Φόβος για το τι θα ξημερώσει. Φόβος για το άγνωστο.

Φόβος για το μέλλον, φόβος για το παρόν.

Φόβος για πολέμους, φόβος για αρρώστιες, φόβος για οικονομικά.

Φόβος για το αν θα συμβεί, το ένα, το άλλο το παράλλο…

Έτσι περνάνε οι μέρες μας πια.

Γεμάτες φόβο. Φόβο και μιζέρια.

Δεν είναι όμως ζωή αυτή.

Κόλαση είναι. Κόλαση.

Κουράστηκαμε με τον φοβο. Κουράστηκαμε.

Ξέρεις…

Όμως καμιά φορά, όταν κάνει ησυχία στην ψυχή, ακούω Κάποιον… «Μη φοβού, μόνο πίστευε! Εγώ ειμί το φως του κόσμου! Μην δυσανασχετείτε για όσα περνάτε αυτήν την εποχή, αφού θα σας αποφέρουν εκατονταπλάσια αμοιβή και χαρά και αγαλλίαση εσαεί. Πάρτε την ευλογία Μου, πάρτε την δύναμή Μου, έως το τέλος δυνατοί, και αλύγιστοι, να είστε οι δικοί Μου!