Οι Stereo Nova επανακυκλοφορούν το εμβληματικό, πρώτο τους άλμπουμ μετά από 30 χρόνια!

7 Δεκεμβρίου, 2022

Η Sky Vector Music έχει την τιμή να επανακυκλοφορεί ψηφιακά το αριστουργηματικό πρώτο άλμπουμ του εμβληματικού γκρουπ. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους, που συμπληρώνει φέτος τριάντα χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του, εξακολουθεί να παραμένει πιο επίκαιρο και διαχρονικό από ποτέ, εξερευνώντας νεανικά αδιέξοδα σε έναν μεταμοντέρνο κόσμο, τη βαναυσότητα και τη βία της καθημερινότητας καθώς και τη μοναξιά της διαφορετικότητας, απο μια ρομαντική και ταυτόχρονα φουτουριστική σκοπιά.

Από το ποιητικό “Άστραλον”, στον εμβληματικό “Εξώστη”, στο συγκλονιστικό “Το Παιχνίδι Της Εξουσίας” (υπάρχει άραγε άλλο κομμάτι στην ελληνική δισκογραφία έως τότε που να θίγει τη φρίκη του gay bashing;) και από εκεί στον αιώνιο ύμνο “Προάστια”, ο δίσκος αποτελεί ένα κειμήλιο μιας άλλης εποχής. Έναν ηχητικό πίνακα που απεικονίζει την Αθήνα στα τέλη του 20ου αιώνα, στο μεταίχμιο της ψηφιακής επανάστασης. Σε αυτό το φόντο η δαιδαλώδης αστική ζούγκλα της αρχαίας πόλης, αποκτά κάτι το ανέλπιστα ελκυστικό, μέσα από τις λέξεις του Κωνσταντίνου Βήτα και τους ρυθμούς και τις αρμονικές που συνθέτει μαζί με τον διαγαλαξιακό συνοδοιπόρο του Μιχάλη Δέλτα.

Το άλμπουμ όμως δεν εξυπηρετεί μόνο τη νοσταλγία, δεν είναι απλά μια γλυκόπικρη ανάμνηση μιας Αθήνας που δεν υπάρχει. Αποτελεί ένα παράθυρο στο μέλλον που είναι ήδη εδώ. Ολα τα στοιχεία εσωκλείονται προσεκτικά, αρκεί να μπορεί κανείς να τα διακρίνει: Breakbeat, Jungle, New Wave, Techno, New Beat, Rap, Proto Trip-Hop, Industrial, Ambient, Drone, Musique Concrète. Ένα ηχητικό λεξικό, ένας ηχητικός καζαμίας για να τον μελετήσεις.

«Δεν σκεφτόμασταν κάτι συγκεκριμένο όταν γράφαμε το δίσκο…», μας λέει ο Κ. Βήτα σε μια ψαροταβέρνα στα δυτικά Προάστια της Αθήνας. «Γράφαμε απλά αυτό που μας έβγαινε, αυτό που αισθανόμασταν, αυτά που ζούσαμε… Ο δίσκος που μου άλλαξε τελείως τη ζωή την περίοδο πριν γράψουμε το δίσκο ήταν το “It Takes A Nation of Millions To Hold Us Back…”, των Public Enemy».

Το άλμπουμ χωρίζεται στην κίτρινη και την μπλε πλευρά. Η κίτρινη διέπεται από τον αστικό λυρισμό του Κ. Βήτα, ο οποίος δημιουργεί μια δική του γλώσσα, πηγαίνοντας την avant ποίηση της Λένας Πλάτωνος ένα βήμα μπροστά, fast-forward στη δεκαετία του ’90. Η μπλε με εξαίρεση τα “Προάστια”, είναι εξ’ ολοκλήρου instrumental. Το “Πλαθ”, μια βαθιά σινεματική ωδή στην Sylvia Plath και το Warp-ίζον “Ντόλμπυ 69” ξεχωρίζουν. Την παράσταση όμως έρχονται να κλέψουν το New Beat “Ζέον”, το Burial-ικό “Vox Populi” (βλέπε Chemz και Exokind) και βέβαια το “Disco Albana”. Στο τελευταίο οι

Στέρεο Νόβα βλέπουν το μέλλον και μαγειρεύουν ένα κομμάτι βγαλμένο από το ‘Homework’ των Daft Punk, με μια μικρή δόση από Soundstream και τον Derrick May στα strings.