Ορθογραφικά (Ι’): τα ομόηχα ουσιαστικά «σύγχιση» και «σύγχυση»

Πρέπει να διακρίνουμε σημασιολογικά, μορφολογικά και ορθογραφικά τη λέξη σύγχιση από την ομόηχή της σύγχυση.
Η σύγχιση παράγεται από το ρήμα συγχίζω / -ομαι και δηλώνει την κατάσταση εκείνη ψυχικού αναβρασμού ή ανεξέλεγκτου εκνευρισμού, την ταραχή, τη διατάραξη της ψυχικής ηρεμίας ενός ατόμου: ο γιατρός συνέστησε στον πελάτη του να αποφεύγει τις συγχίσεις.
Η λέξη σύγχυση ειναι παράγωγο του ρήματος συγχέω και δηλώνει: 1. την ασάφεια του νοήματος στον προφορικό ή στον γραπτό λόγο, την έλλειψη επαρκούς ή ακριβούς διάκρισης: η σύγχυση των λόγων του δείχνει ανερμάτιστο νου 2. την κατάσταση ασάφειας, το μπέρδεμα: επικρατεί σύγχυση σχετικά με τον αριθμό των επιβατών του μοιραίου αεροσκάφους / οι αντιφατικές δηλώσεις του πρωθυπουργού την ίδια μέρα προκάλεσαν σύγχυση στον πολιτικό κόσμο.
Η σημασιολογική διαφορά των ανωτέρω ουσιαστικών υφίσταται και ανάμεσα στα ρήματα αφενός συγχίζω (προκαλώ ψυχική αναστάτωση, εκνευρισμό, ταραχή) και συγχίζομαι (αναστατώνομαι ψυχικά, εκνευρίζομαι), εξ ου η μετοχή συγχισμένος, και αφετέρου συγχέω (μπερδεύω, ανακατεύω).

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.blogspot.gr