Γλωσσικά (ΡΠΑ’): οι λέξεις που λήγουν σε –βόλος

Το λεξικό επίθημα –βόλος πλήθους ονομάτων της αρχαίας και της νεοελληνικής γλώσσας δηλώνει αυτόν που βάλλει, που ρίχνει, πετά, σκορπίζει, εκπέμπει, διαχέει αυτό που εκφράζει το α’ συνθετικό. Τα ονόματα αυτά ως ρηματικά σύνθετα τονίζονται κανονικά στην παραλήγουσα.  Τέτοια σύνθετα είναι τα εξής: αεριο-βόλος, αερο-βόλος, ακανθο-βόλος, ακτινο-βόλος, ανθο-βόλος, ανιο-βόλος, αστραπη-βόλος, αστραπο-βόλος, δισκο-βόλος, δροσο-βόλος, ευθυ-βόλος, θερμο-βόλος, ιο-βόλος, κεραυνο-βόλος, λιθο-βόλος, μοσχο-βόλος, μυρο-βόλος, ναρκο-βόλος, οπισθο-βόλος, πυρο-βόλος, σπινθηρο-βόλος, σφαιρο-βόλος, σφυρο-βόλος, ταχυ-βόλος, τοξο-βόλος, φεγγο-βόλος, φλογο-βόλος, φυλλο-βόλος, φωτο-βόλος, χιονο-βόλος.

Τέτοια ονόματα χρησιμοποιούνται σε ουδέτερο γένος, κατά παράλειψη της λέξης όπλο, και δηλώνουν διαφόρων ειδών όπλα: μυδραλιο-βόλο, οπλοπολυ-βόλο, πολυ-βόλο, πυρο-βόλο, ταχυ-βόλο, τηλε-βόλο, φλογο-βόλο κ.ά.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com