ΑΣΤΡΟ από την ψηλότερη κορφή του χθες
Από την ψηλότερη κορφή του χθες αγνάντεψα το αύριο πίσω απ’ το ατσάλι της ματιάς σου της αμυνόμενης διέκρινα το καυτό δάκρυ της λαβωμένης τρυφερότητάς σου απ’ την ψηλότερη κορφή του χθες αγνάντεψα το αύριο φτιασιδωμένη μορφή γυναίκας που τις ρυτίδες της πασχίζοντας να κρύψει φράζει το δρόμο για το χαμόγελό της