- NGradio.gr

2 Μαρτίου, 2016

Ως συνθέτης κινηματογραφικής μουσικής ο Ennio Morricone είναι πολυβραβευμένος ήδη από τα πρώτα βήματα της διεθνούς καλλιτεχνικής του πορείας. Όμως με τα όσκαρ δεν είχε καλή σχέση. Τουλάχιστον ως τώρα…

Το ότι το φετινό όσκαρ μουσικής θα πήγαινε στον Ennio Morricone ήταν μάλλον αναμενόμενο. Ο 87χρονος Ιταλός συνθέτης έγραψε για το “The Hateful Eight” του Quentin Tarantino μια πολύ δυναμική και φορτισμένη συγκινησιακά μουσική που σε συνεπαίρνει ήδη από το πρώτο δεκάλεπτο της ταινίας. Η φετινή βράβευση είναι δικαιωματική και δεν έχει να κάνει με εκείνη του 2007 όπου «η Ακαδημία, με όλη τη σοφία που τη διακρίνει», όπως είπε στον πρόλογο της παρουσίασής του ο Clint Eastwood, επέλεξε να βραβεύσει τον Morricone για τη συνολική του προσφορά στην μουσική του κινηματογράφου. Ας θυμηθούμε τη συγκινητική σκηνή της βράβευσής του το 2007

Ο Ennio Morricone υπήρξε άλλες πέντε φορές υποψήφιος για το όσκαρ μουσικής – και οι τέσσερις από τις ταινίες ήταν καθαρά αμερικανικής παραγωγής. Ας τις θυμηθούμε… 1979 είναι υποψήφιος για τη μουσική της ταινίας “Days of Heaven” του Terrence Malick. Εδώ γράφει ένα σχεδόν ποιητικό score – με στιγμές τραγικής έντασης που να θυμίζουν ακόμα και μεταγενέστερες περιπέτειες, όπως το πρόσφατο “The Hateful Eight”. Η μουσική του ταιριάζει υπέροχα με την σχεδόν μαγική κινούμενη φωτογραφία της ταινίας. Δεν νομίζω πάντως πως θα μπορούσε να συγκινήσει τα μέλη της Ακαδημίας που, πολύ λογικά, βράβευσαν το “Midnight Express” και τον Giorgio Moroder.

To 1987 ο Morricone είναι υποψήφιος για την ταινία “The Mission” του Roland Joffe.
Αναμφίβολα, πρόκειται για ένα από τα καλύτερα σάουντρακ που έχει γράψει – και αυτό το λέει (και ) ο ίδιος. Με τη μουσική του εδώ ο Morricone συνδέει πολιτισμούς αποκαλύπτοντας τα ιδιαίτερα links τους με τρόπο πανέμορφο. Δίνει ήχο στους καταρράκτες με τον τρόπο που μόνο αυτός ξέρει και μελοποιεί τους δακτυλισμούς του Jeremy Irons πάνω στο όμποε δίνοντάς μας ένα κλασικό κομμάτι. Επειδή ο Ennio είχε την ευχέρεια να γράψει τη μουσική με την ταινία μονταρισμένη και ολοκληρωμένη, έχει δώσει ήχο ακόμα και στο πιο αδιόρατο συναίσθημα.
Το όσκαρ δεν το πήρε αφού αυτό δόθηκε στον Herbie Hancock για τη μουσική του “Round Midnight. Ωραία μουσική αλλά όχι original.

To 1988 είναι υποψήφιος για τη μουσικής της ταινίας “The Untouchables” του Brian De Palma.
Ένα από τα πιο πολυμεταβλητά σάουντρακ που έχει γράψει ο Μαέστρος – με πιο catchy θέματα το “Al Capone”, το “Death Theme”… και άλλα, που συνειδητοποιείς την ώρα που τα ακούς! Πάντως, τις συναυλίες του τις ανοίγει με το βασικό θέμα της ταινίας που είναι χαρακτηριστικό…(Το όσκαρ πήρε το φιλμ “The Last Emperor” με μουσικές των Ryuichi Sakamoto, David Byrne, Cong Su )

Το 1992 έχει σειρά για υποψηφιότητα το “Bugsy” του Barry Levinson.
Ένα ακόμα «γκανγκστερικό» φιλμ, μια ακόμα μουσική σύνθεση που ο Morricone χειρίζεται ομοιότροπα με τους “Untouchables”. Ίσως να μην έχει το ίδιο impact, είναι όμως περιεκτική. Το όσκαρ πήγε στο “Aladdin” με μουσική Alan Menken.

Και το 2000 η υποψηφιότητα είναι για τη μουσική της “Malena” του Giuseppe Tornatore. Όταν ανάμεσα στους δημιουργούς αναπτύσσεται μια γνήσια φιλία, το αποτέλεσμα παίρνει από αυτή. (Το όσκαρ εκείνη τη χρονιά πήγε στο “Crouching Tiger, Hidden Dragon” με μουσική Tan Dun ).