Ορθογραφικά (ΛΓ’): τα προθήματα γαιο- κ. γαιό- και γεω- κ. γεώ-

    Τα λεξικά προθήματα γαιο- κ. γαιό- κ. γαι- χρησιμοποιούνται για το σχηματισμό λέξεων που έχουν σχέση: 1. με την καλλιέργεια της γης ή με έκταση γης: γαιο-κτήμονας, γαιο-κτησία, γαιό-ραμα 2. με κάτι που προέρχεται από τη γή: γαι-άνθρακας 3. με κάτι που είναι φτιαγμένο από χώμα: γαιό-τοιχος, γαιό-σακος.

     Τα λεξικά προθήματα γεω- κ. γεώ- δηλώνουν ότι κάποιος ή κάτι σχετίζεται με τη Γη ή τη γη (ως έδαφος κ.λπ.): γεω-γονία, γεω-γραφώ (και τα παράγωγα  γεωγραφία, γεωγραφικός, γεωγράφος), γεω-δαισία, γεω-δυναμική, γεω-ειδές, γεω-θερμία, γεω-θερμική, γεω-καρπία, γεω-κεντρικός, γεω-λογία, γεω-λογικός, γεω-μαγνητισμός, γεω-μαγνητικός, γεω-μέτρης (και τα παράγωγα γεωμετρία, γεωμετρικός), γεώ-μηλο, γεώ-μορο, γεω-μορφολογία, γεω-οικονομία, γεω-πλασία, γεω-πολιτική, γεω-πολιτικός, γεω-πονία (και τα παράγωγα  γεωπονικός, γεωπόνος), γεω-ραντάρ, γεω-ργία (και τα παράγωγα γεωργήσιμος,   γεωργικός, γεωργοκτηνοτροφικός, γεωργός), γεω-σεισμική, γεω-σκοπία, γεω-σκώληκας, γεω-στατική, γεω-στρατηγικός, γεω-σύγκλινο, γεώ-σφαιρα, γεω-τεκτονική, γεω-τεχνική, γεώ-τρηση, γεω-τροπισμός, γεω-τρύπανο, γεω-φυσική, γεω-φυσικός, γεώ-φυτα, γεω-χημεία, γεω-χρονολόγηση.

       Το επίθετο γαιώδης, -ης, -ες αναφέρεται 1. σε εκείνον που έχει τη σύσταση ή το χρώμα του εδάφους: τα γαιώδη χρώματα συνηθίζονται στη βυζαντινή αγιογραφία  2. σε εκείνον που περιέχει πολύ χώμα, που αποτελείται από χώμα: γαιώδεις όγκοι.

         Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos blogspot.com