Οι υπέρ τρίτων κρατήσεις

Μάστιγα για τους ταλαίπωρους πολίτες ετούτης της χώρας έχουν καταντήσει εδώ και δεκαετίες οι υπέρ τρίτων κρατήσεις, οι οποίες εξακολουθούν να είναι ουκ ολίγες. Αναρωτιέται κανείς πότε θα πάψουν επιτέλους να ισχύουν. Όπως διαβάζω στον ημερήσιο Τύπο, ο οδηγός που έχει την ατυχία να χάσει για οποιονδήποτε λόγο το δίπλωμά του οδήγησης, θα χρειαστεί να πληρώσει για την επανέκδοσή του 69,02 ευρώ, από τα οποία τα 9,02 ευρώ διοχετεύονται στο Ταμείο Συνταξιούχων Αυτοκινητιστών (ΤΣΑ). Όταν ωστόσο κάποιος χάσει την πιστωτική του κάρτα, δεν του παρακρατείται για την επανέκδοσή της κάποιο ποσό υπέρ του Ταμείου Συντάξεως των Τραπεζοϋπαλλήλων. Εξάλλου, κατά την εκπόνηση μελετών από απασχολούμενους στο Δημόσιο μελετητές, οι πολίτες και οι επιχειρήσεις χρεώνονται με ποσοστό 5% προς το Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας (ΓΕΩΤΕΕ). Σημειωτέον ότι για είκοσι τρεις περιπτώσεις από αυτές έχει εκτιμηθεί πως η επιβάρυνση των πολιτών ανέρχεται ετησίως σε 1,1 δισεκατομμύριο ευρώ. Τα παραπάνω δύο μόνο χαρακτηριστικά παραδείγματα χρεώσεων υπέρ τρίτων  οφείλονται στη στρεβλή άσκηση κοινωνικής, τάχα μου, πολιτικής από τις ώς τώρα κυβερνήσεις, που αποφάσισαν με αυτό τον τρόπο να χρηματοδοτούν διάφορα ασφαλιστικά ταμεία, οργανώσεις και σωματεία, επιβαρύνοντας άτομα ή επιχειρήσεις που δεν έχουν καμία σχέση με τον τελικό αποδέκτη του οφέλους. Τώρα  που λόγω Μνημονίου επιχειρείται  -σε όποιον βαθμό συμβαίνει αυτό- κάποιο νοικοκύρεμα των δημοσίων οικονομικών της χώρας μας, είναι πλέον καιρός να αρθεί αυτή η κατάφορη αδικία.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.com