Η έναρξη της κυνηγετικής περιόδου

Κάθε χρόνο τέτοια εποχή, με απέχθεια ακούω την ανακοίνωση για την έναρξη της κυνηγετικής περιόδου. Αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν μια πολιτισμένη κοινωνία να επιτρέπει τέτοιας βαρβαρότητας «αθλήματα». Ξέρω πολύ καλά πώς οι κυνηγοί  αντιτείνουν διάφορα επιχειρήματα υπέρ αυτών, πολλά από τα οποία είναι μάλιστα –ω ύψιστη υποκρισία!-  οικολογικής χροιάς.  Αν επιδίδονται σε κυνηγετικές εξορμήσεις για τη χαρά της σκοποβολής και μόνο, τότε μπορούν κάλλιστα να ασκούνται στα κατά τόπους σκοπευτήρια, όχι όμως θέτοντας ως στόχους έμβια όντα. Μπορεί βέβαια να δικαιολογείται ή έστω να γίνεται ανεκτός ο φόνος των ζώων για την κατανάλωση του κρέατός τους. Αυτό άλλωστε κάνουν και όλα τα σαρκοβόρα. Μην ξεχνάμε ωστόσο ότι ο χαρακτηρισμός κάποιου ως χασάπη είναι εξόχως υποτιμητικός, προσβλητικός, μολονότι ο χασάπης επιτελεί ένα επάγγελμα για  βιοποριστικούς λόγους. Τι να πεις όμως για κάποιον που σκοτώνει ζώα απλώς και μόνο για τη διασκέδασή του; Αυτός δεν λογίζεται χασάπης, γιατί θεωρείται πως επιδίδεται σε ένα ευγενικό «άθλημα», στο οποίο άλλωστε διαπρέπουν όλοι οι ευγενείς της Ευρώπης με πρώτους και καλύτερους τους Βρετανούς με το παραδοσιακό κυνήγι της αλεπούς.   Είναι ωστόσο απορίας άξιο το πώς μπορεί κανείς να αντλεί χαρά  από το σκότωμα ενός ζώου; Τι πρωτόγονα, τι ποταπά  ένστικτα μπορεί να έχει ένας τέτοιος άνθρωπος; Πώς μπορεί να μη συγκινείται από την ομορφιά του άγριου ζώου, ελεύθερου στο φυσικό του περιβάλλον, να μη θαυμάζει την εκδήλωση της φυσικής ζωής των λίγων ζωικών ειδών που απομένουν ακόμη ελεύθερα; Καιρός είναι πια να πάψει αυτή η απαράδεκτη σφαγή υπό την ευλογία μάλιστα του επίσημου κράτους.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.com