Περί προσωπικών δεδομένων

Μεγάλη υποκρισία χαρακτηρίζει τον  κακώς εννοούμενο σεβασμό των προσωπικών δεδομένων, τα οποία άλλοτε προστατεύονται κι άλλοτε όχι, αναλόγως με τι δόλια ή ανίερα συμφέροντα πρέπει σκανδαλωδώς να  καλυφθούν. Και βέβαια κάθε κατηγορούμενος  μπορεί να επικαλείται την αθωότητά του εφόσον δεν έχει τελεσίδικα κριθεί ένοχος και καταδικαστεί. Είναι  ωστόσο απαράδεκτο το  να καλύπτονται  υπό το πρόσχημα της προστασίας των προσωπικών δεδομένων διάφοροι αποδεδειγμένα απατεώνες, όπως  κάποιοι επ’ αυτοφώρω συλληφθέντες να παρανομούν με διάφορους τρόπους  βενζινοπώλες, και να μην προστατεύονται οι ανυποψίαστοι καταναλωτές. Πώς είναι δυνατόν κάποιος που εν γνώσει του παρανομεί ή εγκληματεί, να κόπτεται για την προστασία των  προσωπικών του δεδομένων, από τη στιγμή που δεν σεβάστηκε τα θύματά του;

Παλαιότερα που δεν ίσχυαν οι διατάξεις περί της προστασίας των προσωπικών δεδομένων,  τηρούνταν  αυστηρότατα το τραπεζικό απόρρητο. Τώρα όμως απαξάπαντες οι τραπεζικοί λογαριασμοί έχουν κοινοποιηθεί στις εφορίες, λες και αυτοί αυθαιρέτως  δεν αφορούν προσωπικά δεδομένα, οπότε το κράτος μπορεί να εισέρχεται ανεξέλεγκτα σε αυτούς και να αντλεί τα χρωστούμενα  από τους καταθέτες ποσά.  Και η  μεν εφορία  απαξιώνει –κάκιστα- να ενημερώσει τους ενδιαφερόμενους φορολογουμένους για τη φοροσυλλεκτική επέλαση των οικονομικών υπηρεσιών της στους τραπεζικούς λογαριασμούς τους, κρατώντας τους σε άγνοια. Είναι όμως εξόχως εξοργιστικό να μην ενημερώνει η τράπεζα τους πελάτες της για την τύχη των λογαριασμών τους.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.com