Για την Ολυμπία Καράγιωργα

       Καθώς ο διαδικτυακός σταθμός μας απευθύνεται σε κατεξοχήν νεανικό κοινό, θα επιχειρήσω με το σημερινό σημείωμά μου να γνωρίσω  στους ακροατές μας την από χρόνια  φίλη μου και σπουδαία ποιήτριά μας Ολυμπία Καράγιωργα  με αφορμή την  πρόσφατη έκδοση του συνόλου  της ποιητικής δημιουργίας της από το 1960 ώς το 2010, σε έναν εξαιρετικά καλαίσθητο  τόμο 570 σελίδων, υπό τον τίτλο Στο φως το χρυσαφί.

      Η Ολυμπία γεννήθηκε το 1934 στην Αλεξάνδρεια και μέστωσε στους κόλπους του αιγυπτιώτικου ελληνισμού, στη  Μανσούρα, από  ορεσίβιο πατέρα, από το Ροεινό της ορεινής  Αρκαδίας, και   μητέρα Αλεξανδρινή, με νησιώτικη καταγωγή από τη Λέρο της Δωδεκανήσου. Αφού πραγματοποίησε τις εγκύκλιες σπουδές της στα Ελληνικά Εκπαιδευτήρια Μανσούρας (1940-1952), «ένα εξαίσιο άσπρο νεοκλασικό κτίσμα πλάι στο ποτάμι», συνέχισε τις σπουδές της μέχρι το 1956 στο Αμερικανικό Πανεπιστήμιο του Καϊρου (A. U. C.), «ένα μαγικό παλιό ισλαμικό παλάτι με το στροβίλισμα της απλωμένης γνώσης και την πολυχρωμία πολιτισμών» και κατόπιν στο καλιφορνέζικο Πανεπιστήμιο  Stanford (από το 1957 ώς το 1959), όπου «έζησε την τελευταία γεύση του Αμερικανικού Ονείρου». Εκεί σπούδασε αγγλική και αμερικανική λογοτεχνία, καθώς και δημιουργική γραφή.  Εξάλλου σπούδασε τη μέθοδο Στανισλάβσκι στη Σχολή Θεάτρου Χρήστου Βαχλιώτη και αυτοσχεδιασμό το 1961.

      Από το 1959 οπότε έφτασε από τη Νέα Υόρκη στην Αθήνα, δούλεψε βιοποριστικά διδάσκοντας αγγλικά στο Αμερικανικό Κολλέγιο Θηλέων του Ελληνικού, στη Σχολή Μωραϊτη και στο Αμερικανικό Κολλέγιο του Παλαιού Ψυχικού και της Κάντζας. Φουρνιές μαθητών είχαν την εξαιρετική τύχη –και ευτυχία- να τους διδάξει η Ολυμπία Καράγιωργα, η οποία  άσκησε το λειτούργημά  της αντισυμβατικά, με περίσσιο κέφι και κυρίως δημιουργική φαντασία.

     Παράλληλα η Ολυμπία Καράγιωργα θεράπευσε επιτυχώς και την υποκριτική τέχνη τόσο στον κινηματογράφο όσο και στην τηλεόραση. Ενδεικτικά αναφέρω τη συμμετοχή της στη δύο φορές βραβευμένη στο 20o Φεστιβάλ  Ελληνικού Κινηματογράφου  Θεσσαλονίκης (1979) ταινία Περιπλάνηση του Χριστόφορου Χριστοφή, καθώς και τον «Έπαινο Γυναικείου Ρόλου», που της απονεμήθηκε στο Φεστιβάλ Δράμας 1994 για τη συμμετοχή της στην ταινία μικρού μήκους Νυμφίος του Αχιλλέα Κυριακίδη.

      Η Ολυμπία Καράγιωργα όμως έχει να επιδείξει και πλουσιότατο μεταφραστικό έργο, που αποτελεί την τρίτη πτυχή της δημιουργίας της, με πρώτη τη διδασκαλική, ανθρωπιστική   -όχι μόνο  επαγγελματική  ή απλώς βιοποριστική- δραστηριότητά της, και δεύτερη την ποιητική έκφρασή της. ΄Εργα συγγραφέων  του διαμετρήματος των:   Federico Garcia Lorca, 1970, D. H. Laurence, 1972, Albert Camus, 1977, Oscar Wilde, 1982  και Alba  Ambert, 1989   ευτύχησαν στα χέρια της κατά τη μεταφορά τους στην ελληνική γλώσσα. Επίσης μετέφερε στη νεοελληνική δύο τραγωδίες του Ευριπίδη: τις Τρωάδες το 1979 και τις Βάκχες το 1995. Σημειωτέον ότι για τη μετάφρασή της τουΚαλιγούλα του Αλμπέρ Καμύ τιμήθηκε το 2002 με το Βραβείο της «Ελληνικής Εταιρείας Μεταφραστών Λογοτεχνίας».

      Στον πεζό λόγο η Ολυμπία Καράγιωργα μάς έδωσε  τρεις  προσωπογραφίες: 1)Virginia Woolf, μια μεγάλη ΄Αγνωστη (1981), 2) Nijinsky (1982) και 3) Γιώργος Σαραντάρης ο Μελλούμενος (1995). Επίσης τα: 1) Αίγυπτος, Πατρίδα της  Καρδιάς μου (2001), 2) Η Λέρος της Ολυμπίας (2004) και 3) Αίγυπτος, Μανσούρα και η εκεί Ελληνική Ζωή μας (2005).

       Από την καλλιτεχνική της παραγωγή να μη λησμονήσω και Τα τραγούδια του ΄Ηλιου και της Ομίχλης, που τα έγραψε για “τα παιδιά της” στο Κολλέγιο του Ψυχικού το 1986 και τα μελοποίησε μαζί με τον Στέφανο Βασιλειάδη.

      Αφήσαμε, σκόπιμα, την ποιητική της δημιουργία τελευταία, αφού σε αυτή είναι που  πρωτίστως διέπρεψε.  Γι’ αυτήν  εξάλλου έχουν εκφραστεί θετικότατα  πλείστοι όσοι διαπρεπείς λογοτεχνικοί κριτικοί και ομότεχνοί της (Οδ. Ελύτης, ΄Αλκης Θρύλος, Α. Καραντώνης, Ν. Βρεττάκος, Θ. Νιάρχος, Λ. Ζενάκος, Δ. Δούκαρης, Κ. Τσιρόπουλος, Γ. Βιδάλης, Γ. Χρονάς, Κ. Παπαγεωργίου, Β. Χατζηβασιλείου κ.ά.).  Αποκορύφωμα αυτής της δημιουργίας της είναι η βράβευσή της το 2010 από την Ακαδημία Αθηνών με το Βραβείο Λυρικής Ποίησης  για την τελευταία ποιητική συλλογή της Χειμώνας στη Λέρο. ΄Εχει επίσης τιμηθεί με το κορυφαίο βραβείο «΄Ομηρος» στο 1ο Φεστιβάλ Μεσογειακής Ποίησης το 2011 και έχει ανακηρυχθεί επίτιμο μέλος του «Πολιτιστικού Σωματείου Γιώργος Σαραντάρης» για τη διάδοση του έργου του εν λόγω ποιητή (1/12/2011).

       Το μόνο που θα προσθέσω εγώ είναι πως η Ολυμπία Καράγιωργα, με την πολυσχιδή   προσωπικότητα,  τον πλούσιο εσωτερικό κόσμο και τα αξιόλογα  καλλιτεχνικά της  ταλέντα, είναι πάνω απ’ όλα μια γνήσια ποιητική φωνή και φύση. Πανέμορφη τόσο στήν όψη όσο και  στην ψυχή, έχει το χάρισμα να μεταγγίζει σε όποιον την πλησιάζει το κάλλος της βαθιάς ελληνικότητάς  της και συνάμα τον έρωτά της για τον άνθρωπο, την Ελλάδα και την ελληνική παιδεία, αυτονόητα  άλλοτε πράγματα, για τα οποία ωστόσο πρέπει, τα τελευταία χρόνια, να απολογούμαστε ενοχικά. Η Ολυμπία Καράγιωργα  παραμένει πάντοτε, μέσα στο πέρασμα του χρόνου, ένας άνθρωπος συναρπαστικός, με εξαιρετικά καλλιεργημένη,  πολύπλευρη και έντονη,  πολλές μάλιστα φορές θυελλώδη και ορμητική σαν φουσκοθαλασσιά, προσωπικότητα.

       Είναι αναμφίβολα πλούτος για έναν νέο άνθρωπο να γνωρίσει κάπως  -γιατί πώς να  χωρέσει  μια ολόκληρη  ζωή σ’ έναν ποιητικό τόμο;-   αυτή την προσωπικότητα μέσα από το έργο της. Γι’ αυτό  το συστήνω ανεπιφύλακτα στους ακροατές του New Generation Radio.

           Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.blogspot.com