Μια απαράδεκτη διάκριση των φύλων

Έχω επανειλημμένως διατυπώσει την άποψη ότι πουθενά μέσα στη φύση δεν διαπιστώνουμε την  τετριμμένη και τόσο παρεξηγημένη έννοια της ισότητας. Πουθενά δεν βλέπουμε να ισχύει η ισότητα, και  πάντως όχι για τα ανθρώπινα όντα, για τα οποία ισχύει απεναντίας η έννοια της ισοτιμίας. Όλοι οι άνθρωποι είναι ισότιμοι, αν και όχι ίσοι, απέναντι στον Μέγα Δημιουργό. Άλλωστε η φύση, μες στη μεγάλη της σοφία, προικίζει τον κάθε άνθρωπο, ανεξαρτήτως φύλου, με τα εφόδια που χρειάζεται προκειμένου να διαδραματίσει τον ιδιάζοντα ρόλο του εντός της Δημιουργίας. Φρονώ, λοιπόν, πως οι φανατικές φεμινίστριες κάνουν κακό στις διεκδικήσεις του κινήματος τους εφόσον επιζητούν για τις γυναίκες  διαφορετική, ξεχωριστή,  όχι ωστόσο ισότιμη, με τους άντρες μεταχείριση. Και βέβαια οι γυναίκες πρέπει να μισθοδοτούνται το ίδιο με τους άντρες για την ίδια παροχή εργασίας, πράγμα άλλωστε που ισχύει για τους δημόσιους υπαλλήλους και τους υπαλλήλους των δημοσίων οργανισμών, σύμφωνα με το δόγμα: επί ίσης εργασίας, ίση αμοιβή. Και βέβαια άνδρες και γυναίκες πρέπει να έχουν απολύτως  ίσα πολιτικά δικαιώματα και να αντιμετωπίζονται ισότιμα από τον Νόμο. Δεν καταλαβαίνω όμως γιατί να διεκδικούν οι γυναίκες τη θέσπιση υποχρεωτικής ποσοστιαίας παρουσίας τους στους κομματικούς σχηματισμούς και στα ψηφοδέλτια ή της ποσοστιαίας εκπροσώπησής τους στο κοινοβούλιο με μόνη αιτιολογία το φύλο τους, κάτι που ενισχύει την απαράδεκτη τακτική και νοοτροπία των διακρίσεων. Εξάλλου, μέσα στο πνεύμα της ισοτιμίας των φύλων, δεν καταλαβαίνω γιατί ας πούμε στα ναυάγια είθισται,  κατά την εκκένωση του πλοίου, να προηγούνται οι γυναίκες των αντρών, εξαιρώ εννοείται τα παιδιά· λες και η ζωή μιας γυναίκας είναι πολυτιμότερη από τη ζωή ενός άντρα, και μάλιστα  ενώ οι γυναίκες είναι βιολογικά ισχυρότερες από τους άντρες, που είναι ισχυροί απλώς σωματικά,  και ανθεκτικότερες στις κακουχίες, αν και χαρακτηρίζονται, εντελώς εσφαλμένα, ως ασθενές φύλο.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com