“Το Μυρολόγι της Φώκιας & το Καμίνι” του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη @ ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ

Ο Δήμος Αβδελιώδης παρουσιάζει σε συνεργασία με το  ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ       «Το Μυρολόγι της Φώκιας & Το Καμίνι» του Αλέξανδρου Παπαδιαμάντη, κάθε Τετάρτη 21:00, Διάρκειας 40’, για 5 παραστάσεις.

Με τα δυο αυτά συναρπαστικά διηγήματα παρουσιάζεται το δεύτερο μέρος της τριλογίας – αφιερώματος του Δ. Αβδελιώδη στον Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη-, μετά  την παρουσίαση του πρώτου μέρους, που ξεκίνησε  με τα διηγήματα “ΟΝΕΙΡΟ ΣΤΟ ΚΥΜΑ – ΕΡΩΣ ΗΡΩΣ” έχοντας σαν θεματική, την αντίστιξη μεταξύ του ουράνιου και του γήινου έρωτα.

Στη νέα παράσταση  η αντίστιξη είναι μεταξύ δύο ακραίων στιγμών,  τη στιγμή της απώλειας στο πρώτο μέρος, και τη στιγμή του θριάμβου της ζωής στο δεύτερο.

Η εξωτερική εικόνα των δυο διηγημάτων δίνει τη βεβαιότητα πεζογραφημάτων, όμως η  φωνητική τους αναπαράσταση αποκαλύπτει δυο αμιγή ποιητικά, έμμετρα έργα σπάνιας σύλληψης, που ζωντανεύουν μπροστά μας με την μοναδική ερμηνεία της Αλεξίας Φωτιάδου.

Σκοπός της παράστασης είναι η ακουστική και η οπτική απόλαυση, μέσα από την ανάδειξη της γλώσσας του Παπαδιαμάντη, σαν αναντικατάστατου φορέα του νοήματος, που μπορεί να γίνει απόλυτα κατανοητή από το κοινό κάθε ηλικίας και κάθε παιδείας, προσφέροντας γνήσια συγκίνηση και υψηλή αισθητική απόλαυση που σπάνια συναντάς στην παγκόσμια λογοτεχνία. Αποτέλεσμα που έχει ήδη επιτευχθεί με το γνωστό ρεπερτόριο του σκηνοθέτη, από έργα του Βιζυηνού, Χορτάτση, Σολωμού,Πλάτωνα(στα αρχαία ελληνικά)

«Στο “Μυρολόγι της Φώκιας’’(*), ο Παπαδιαμάντης ενορχηστρώνει μια συμφωνία από ήχους και εικόνες θαμβωτικής ομορφιάς, που εναλλάσσονται με πένθιμα, κατασταλαγμένα μοτίβα της μνήμης από τις απώλειες του θανάτου.

Μέσα σ’ αυτήν την σπαρακτική αλλά παγιωμένη αρμονία του ηλιοβασιλέματος έρχεται αθόρυβη και επελαύνουσα η Νύχτα. Όλα τα πράγματα, όλοι οι άνθρωποι που βρίσκονται μέσα σ’ αυτό το φυσικό πλαίσιο, καθώς κι όλα τα έμψυχα όντα, έχουν τακτοποιημένη τη σχέση τους με το χώρο και με το χρόνο.

Μόνο ένα εννιάχρονο κορίτσι,-που έρχεται με λαχτάρα να βρει τη γιαγιά της πλάι στη θάλασσα που πλένει ρούχα-, παρασυρμένο και συγκεντρωμένο στην μουσική του αυλού ενός βοσκού,  χάνοντας την αίσθηση του χρόνου, ταράζεται αίφνης με την απότομη αίσθηση της αλλαγής από το φως στο σκοτάδι και ορμάει σ’ ένα μονοπάτι που διακρίνει μέσα στη νύκτα, γλιστρώντας έτσι από ψηλά μ’ ένα ‘μπλούμ’ μες στη θάλασσα και ‘χάνεται’ στο βυθό, ενώ οι άνθρωποι και όλα τα έμβια όντα εκεί τριγύρω συνεχίζουν ανυποψίαστα το σκοπό τους.

Ακολουθεί ‘’Το  Καμίνι’’ που είναι μια ευφρόσυνη, αντίστιξη στο ‘‘Μυρολόγι’’, ένας ύμνος στον οίστρο της ζωής· αυτό το καμίνι των επιθυμιών και του πάθους που πυροδοτεί και ταλανίζει ανθρώπους και πράγματα, άλλοτε με ευχάριστα και άλλοτε με δυσάρεστα έργα, που προκαλούν όμως εδώ τη συμπάθεια, ακόμα και το γέλιο, από τον βαθμό της άγνοιας και της αθωότητας, των μικρών ή των μεγάλων στην ηλικία, κυνηγών των δώρων της γης, αλλά και αφελών καταστροφέων αυτών των δώρων, μέσα στον παράδεισο ενός πολύχρωμου Απρίλη,  ο οποίος σαν αυτονόητος και δεδομένος, δεν κάνει καθόλου ευλαβικούς αυτούς εδώ τους  υπνοβάτες που τον κατοικούν.

Όμως μια δεκαοχτάχρονη κοπέλα, έχοντας διατηρήσει ζωντανή τη θεϊκή της πυξίδα, παρακάμπτει όλα τα ‘πρέπει’ και ‘δεν πρέπει’, και λούζεται μέσα στο άσπιλο, έκτατο, μοναδικό θαλάσσιο καμίνι της χαράς.» Δ.Αβδελιώδης.

Η γλώσσα του Παπαδιαμάντη μετατρέπεται στην παράσταση, σε ένα εξαίσιο ακουστικό γεγονός που ζωντανεύει για πρώτη φορά με τόση διαύγεια και σαφήνεια τις εικόνες και τις ιδέες του έργου.

Η παρακολούθηση της παράστασης γίνεται μια βιωματική εμπειρία για όλους τους θεατές, ανεξαρτήτως ηλικίας ή παιδείας.                                                                                        

(*)Μυρολό(γ)ι το,[με την ορθογραφία του χειρόγραφου του Παπαδιαμάντη] θρηνητικόν άσμα αδόμενον παρά νεκρόν κατά την κηδείαν, [Επίτομο Λεξικό Δ. Β. Δημητράκου], σε διάκριση από το Μοιρολόγι με (οι) που σημαίνει τον λόγο σχετικά με την Μοίρα, η οποία δεν είναι αποκλειστικά τραγική και θρηνητική αλλά και ακριβώς το αντίθετο.

Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης (1851-1911): «Η κορυφή των κορυφών» κατά τον Κ. Π. Καβάφη, ένας από τους σημαντικότερους Έλληνες λογοτέχνες, γνωστός και ως «ο άγιος των ελληνικών Γραμμάτων». Γεννήθηκε, μεγάλωσε κι έμαθε τα πρώτα γράμματα στη Σκιάθο.  Γονείς του ήταν ο ιερέας Αδαμάντιος Εμμανουήλ και η Αγγελική Μωραΐτη.  Μεταξύ άλλων, φοίτησε στο Βαρβάκειο Γυμνάσιο της Αθήνας και στη συνέχεια γράφτηκε στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, μα δεν ολοκλήρωσε τις σπουδές του.  Από φοιτητής άρχισε να δημοσιογραφεί και να κάνει μεταφράσεις από τα Γαλλικά και Αγγλικά, γλώσσες που λίγοι γνώριζαν καλά στην εποχή του.  Εργάστηκε στις εφημερίδες  «Ακρόπολη» και «Το Άστυ». Του άρεσε να ζει απομονωμένος, ατημέλητος και φτωχικά.  Συνήθιζε να ψάλλει στον Ι. Ναό του Αγίου Ελισσαίου, όπου έψελνε κι ο εξάδελφός του συγγραφέας Αλέξανδρος Μωραϊτίδης, ενώ εφημέριος ήταν ο (στις ημέρες μας Άγιος) παπα-Νικόλας Πλανάς. Στα 1908 επέστρεψε στο νησί του, όπου συνέχισε να γράφει και να μεταφράζει. Ο Παπαδιαμάντης απεβίωσε τον Ιανουάριο του 1911. Με την είδηση του θανάτου του, το πένθος έγινε πανελλήνιο. Τελέστηκαν επίσημα μνημόσυνα στην Αθήνα, την Πόλη, την Αλεξάνδρεια και αλλού. Ορισμένοι ποιητές συνέθεσαν εγκωμιαστικά έργα (Μαλακάσης, Πορφύρας κ.ά.) και τα φιλολογικά περιοδικά της εποχής εξέδωσαν τιμητικά τεύχη, αφιερωμένα στη μνήμη του. Το 1925 πραγματοποιήθηκαν τα αποκαλυπτήρια της προτομής του στη Σκιάθο. Διηγήματά του άρχισαν να εκδίδονται στα Γαλλικά και πολλοί Γάλλοι ελληνιστές ασχολήθηκαν με το έργο του, που είναι τεράστιο (180 διηγήματα, 3 νουβέλες, 3 μυθιστορήματα, 40 μελέτες – άρθρα κι αρκετά ποιήματα), μα όσο ζούσε δεν ευτύχησε να δει κανένα τυπωμένο σε βιβλίο. Μετά τον θάνατό του τυπώθηκαν από τις εκδόσεις Φέξη (1912-1913) έντεκα τόμοι με όσα διηγήματα βρέθηκαν τότε. Πέντε τόμους εξέδωσε ο Οίκος Ελευθερουδάκη στα 1925-1930 και έναν τόμο (Θαλασσινά διηγήματα) ο Οίκος Καραβία, το 1945. Το 1955, τα Άπαντά του εκδόθηκαν από τον Εκδοτικό Οίκο Δ. Δημητράκου. Το 1963, τα Άπαντα του Παπαδιαμάντη εκδόθηκαν σε τρεις τόμους από την Εταιρεία Ελληνικών Εκδόσεων, με προλόγους κι επιμέλεια Μιχάλη Περάνθη.  Περισσότερο  γνωστά έργα του:  «Η σταχομαζώχτρα, Θέρος-έρως,  Στο Χριστό στο Κάστρο, Ολόγυρα στη λίμνη, Νοσταλγός, Ναυάγια ναυαγίων, Οι ελαφροΐσκιωτοι, Της Κοκκώνας το σπίτι, Όνειρο στο κύμα,  Φόνισσα, Η Γυφτοπούλα, Οι Έμποροι των Εθνών, Τα ρόδινα ακρογιάλια, Χρήστος Μηλιόνης, Το Καμίνι, Το Μυρολόγι της φώκης, Δέησις» κ.ά. Πολλά από αυτά έγιναν τηλεοπτικές σειρές, θεατρικές παραστάσεις και ραδιοφωνικές εκπομπές. Χαρακτηριστικό της μεγάλης αξίας του είναι το κέλευσμα του Οδυσσέα Ελύτη: «Όπου και να σας βρίσκει το κακό, αδελφοί, όπου και να θολώνει ο νους σας, μνημονεύετε Διονύσιο Σολωμό και μνημονεύετε Αλέξανδρο Παπαδιαμάντη» («Το Άξιoν Εστί»). Νίκος Μπατσικανής, συγγραφέας

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ:

ΔΙΔΑΣΚΑΛΙΑ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΚΕΙΜΕΝΟΥ – ΣΚΗΝΙΚΗ ΟΨΗ – ΣΚΗΝΟΘΕΣΙΑ: Δήμος Αβδελιώδης
ΕΡΜΗΝΕΙΑ: Αλεξία Φωτιάδου
ΜΟΥΣΙΚΗ: Βαγγέλης Γιαννάκης
ΓΛΥΠΤΟ ΕΡΓΟ: Αριστείδης Πατσόγλου
ΒΟΗΘΟΣ ΣΚΗΝΟΘΕΤΗ: Γιάννης Κολόι

κάθε Τετάρτη για 5 παραστάσεις

Ώρα Έναρξης:21:00

Διάρκεια: 40λεπτά

Θέατρο:ΣΤΟΥΝΤΙΟ ΜΑΥΡΟΜΙΧΑΛΗ Μαυρομιχάλη 134, Τιμή εισιτηρίου: Προπώληση 10ευρώ, Φοιτητές, άτομα άνω των 65, πολύτεκνων, ΑΜΕΑ 5 ευρώ. Ταμείο 12,00 ευρώ. Ανέργων, ατέλεια 5,00 ευρώ. Ηλεκτρονική Προπώληση: www.viva.gr