει να πηγαίνω σε διαφορετικά μέρη και να συναντώ διαφορετικούς ανθρώπους και φαίνεται ότι αυτό λειτουργεί απόλυτα με τη δουλειά μου.

Γι’ αυτό και αγαπάτε τις περιοδείες;

Ναι ναι τις αγαπώ!

Είστε ένας θρύλος της μουσικής βιομηχανίας και υπάρχουν πολλές γενιές που μεγαλώνουν ακούγοντας τα τραγούδια σας!

Όταν ανακοινώσαμε ότι θα κάνουμε αυτή τη συνέντευξη, πολλοί από τους ακροατές μας μάς έγραψαν ότι σας αγαπάνε πολύ και μοιράστηκαν μαζί μας προσωπικές τους εμπειρίες που συνδέονται με τα τραγούδια σας. Για παράδειγμα δύο είπαν ότι έπαιξαν το τραγούδι σας “Every time we touch” στον γάμο τους! Και πολλοί άλλοι! Πώς αισθάνεστε για αυτό;

Αυτό είναι κάτι που άκουσα ότι συνέβη στη Δανία και σε άλλες χώρες. Είναι πολύ όμορφο γιατί αυτό το τραγούδι μιλάει για το να είσαι με κάποιον, να συναντάς αυτόν που αγαπάς. Οπότε το να είναι το γαμήλιο τραγούδι σου είναι φανταστικό λόγω της σημασίας του. Χαίρομαι πολύ που αισθάνονται έτσι γι’ αυτό!

Τι κάνει ένα τραγούδι διαχρονικό;

Διαχρονικό; Δεν ξέρω. Είμαι πολύ τυχερή να έχω γράψει ή να έχω πει τραγούδια που ο κόσμος τα έχει στην καρδιά του και αλήθεια δεν ξέρω τι είναι (διαχρονικό). Αν ήξερα τι είναι θα έκανα κάθε τραγούδι με τον ίδιο τρόπο. Αλλά για κάτι που θα γράψεις, κάποια στιγμή ο κόσμος «πιάνει» το αίσθημα του τραγουδιού (αυτό που θέλει να πει το τραγούδι). Μεταφέρεται από γενιά σε γενιά και δεν μπορείς να το εξηγήσεις, δεν ξέρεις τι είναι αλλά είναι φανταστικό όταν συμβαίνει.

Πώς αισθάνεστε για τον χρόνο; Έχετε σκεφτεί ποτέ να γυρίσετε πίσω τον χρόνο για να ξαναζήσετε κάποια συγκεκριμένη στιγμή; Κι αν ναι ποια στιγμή θα ήταν αυτή;

Δεν θα το έλεγα. Μου αρέσει εδώ που βρίσκομαι τώρα. Μου αρέσει να προχωρώ μπροστά και να συνεχίζω γιατί το καθετί συμβαίνει στο χρόνο του. Με το μυαλό σου μπορείς να ταξιδέψεις στο παρελθόν έτσι κι αλλιώς, όποτε το θελήσεις. Δεν υπάρχει πραγματική ανάγκη να το ζήσεις και σωματικά.

Ανυπομονώ να ζήσω την κάθε ημέρα, να κάνω καινούρια πράγματα, να δουλέψω με καινούριους ανθρώπους και να απολαύσω τη ζωή όσο περισσότερο γίνεται.

Αν έπρεπε να διαλέξετε ένα από τα στάδια δημιουργίας ενός τραγουδιού, την ηχογράφηση στο στούντιο, τη στιγμή της κυκλοφορίας του και την ερμηνεία του σε μια συναυλία ποιο θα ήταν αυτό ;

Μου έχουν ξανακάνει αυτή την ερώτηση. Είναι όλα τα στάδια εξίσου ωραία. Γιατί όταν γράφεις το τραγούδι είσαι ενθουσιασμένος, το ζεις. Μετά όταν το ηχογραφείς και ακούς πως το έχεις γράψει νιώθεις και πάλι ευχαριστημένος γιατί είναι περίπου όπως το άκουγες στο μυαλό σου. Και τέλος όταν το παρουσιάζεις στον κόσμο στις συναυλίες, ελπίζεις ότι θα το αγαπήσουν κι εκείνοι όσο κι εσύ. Κι όταν συμβεί αυτό είναι φανταστικό. Κάθε στάδιο έχει την ομορφιά του. Κανένα δεν είναι καλύτερο από το άλλο.

Το “Every time we touch”, είναι αγαπημένο τραγούδι πολλών από όλο τον κόσμο. Έχω ακούσει ότι η ιστορία πίσω από αυτή αφορά σε ένα γεγονός στην Νέα Υόρκη με τον φίλο σας, μέσα σε ένα ασανσέρ! “Every time we touch I feel the static”. Ισχύει αυτό;

Ναι ισχύει. Εκείνος είχε μόλις έρθει από Λονδίνο, εγώ ήμουν σε παγκόσμια περιοδεία. Είχαμε αρκετό καιρό να ιδωθούμε και δεν καταφέρναμε να συντονιστούμε για να συναντηθούμε.

Και ξαφνικά βρεθήκαμε στο ίδιο ασανσέρ την ίδια στιγμή, ο στατικός ηλεκτρισμός από το χαλί… το δαχτυλίδι του ακούμπησε το δικό μου και δημιουργήθηκε στατικός ηλεκτρισμός…σοκ… Χρόνια αργότερα όταν έγραφα το τραγούδι θυμήθηκα το περιστατικό και μου φάνηκε καλό να γράψω ένα τραγούδι γι’ αυτό.

Εκείνος ξέρει ότι σας ενέπνευσε να γράψετε αυτή την επιτυχία;

Ναι ναι!

Θα ήμασταν ευγνώμονες αν μοιραζόσασταν μαζί μας κι άλλες ιστορίες που σας ενέπνευσαν να γράψετε κάποιο από τα τραγούδια σας. Όποιο τραγούδι θέλετε!

Για να σκεφτώ… Κάθε τραγούδι έχει την πηγή έμπνευσής του. Στο προηγούμενο άλμπουμ υπάρχει ένα τραγούδι με τον τίτλο “Juliette”, που το έγραψα καθώς περπατούσα με τον σκύλο μου. Η ιδέα ήρθε στο μυαλό μου… Μιλάει για έναν φίλο μου που μόλις είχε μπει σε μία πολύ έντονη σχέση έτσι ξαφνικά.

Συνάντησε κάποια, ήρθαν πάρα πολύ κοντά και μου ήρθε η ιδέα για αυτό το τραγούδι. Από την άλλη είχα στο μυαλό μου όλο αυτό το θέμα από τον Ρωμαίο και την Ιουλιέτα του Σαίξπηρ, οπότε είχε διπλή έννοια για μένα (γέλια). Η περίπτωση αγάπης που ποτέ δεν έχει καλό τέλος. Έντονες σχέσεις που καταλήγουν στο τίποτα.Σ

Έχει συμβεί να σταματήσετε να λέτε ένα τραγούδι εξαιτίας των συναισθημάτων που είχατε όταν το γράφατε;

Υπάρχουν κάποια τραγούδια που δεν τα τραγουδώ ποτέ εξαιτίας του λόγου για τον οποίο γράφτηκαν. Ένα ήταν για τον θάνατο του σκύλου μου και το άλλο για τη μητέρα μου. Είχε διαγνωστεί με καρκίνο και για τρία χρόνια ζούσαμε γνωρίζοντάς το. Κάθε φορά που χειροτέρευε προσπαθούσε να μας υποστηρίξει, λέγοντας ότι όλα θα πήγαιναν καλά, και έτσι έγραψα ένα τραγούδι για εκείνη και για την κατάσταση αυτή. Το τραγούδησα στην αρχική του μορφή και μετά δεν μπόρεσα να το ξανατραγουδήσω ποτέ.

Αυτά τα τραγούδια δεν θα τα τραγουδούσα ποτέ ζωντανά γιατί δεν μπορώ να τα ερμηνεύσω χωρίς να κλάψω.

Το τραγούδι που έγραψα για τον σκύλο μου για παράδειγμα. Όταν προσπάθησα να το ηχογραφήσω στο στούντιο, συνάντησα εκεί κάποιους μουσικούς με τους οποίους δεν είχα ξανασυνεργαστεί. Μπήκα στο στούντιο και προσπάθησα να το τραγουδήσω αλλά συνεχώς ξεσπούσα σε κλάματα. Κάποια στιγμή ένιωσα τόσο γελοία που βγήκα έξω και τους είπα «Λυπάμαι πολύ, αλλά έχει να κάνει με τον σκύλο μου» και όλοι άρχισαν να λένε «Ξέρω πως αισθάνεσαι», «είχα κι εγώ μια γάτα», «Εγώ είχα σκύλο» (γέλια). Είχε πλάκα που καταλάβαιναν όλοι ότι κάποιες φορές κάτι απλά σε στενοχωρεί πολύ για να καταφέρεις να το κάνεις.

Λυπάμαι πολύ για τη μητέρα σας

Ναι, το ξέρω, ήταν πολύ πολύ στενάχωρο, αλλά δεν πιστεύω πραγματικά ότι χάνουμε τους αγαπημένους μας. Οι γονείς μου πέθαναν μέσα σε πολύ μικρό χρονικό διάστημα και ήταν πολύ έντονες στιγμές, ήμουν εκεί και τις δύο φορές. Κατά κάποιο τρόπο όμως αισθάνομαι ότι αν μπορούσα να κοιτάξω πίσω μου αρκετά γρήγορα θα τους έβλεπα. Έτσι, κατά κάποιο τρόπο αισθάνομαι εντάξει για αυτό πλέον, γιατί αισθάνομαι ότι είναι ακόμα εδώ μαζί μου.

Σας ευχαριστούμε πολύ που το μοιραστήκατε αυτό μαζί μας.

Είναι αυτό που αισθάνομαι.

Συνεργασίες

Mike Oldfield! Ένα μεγάλο κεφάλαιο στην καριέρα σας! Θυμάστε την πρώτη σας συνάντηση μαζί του; Θα θέλατε να μας μιλήσετε για κάποια ιδιαίτερη στιγμή που είχατε μαζί του, είτε στο στούντιο είτε στη σκηνή;

Η πρώτη μας συνάντηση έγινε επειδή πολλοί από τους συνεργάτες μου, από την μπάντα μου, δούλευαν μαζί του. Η μπάντα μου είχε διαλυθεί και εγώ είχα πάει να δουλέψω στην Ιρλανδία για ένα διάστημα. Έτυχε να επιστρέψω στη Σκωτία όταν εκείνοι έκαναν όλοι μαζί ένα live στο Νταντί και σκέφτηκα «ας πάω να τους δω, έχω αρκετό καιρό να τους δω». Πήγα λοιπόν και όταν καθόμουν στο καμαρίνι συζητώντας, με είδε η τότε σύντροφος του Mike, η Sally Cooper, η οποία ήταν φαν της μπάντας μου, Cado Bell, και είπε στον Mike: «Νομίζω ότι πρέπει να προτείνεις στην Maggie να τραγουδήσει μαζί σου». Εκείνος με πλησίασε και μου είπε: «Ακούω ότι τραγουδάς λιγάκι» και εγώ του απάντησα «Ακούω ότι παίζεις λίγη κιθάρα» (γέλια) Τότε μου είπε «Θα ήθελες να τραγουδήσεις κάτι» και εγώ του είπα «Δεν ξέρω τα τραγούδια σου» και εκείνος μου είπε «Εντάξει, πάμε στο καμαρίνι τότε». Πήγαμε στο καμαρίνι και έπαιξε δύο τραγούδια του στην ακουστική κιθάρα, εγώ έκανα κάποιες σημειώσεις και απλά έκανα το show. Στο τέλος μου είπε «Θέλεις να έρθεις στην περιοδεία;» και εγώ σκέφτηκα «λοιπόν, όλοι μου οι φίλοι συμμετέχουν σε αυτό, οπότε ναι! Γιατί όχι;». Και κάπως έτσι ξεκινήσαμε τη συνεργασία.

Όταν ακούσατε για πρώτη φορά το “Moonlight Shadow” περιμένατε ότι θα γίνει τόσο μεγάλη επιτυχία;

Νομίζω ότι κανείς μας δεν το περίμενε, γιατί κάναμε πολλή δουλειά εκείνη την περίοδο. Ηχογραφούσαμε, γράφαμε, μετά πηγαίναμε σε περιοδείες και όλα αυτά συνεχόμενα, δεν σταματούσαμε ποτέ. Μπήκαμε στο στούντιο να ηχογραφήσουμε αυτό το κομμάτι, και φαινόταν ότι είναι ένα γλυκό τραγούδι, που ήταν πραγματικά όμορφο.

Ξαφνιαστήκαμε όμως όταν έγινε τόσο δημοφιλές και ο κόσμος το αγάπησε τόσο πολύ. Είναι ένα φανταστικό τραγούδι, έχει στοιχεία ενός folk τραγουδιού και αγγίζει τους ανθρώπους σε όλο τον κόσμο, γιατί έχει κάτι που υπάρχει, κατά κάποιο τρόπο, στην ιστορία της μουσικής, ή κάτι τέτοιο… δεν ξέρω. Είναι απλά υπέροχο, είναι ένα υπέροχο τραγούδι.

Έχετε συνεργαστεί με τόσο πολλούς καλλιτέχνες. David Gilmore, Cliff Richard, Art Garfunkel, George Harrison, Smokie, The Sisters of Mercy και πολλούς άλλους. Τι σας αρέσει περισσότερο στις συνεργασίες; Κρατάτε ακόμα επαφές μαζί τους μέχρι σήμερα;

Αυτές οι συνεργασίες… Πρόκειται για ανθρώπους που θαυμάζεις, και όταν επικοινωνούν μαζί σου και σου ζητάνε να συνεργαστείς μαζί τους, είναι κάτι πραγματικά φανταστικό και αγχωτικό ταυτόχρονα γιατί, αν πρόκειται για κάποιον που θαυμάζεις πολύ, έχεις λίγη αγωνία για το αν θα καταφέρεις να ανταποκριθείς σε αυτό που θέλει να κάνεις. Αλλά γενικά ήταν φανταστικά, απόλαυσα πραγματικά όλες τις συνεργασίες που έκανα.

Νομίζω ότι η πιο αγαπημένη μου συνεργασία ήταν με τον Jack Bruce, γιατί ήμουν πολύ μεγάλη θαυμάστρια της σόλο δουλειάς του και έτσι, όταν τον συνάντησα σε ένα ξενοδοχείο σε μια περιοδεία κάποια στιγμή, και αργότερα μου τηλεφώνησε και με ρώτησε αν θέλω να κάνω αυτά τα τραγούδια μαζί του, ήταν υπέροχο γιατί πάντα τον θαύμαζα.

Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι άλλοι καλλιτέχνες με τους οποίους συνεργάστηκα δεν ήταν επίσης εξαιρετικοί. Απόλαυσα ότι έχω κάνει και, για να είμαι ειλικρινής, αν μου ζητούσαν να κάνω μια συνεργασία για κάτι το οποίο δεν πίστευα ότι θα μου άρεσε, δεν νομίζω ότι θα το έκανα.

Starfields

Πρόκειται να κυκλοφορήσετε το νέο σας άλμπουμ “Starfields. Θέλετε να μας πείτε λίγα λόγια για αυτό;

Ο τίτλος προήλθε από το μέρος που ηχογραφούσαμε, ήταν σε μια βουνοπλαγιά στη Σκωτία, σε μια ξύλινη καλύβα που δεν είχε ούτε ρεύμα ούτε τίποτα, οπότε έπρεπε να πάρουμε μαζί μας γεννήτριες. Το στούντιο ήταν απομονωμένο πάνω στη βουνοπλαγιά, με ελάφια και νυχτερίδες και όλα αυτά τα στοιχεία της φύσης.

Κάποια στιγμή χιόνισε πολύ και ήταν δύσκολο να μπεις ή να βγεις και το βράδυ κοιτούσες στον ουρανό και ήταν καλυμμένος με αστέρια, γιατί δεν υπάρχουν τα δυνατά φώτα της πόλης τριγύρω, οπότε μπορούσες πραγματικά να δεις τα αστέρια. Έμοιαζε με ένα τεράστιο πεδίο γεμάτο αστέρια. Όπου και να κοιτούσες έβλεπες αυτά τα μικρά λαμπερά φωτάκια στον ουρανό. Από ‘κει προήλθε ο τίτλος.

Υπάρχει και ομότιτλο τραγούδι στο άλμπουμ;

Όχι

Πόσα τραγούδια θα περιλαμβάνει το άλμπουμ συνολικά;

Νομίζω δώδεκα.

Και πότε θα κυκλοφορήσει;

Πολύ σύντομα, ολοκληρώνω το cover artwork αυτές τις μέρες. Σε λίγες εβδομάδες θα κυκλοφορήσει το πρώτο single, ο τίτλος του είναι “When the rivers run”, και το άλμπουμ ευελπιστώ να κυκλοφορήσει μέσα στις επόμενες έξι με οκτώ εβδομάδες. Πρόκειται για ένα πολύ ανεβαστικό άλμπουμ και θα ήταν ωραίο να κυκλοφορήσει το καλοκαίρι, που θα μπορεί ο κόσμος να το απολαύσει.

Θα θέλατε να μας μιλήσετε περισσότερο για το πως γράψατε αυτό το άλμπουμ; Ποιος θα είναι ο ήχος του;

Συνέβη το εξής: Ξεκίνησα να ηχογραφώ ένα χριστουγεννιάτικο άλμπουμ στις αρχές της προηγούμενης χρονιάς. Πάντα ήθελα να το κάνω αυτό. Με ύμνους και κάλαντα και τραγούδια που αγαπούσα και πάντοτε ήθελα να ηχογραφήσω μια δική μου εκδοχή για αυτά. Έτσι ξεκινήσαμε αυτό το project. Όταν πρωτοφτάσαμε στο στούντιο στην καλύβα και χιόνιζε σκέφτηκα «είναι φανταστικά, ακριβώς η κατάλληλη ατμόσφαιρα» και αποφασίσαμε να κάνουμε όλα αυτά τα μεσαιωνικά πράγματα, κάναμε gothic εκδοχές και άλλες πολύ ενδιαφέρουσες διασκευές των τραγουδιών αυτών. Μετά έσπασα το πόδι μου και αυτό πήγε τα πράγματα λίγο πίσω.

Εκείνη την περίοδο έγραψα επιπλέον τραγούδια για το νέο άλμπουμ. Όταν επέστρεψα στο στούντιο για τη μίξη του άλμπουμ ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε και τα καινούρια τραγούδια και το καθένα από αυτά ήταν μια μικρή έκπληξη. Όταν πρωτομπήκαμε στο στούντιο για το “Starfields” το άλμπουμ πήγαινε προς μια συγκεκριμένη κατεύθυνση, όταν επέστρεψα, μετά το σπάσιμο του ποδιού μου, ο ηχολήπτης μου είπε «αυτό δεν είναι το άλμπουμ που νόμιζα ότι ηχογραφούμε» και μετά είπαμε όλοι «όχι, δεν είναι» (γέλια)

Παρ’ όλα αυτά μπήκαμε όλοι μέσα σε αυτό και είπαμε «λοιπόν, εντάξει, θα το κάνουμε αυτό».

Κάποιος μου είπε ότι πιστεύει πως πρόκειται για ένα πολύ στοχαστικό άλμπουμ. Όλα τα τραγούδια είναι πολύ αισιόδοξα, μπορεί να μιλάνε για διαφορετικά πράγματα  αλλά είναι όλα πολύ θετικά. Έχει πολύ καλή ενέργεια, είμαι πολύ ευχαριστημένη με αυτό. Το τελευταίο τραγούδι που έγραψα για αυτό ονομάζεται “Whisper” και είναι πολύ απαλό. Μετά υπάρχουν άλλα τραγούδια, όπως το “Where the rivers run”, που είναι κάπως rocky. Έχουμε επίσης κάποια τραγούδια που είναι κάπως «διαστημικά» και ατμοσφαιρικά.

Υπάρχει ένα κομμάτι, το “Don’t look back” που είναι σχεδόν bluesy, blues-rock. Είναι πολύ πολύ ανεβαστικό, απολαμβάνω πραγματικά να το ακούω. Ξέρετε, κάποιες φορές, όταν τελειώνει ένα άλμπουμ, έχεις ακούσει όλα τα τραγούδια τόσες φορές που δεν θέλεις να τα ακούς για ένα διάστημα. Εγώ τραγούδησα μερικά από τα τραγούδια χθες το βράδυ, μόνο και μόνο για να τα ακούσω και σκέφτηκα «λοιπόν, μου αρέσουν». (γέλια)

Συνειδητοποίησα ότι δεν ηχογραφούσα αρκετά τελευταία. Έχω πολλά τραγούδια που θέλω να ηχογραφήσω, οπότε του χρόνου θέλω να κάνω πολύ περισσότερες ηχογραφήσεις.

Έχουν περάσει έξι χρόνια από την κυκλοφορία του τελευταίου σόλο άλμπουμ σας “Heaven Sent”. Τώρα πρόκειται να κυκλοφορήσετε δύο άλμπουμ! Χαιρόμαστε πάρα πολύ που το ακούμε αυτό!

Ναι, θα έχετε το άλμπουμ “Starfields” που θα κυκλοφορήσει μέσα στο επόμενο διάστημα και μετά θα μπορείτε να περιμένετε το χριστουγεννιάτικο άλμπουμ μου.

Ποια είναι η γνώμη σας για τη μουσική βιομηχανία αυτή την περίοδο;

Στην πραγματικότητα δεν έχω άποψη. Όλα αλλάζουν, υπάρχουν τόσο πολλά καινούρια πράγματα εξαιτίας όλων αυτών των τεχνολογικών αλλαγών και ο κόσμος δεν αγοράζει πολλούς δίσκους πλέον. Όλα είναι ψηφιακά. Δεν ασχολούμαι πολύ με όλα αυτά. Το μόνο που θέλω είναι να δημιουργώ και μετά εξαρτάται από τον κόσμο το πώς θα πάνε τα τραγούδια μου.

Έχει επανέλθει όμως το βινύλιο με τα χρόνια, τελευταία έγινε και μια επάνοδος για τις κασέτες, οπότε σκέφτομαι ίσως να κυκλοφορήσω το νέο άλμπουμ σε κάποια limited edition βινύλια ή κασέτες. Γιατί για «τεχνοφοβικούς» όπως εγώ, αυτό είναι πραγματικό υπέροχο. (γέλια) Μου αρέσει το απτό, ξέρετε, να το κρατάς στα χέρια σου, να βλέπεις τις φωτογραφίες και το εξώφυλλο και όλα αυτά. Πραγματικά μου αρέσει αυτό και δεν νομίζω ότι το έχεις αυτό όταν κατεβάζεις συνεχώς ψηφιακά.

Υπάρχουν πολλά τραγούδια, όπως τα “Moonlight Shadow”, “Every time we touch” και άλλα, τα οποία έχουν διασκευάσει άλλοι καλλιτέχνες, ή έχουν κάνει remixes των τραγουδιών αυτών. Και εδώ στην Ελλάδα έχουμε μια πολύ γνωστή διασκευή του “Moonlight Shadow”. Σας αρέσουν οι διασκευές αυτές;

Έχω ακούσει πάρα πολλές διαφορετικές εκδοχές των τραγουδιών μου και είναι υπέροχο. Πιστεύω ότι είναι καλό που οι καλλιτέχνες θέλουν να τα διασκευάσουν. Όλοι προσδίδουν κάτι επιπλέον, λίγο διαφορετικό στα τραγούδια, στην προσωπικότητά τους. Είναι υπέροχο που οι άνθρωποι θέλουν να ηχογραφήσουν τις δικές τους εκδοχές για τα τραγούδια, αυτό σημαίνει ότι τους αρέσουν και αισθάνονται ότι μπορούν να κάνουν κάτι διαφορετικό με αυτά.

Υπάρχει κάποιος καλλιτέχνης αυτής ή της προηγούμενης γενιάς με τον οποίο θα θέλατε να συνεργαστείτε; Θα πρέπει να έχετε πολλές προτάσεις.

Δεν ξέρω, δεν το σκέφτομαι ποτέ αυτό. Υπάρχουν κάποιοι καλλιτέχνες με τους οποίους ήθελα να συνεργαστώ, αλλά για λόγους χρόνου, ή διάφορους άλλους λόγους δεν το έκανα. Όπως ο John Martyn, ένας μεγάλος ήρωας, ή ο Gerry Rafferty, άλλος ένας ήρωας, και τώρα δεν θα γίνει ποτέ γιατί έχουν πεθάνει και οι δύο. Αυτό είναι κάπως λυπηρό γιατί δεν ταίριαζαν χρονικά τα προγράμματά μας όταν μου ζήτησαν να συνεργαστούμε.

Πάντα όμως με ενδιαφέρουν οι συνεργασίες. Κάποιες φορές κάνω πράγματα με νέους καλλιτέχνες που επικοινωνούν μαζί μου. Έκανα μια συνεργασία με ένα ντούο από την Ιταλία πριν από μερικά χρόνια. Μου έστειλαν υλικό και μου είπαν «θα θέλατε να συνεργαστούμε σε κάποιο από αυτά τα κομμάτια; Επιλέξτε ποιο» και εγώ επέλεξα ένα και έκανα μια ηχογράφηση για αυτό και τους το έστειλα. Μετά εκείνοι άλλαξαν όλη την ενορχήστρωση, που ήταν λίγο περίεργο, γιατί είχα επιλέξει το συγκεκριμένο κομμάτι ακριβώς επειδή μου άρεσε η ενορχήστρωσή του, αλλά έκαναν κάτι πολύ διαφορετικό, πού όμως ακουγόταν εντάξει. Το βρίσκω πολύ ενδιαφέρον να βλέπω πώς δουλεύει ο κάθε καλλιτέχνης και να συνεισφέρω σε αυτό όποτε μπορώ.

Έχετε κάποια συμβουλή για τους νέους καλλιτέχνες;

Δεν έχω κάποια συμβουλή γιατί στην πραγματικότητα κανείς δε θέλει συμβουλές. Δεν θέλεις να ακούς τι έχουν κάνει οι άλλοι. Νομίζω ότι αν αγαπάς κάτι, απλά προσπάθησε να το κάνεις αν μπορείς, και αν αυτό σημαίνει να δουλεύεις σε μπεργκεράδικο ή σε καφετέρια για να έχεις τη δυνατότητα να κάνεις συναυλίες, τότε καν’ το. Γιατί αυτός είναι ένας τρόπος να το κάνεις. Δεν νομίζω ότι τα talent shows είναι η λύση για όλους γιατί μόνο συγκεκριμένος αριθμός ανθρώπων μπορούν να βγουν κερδισμένοι από αυτά, καθώς μόλις ένα talent show προχωρήσει στην επόμενη σεζόν εστιάζουν στους καινούριος διαγωνιζόμενους και δεν προσφέρουν την υποστήριξη την οποία περίμενες. Και τότε πρέπει να στηριχτείς στις δικές σου δυνατότητες για να συνεχίσεις. (Είπα ότι δεν θα δώσω συμβουλές και εδώ είμαι, δίνοντας συμβουλές) [γέλια]

Ίσως κάποιες φορές είναι καλύτερα να προσπαθήσεις ξεκινώντας από το μηδέν, κάνοντας μικρές συναυλίες και στηριζόμενος στις δικές σου δυνάμεις για να σε γνωρίσει ο κόσμος και να αγαπήσει αυτό που κάνεις. Και κάνοντάς το αυτό μαθαίνεις κι όλας. Μαθαίνεις όλα όσα πρέπει να γνωρίζεις.

Θα θέλατε να δώσετε ένα μήνυμα για όλους τους θαυμαστές σας εδώ στην Ελλάδα;

Ένα μήνυμα, ναι, θα ήθελα να σας πω ευχαριστώ που αγαπάτε αυτό που κάνω και ελπίζω να σας αρέσουν και όλα όσα θα συνεχίσω να κάνω από δω και στο εξής. Και ελπίζω να καταφέρουμε να συναντηθούμε στη συναυλία και επίσης να καταφέρω να ξανάρθω στην Ελλάδα του χρόνου.

Σας ευχαριστούμε πολύ για αυτή τη συζήτηση! Ανυπομονούμε να σας δούμε αυτή την Κυριακή στο Κύτταρο!

Θα χαρώ κι εγώ να σας γνωρίσω από κοντά! Να δω τα πρόσωπα πίσω από την φωνή!

Ανυπομονούμε! Φιλιά πολλά!