Για το Ολοκαύτωμα

Πολύς θόρυβος και συζητήσεις γίνονται εδώ και χρόνια γύρω από τον αριθμό των εξολοθρευμένων κατά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο Εβραίων. Κι όμως είναι τόσο εύκολο να υπολογιστεί αυτός. Κάθε κράτος γνώριζε επακριβώς κατά την έναρξη του πολέμου τον αριθμό των εβραϊκής καταγωγής υπηκόων του. Επίσης γνώρισε τον αριθμό των Εβραίων που επέστρεψαν στις εστίες τους αφού επέζησαν από τον ναζιστικό διωγμό. Η διαφορά δείχνει πόσοι  Εβραίοι χάθηκαν σε κάθε κράτος. Το άθροισμα όλων αυτών μας δίνει με απόλυτη ακρίβεια το σύνολο των Εβραίων που θανατώθηκαν στα ναζιστικά στρατόπεδα συγκεντρώσεως. Τόσο απλά, σαν κουκιά μετρημένα.

Ένα άλλο θέμα είναι το σχετικά με την παγκόσμια ημέρα μνήμης του Ολοκαυτώματος που οι Εβραίοι κατάφεραν να την καθιερώσουν σε ολόκληρη τουλάχιστον την Ευρώπη. Λες και γιορτάζονται και όλοι οι άλλοι διωγμοί τους οποίους υπέστησαν διάφοροι λαοί λόγω της φυλετικής τους καταγωγής, όπως λόγου χάριν οι Αρμένιοι, οι Πόντιοι, οι Τσιγγάνοι, οι κάτοικοι της αφρικανικής Ναμίμπιας κ.λπ. Αυτή η υπερεκμετάλλευση του οδυνηρότατου χωρίς αμφιβολία Ολοκαυτώματος από τους Εβραίους καταντάει εν τέλει εξοργιστική. Ας αφήσουμε λοιπόν κάθε λαό να μνημονεύει για λογαριασμό του τους κατατρεγμένους προγόνους του και να διδάσκεται από την ιστορία του την ανεξιθρησκεία και την πάταξη της μισαλλοδοξίας.

      Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com