Περί της φώτισης

Ας το ξεκαθαρίσουμε άπαξ και δια παντός πως η φώτιση, όσο σπουδαία κι αν  μάς φαίνεται, αποτελεί απλώς την πρώτη και επομένως χαμηλότερη βαθμίδα στην κλίμακα της θέωσης ενός ανθρώπινου όντος.  Το ότι ένας άνθρωπος φωτίζεται δεν σημαίνει κατ’ ανάγκην πως αγνοποιήθηκε πλήρως. ‘Ισα ίσα με τη φώτιση γίνονται  πλέον όλα τα ελαττώματά του φανερά. ΄Οταν μπούμε μέσα σ’ ένα κατασκότεινο δωμάτιο κι ανάψουμε το φως, θα μάς αποκαλυφθεί η επίπλωσή του, η οποία δεν αλλάζει βέβαια λόγω αυτού του γεγονότος, αλλά παραμένει η ίδια που ήταν κι όταν δεν τη βλέπαμε. Εξάλλου, ένα αντικείμενο που βρίσκεται μες στο σκοτάδι δεν ρίχνει καμία σκιά. Μόνον όταν  φωτίζεται ρίχνει σκιές ανάλογα από μιά μεριά φωτίζεται. Επομένως, όποιος φωτίζεται εξακολουθεί να έχει τα ελαττώματα που είχε και πριν από τη φώτισή του, με την κολοσσιαία όμως διαφορά ότι πλέον έχει επίγνωση της ύπαρξής τους και μπορεί κατά συνέπεια να τα διαχειριστεί  με ορθοφροσύνη και να τα καταπολεμήσει μέχρι πλήρους εξαλείψεώς τους.

Πολλές μέγιστες  πνευματικές προσωπικότητες που πέρασαν από τη γη κατάφεραν να επιτύχουν τη φώτισή τους, όπως λόγου χάριν ο απόστολος Παύλος, ο άγιος Φραγκίσκος της Ασσίζης, η αγία Τερέζα της ΄Αβιλας, ο Βούδας, ο Λάο Τσε, ο Ραμακρίσνα,   κ.ά., αν και δεν μίλησαν ευθέως γι’ αυτήν, αφήνοντας το έργο τους ή τους μαθητές τους να μαρτυρήσουν γι’ αυτήν. Μόνον ο Χριστός είπε το ανεπανάληπτο: «Εγώ ειμι το φως του κόσμου.  ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία, αλλ’ έξει το φως της ζωής» (Ιω. η΄, 12). Ο Χριστός δεν φωτίστηκε ποτέ, αφού ήταν ο ΄Ιδιος το φως, Φως εκ Φωτός, το Φως το αληθινό που φώτισε τον κόσμο. ΄Ετσι δεν είχε σκιές όπως οι φωτισμένοι, αφού το φώς δεν ρίχνει σκιά, αλλά κάνει τα φωτισμένα απ’ αυτό αντικείμενα να ρίχνουν τη σκιά τους. Ο Χριστός ήταν διάφανος, διαυγής. Αυτή η «λεπτομέρεια» Τον κάνει να διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο πρόσωπο πέρασε από τούτον εδώ τον κόσμο της ψευδαίσθησης και της πλάνης, όσο υψηλά ιστάμενο στην πνευματική κλίμακα και να υπήρξε.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος     piombinos blogspot.com