Oρθογραφικά (Ζ’): τα λήγοντα σε –ιος ή –ειος ανθρωπωνύμια και τοπωνύμια

Με την κατάληξη –ιος γράφονται: 1. Όλα τα βαπτιστικά ονόματα (ανθρωπωνύμια) όπως π.χ. Αντώνιος, Γεώργιος, Δημήτριος, Ελευθέριος, Ευγένιος, Ευσέβιος, Ευστάθιος, Ευστράτιος, Ευτύχιος, Ονούφριος, Φανούριος κ.ά. Εξαιρούνται και γράφονται με –ειος τα Βασίλειος και Δαρείος. 2. Όλα τα τοπωνυμικά επίθετα όπως π.χ. Ζακύνθ-ιος (Ζάκυνθος), Θάσ-ιος (Θάσος), ΄Ιμβρ-ιος (΄Ιμβρος), Καλύμν-ιος (Κάλυμνος), Κορίνθ-ιος (Κόρινθος), Κύθν-ιος (Κύθνος), Λέρ-ιος (Λέρος), Λέσβ-ιος (Λέσβος), Μετσόβ-ιος (Μέτσοβο), Νάξ-ιος (Νάξος), Νισύρ-ιος (Νίσυρος), Ολύμπ-ιος (΄Ολυμπος), Πάρ-ιος (Πάρος), Ρόδ-ιος (Ρόδος), Σάμ-ιος (Σάμος), Σικίν-ιος (Σίκινος), Τήν-ιος (Τήνος), Βερολίν-ιος (Βερολίνο), Λονδίν-ιος (Λονδίνο) κ.ά.
Με την κατάληξη –ειος γράφονται τα ανθρωπωνυμικά επίθετα, δηλαδή τα επίθετα που προέρχονται από κύρια ονόματα προσώπων όπως π.χ. Αισχύλ-ειος (Αισχύλος), ΄Αρ-ειος (΄Αρης), Αριστοτέλ-ειος (Αριστοτέλης), Αριστοφάν-ειος (Αριστοφάνης), Αχίλλ-ειος (Αχιλλεύς), Δημοκρίτ-ειος (Δημόκριτος), Επικούρ-ειος (Επίκουρος), Ευκλείδ-ειος (Ευκλείδης), Ευριπίδ-ειος (Ευριπίδης), Ηράκλ-ειος (Ηρακλής), Ηροδότ-ειος (Ηρόδοτος), Ηροστράτ-ειος (Ηρόστρατος), Ιώβ-ειος (Ιώβ), Ομήρ-ειος (΄Ομηρος), Πυθαγόρ-ειος (Πυθαγόρας), Σοφόκλ-ειος (Σοφοκλής) κ.ά. Με –ι- παραδίδονται τα Απολλώνιος, Πλουτώνιος και Ποσειδώνιος.
Βάσει των παραπάνω κανόνων, το επίθετο ωκεάνιος γράφεται με –ι- εφόσον παράγεται από το γεωγραφικό όνομα ωκεανός, όπως άλλωστε και το επίθετο θαλάσσιος (από τη θάλασσα), ποτάμιος (από τον ποταμό), παραλίμνιος (από τη λίμνη) κ.ά. Αν όμως παράγεται από το μυθολογικό κύριο όνομα Ωκεανός, γράφεται με –ει- (ωκεάνειος).

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.blogspot.gr