Foivos

337 Αποτελέσματα / Σελίδα 26 από 38

Background

Φοίβος Πιομπίνος

Ορθογραφικά (ΙΔ’): οι λέξεις «μετόπη» και «μέτωπο»

Οι διαφορετικής σημασίας και προέλευσης λέξεις μετόπη και μέτωπο μοιάζουν σχεδόν ηχητικά, γι’ αυτό μπερδεύουν κάπως τους γράφοντες ως προς τη σωστή ορθογραφία τους. Η αρχαία λέξη μετόπη προέρχεται από την πρόθεση μετά και το ουσιαστικό οπή(=τρύπα) και σημαίνει το αρχιτεκτονικό τμήμα με τη μορφή πλάκας που παρεμβάλλεται μεταξύ των τριγλύφων (που έδιναν τρόπον τινα την αίσθηση οπών). Τα τρίγλυφα και οι μετόπες αποτελούν από κοινού το διάζωμα των αρχαίων […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Γλωσσικά τινα (95): η έννοια των λέξεων «σίτευση» και «σίτιση»

Η λέξη σίτευση προέρχεται από το ρήμα σιτεύω και σημαίνει την πάχυνση ζώου με την παροχή άφθονης τροφής (π.χ. σίτευση μόσχων / αιγοπροβάτων / πτηνών). Η λέξη σίτιση προέρχεται από το ρήμα σιτίζω και σημαίνει την παροχή τροφής, την παροχή φαγητού σε κάποιον (π.χ. διατέθηκαν μεγάλες ποσότητες ξηράς τροφής για τη σίτιση των σεισμοπαθών).   Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.blogspot.gr

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Ορθογραφικά (ΙΓ’): οι ομόηχες λέξεις «στοίχος» και «στίχος»

Τα ομόηχα ουσιαστικά στίχος και στοίχος σημαίνουν και τα δύο «γραμμή, αράδα, σειρά». ΄Ομως το μεν στίχος δηλώνει γραμμή ποιήματος, το δε στοίχος γραμμή σε οποιαδήποτε διάταξη (γυμναστικής, στρατού κ.λπ.). Και τα δύο ωστόσο προέρχονται από το αρχαίο ρήμα στείχω που σημαίνει βαδίζω σε σειρές. Από το ουσιαστικό στίχος παράγονται τα : στιχου-ργός (στιχουργώ, στιχούργημα, στιχουργικός), στιχο-πλόκος, στιχο-γράφος, διά-στιχο (= το μεταξύ των σειρών τυπωμένου κειμένου διάστημα, εξ ου διαστιχώνω, […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Γλωσσικά τινα (94): τα λεξικά επιθήματα –γενής και –γόνος

Πάμπολλα είναι τα παράγωγα των δύο αυτών λεξικών επιθημάτων, των οποίων η χρήση συγχέεται συχνά, μολονότι η σημασία τους είναι διαφορετική, πιθανότατα επειδή ετυμολογικώς συνδέονται με το ίδιο ρήμα γί(γ)νομαι. Η κατάληξη –γενής δηλώνει αυτόν ή αυτό που γίνεται/έγινε, που προκαλείται από κάτι. Η κατάληξη –γόνος δηλώνει αυτόν ή αυτό που προκαλεί κάτι, που κάνει κάτι. ΄Αρα σεισμογενής είναι αυτός που προέρχεται από σεισμό (π.χ. σεισμογενείς μετατοπίσεις), ενώ σεισμογόνος είναι […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Γλωσσικά τινά (92): τα επίθετα «διαβόητος» και «περιβόητος»

Το επίθετο διαβόητος σημαίνει εκείνον που είναι πολύ γνωστός για την κακή του φήμη και την αρνητική εικόνα που έχει γι’ αυτόν η κοινή γνώμη: ο διαβόητος ληστής / εγκληματίας / φονιάς / τρομοκράτης / ληστής / απατεώνας / δικτάτορας / συμμορίτης / μαφιόζος / γκάνγκστερ. Το επίθετο περιβόητος σημαίνει εκείνον του οποίου η φήμη έχει φτάσει παντού. Συνώνυμά του είναι τα επίθετα ξακουστός, περιλάλητος: ο περιβόητος ηθοποιός του κινηματογράφου […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Γλωσσικά τινα (93): τα ρήματα «σιωπώ», «αποσιωπώ» και «παρασιωπώ»

Το ρήμα σιωπώ και ο μεταπλασμένος μεσαιωνικός τύπος του σωπαίνω χρησιμοποιούνται για να δηλώσουν την πρόθεση κάποιου να τηρήσει σιγή, να παραμείνει σιωπηλός ή να πάψει να μιλά (π.χ. ο κατηγορούμενος εξακολούθησε να σωπαίνει πεισματικά). Το μεταβατικό ρήμα αποσιωπώ είναι εμφαντικός τύπος των ρημάτων σιωπώ και σωπαίνω και δηλώνει πως κάποιος αποφεύγει τελείως και με κάθε τρόπο, ούτε καν με υπαινιγμούς ή υπονοούμενα, να μιλήσει για κάτι. Αποσιωπώ σημαίνει σιωπώ […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Γλωσσικά τινα (91): διάφορες πολύσημες λέξεις

Η λέξη βαριά ως ουσιαστικό σημαίνει το βαρύ και μεγάλο σιδερένιο σφυρί, ενώ ως επίρρημα έχει τη σημασία του με δύναμη, με δυσκολία, με δυσαρέσκεια, με πάθος, με ψυχική οδύνη, με κόπο, κουρασμένα, πολύ άσχημα, βαθιά κ. ά. Η λέξη ζυγός σημαίνει: 1. την παραδοσιακή ζυγαριά. 2. το οριζόντιο τμήμα, στέλεχος της παραδοσιακής ζυγαριάς, από τις άκρες του οποίου αναρτώνται οι δύο πλάστιγγες 3. το εγκάρσιο εξάρτημα σε άροτρα ή […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Γλωσσικά τινα (90): διάφορα προβληματικά τοπωνυμικά επίθετα

Το επίθετο Αλβανός έχει προκύψει από το «Αλβανόν όρος», βουνό του Λατίου. ΄Ηταν μια περιοχή όπου είχαν κατοικήσει ιλλυρικοί πληθυσμοί. Οι Αρχαίοι ονόμαζαν την περιοχή της σημερινής Αλβανίας Ιλλυρία, ονομασία που διατήρησαν και οι Ρωμαίοι (Illyricum). Οι Βυζαντινοί, αντιθέτως, υιοθέτησαν την παλαιότερη λατινογενή ονομασία Αλβανία. Το θυλικού γένους επίθετο είναι Αλβανή ή Αλβανίδα. Ο ΄Αραβας προσδιορίζει το πρόσωπο εκείνο που ανήκει στο σημιτικής καταγωγής έθνος, που έχει τις ρίζες του […]

today2 Αυγούστου, 2013

Φοίβος Πιομπίνος

Ορθογραφικά (ΙΒ’): τα λήγοντα σε –ιά ουσιαστικά

Τα οξύτονα σε –ιά ουσιαστικά, που προκύπτουν συνήθως από επίθετα λήγοντα σε –ος, γράφονται με –ι-. ΄Ετσι έχουμε το σχήμα άκεφος – ακεφιά, αμόρφωτος – αμορφωσιά, ανάποδος – αναποδιά, ανήμπορος – ανημποριά (αλλά και ανημπόρια), απλόχωρος – απλοχωριά, απόκοτος – αποκοτιά, άστοχος – αστοχιά, βλάχος – βλαχιά, γύφτος – γυφτιά, κακόγουστος – κακογουστιά, κακόκεφος - κακοκεφιά, ξετσίπωτος – ξετσιπωσιά, πρώτος – πρωτιά. ΄Εχουμε όμως και τις λέξεις αστοχασιά, αχορτασιά, παλικαριά […]

today2 Αυγούστου, 2013

[wpens_easy_newsletter firstname="no" lastname="no" button_text="Εγγραφή"]

ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ

0%