Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει

Είτε αρέσει σε κάποιους είτε δεν αρέσει, η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει.  Γιατί, θα μου πείτε. Γιατί έτσι το θέλει η Δύναμη,  έτσι  είναι άνωθεν γραμμένο, κι εμάς δεν μάς πέφτει λόγος επ’ αυτού. Πάντοτε μπροστάρισα η Ελλάδα ζει και θα ζήσει, τελεία και παύλα.
Εδώ η χώρα ετούτη επέζησε της ρωμαϊκής  κατοχής, εξακολουθώντας μάλιστα να διαδίδει αδιάλειπτα τα φώτα της στην τότε γνωστή οικουμένη, εβίωσε τον όλεθρο της πρώτης ΄Αλωσης της Βασιλεύουσας από τις σταυροφορικές ληστρικές ορδές το 1204 και της δεύτερης από την οθωμανική πλημυρίδα  το 1453 και επιβίωσε από τη μαύρη σκλαβιά τεσσάρων ή πέντε, αναλόγως της περιοχής, αιώνων Τουρκοκρατίας, επέζησε της ακόμα χειρότερης και ολέθριας για το γένος Μικρασιατικής καταστροφής, που είχε ως συνέπεια τον οριστικό ξεριζωμό των Ελλήνων από τις πάτριες εστίες τους, πράγμα που δεν το είχαν επιτύχει τόσους αιώνες πριν οι Οθωμανοί, και θα  δειλιάσει και θα καμφθεί τώρα; ΄Αλλωστε δεν δείλιασε ούτε και μπρος στη φασιστική λαίλαπα ούτε κάμφθηκε στα χρόνια της μαύρης, της στυγνής ναζιστικής Κατοχής, κατά την οποία οι γερμανοί κτηνώδεις κατακτητές ρήμαξαν και καταλήστευσαν τη χώρα μας.
Βέβαια οι συνθήκες έχουν άρδην μεταβληθεί, και στη σημερινή κρίση απουσιάζει το όραμα εκείνο που θα μπορέσει να συνεγείρει  τον λαό, να κινητοποιήσει τον κόσμο, όπως λ.χ. η Μεγάλη Ιδέα τον 19ο αιώνα. Ούτε όμως κι εχθρός είναι ορατός, άμεσος, συγκεκριμένος, όπως κατά τους δύο Παγκόσμιους πολέμους. Τώρα, στήν εποχή της παγκόσμιας πληροφόρησης, είμαστε απελπιστικά απληροφόρητοι, ή έστω πλημμελώς  ενημερωμένοι,  περί της ουσίας των τεκταινομένων. Τώρα, ο εχθρός, ως κατ’ ουσίαν πνευματικός εχθρός, επιζητεί, επιτιθέμενος δολίως, να πλήξει στο πρόσωπο των Ελλήνων την ηθική και πνευματική υπόσταση του ίδιου του Ανθρώπου. Γι’ αυτό  είναι πιο ύπουλος και  ως εκ τούτου πιο αφανής, πιο κεκαλυμμένος. Ο ακήρυκτος όμως -οικονομικός προς το παρόν- πόλεμος μαίνεται κανονικότατα, όσο κι αν κάποιοι αδυνατούν ή δεν θέλουν να το παραδεκτούν. Το αν αυτός εξελισσόμενος διεξαχθεί και με τα όπλα μένει να το δούμε αργότερα. ΄Ομως κι αυτόν θα τον αντιμετωπίσουμε δεόντως όπως και τόσους άλλους. Πάντως το μόνο καλό απ’ αυτή την άθλια οικονομική σύρραξη, στο πλαίσιο της κακώς εννοούμενης παγκοσμιοποίησης, αλλά ουσιαστικά διαβολικής ισοπέδωσης των λαών, είναι ότι απομυθοποιήθηκε το χρήμα, την ίδια ώρα που αυξάνεται η αλληλεγγύη μεταξύ των ανθρώπων.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos blogspot.com