Περί της Αγιάς Σοφιάς

       Πολύς θόρυβος -και δικαίως- γίνεται τελευταία για τη μετατροπή του καθεδρικού ναού της Κωνσταντινούπολης, του αφιερωμένου στη Σοφία του Θεού, σε μουσουλμανικό τέμενος. Η Αγία Σοφία υπήρξε επί 859 εν συνόλω χρόνια ορθόδοξος ναός, 57 χρόνια ρωμαιοκαθολικός, 481 χρόνια εν συνόλω τζαμί και μόνο 86 χρόνια λειτούργησε ως μουσείο. Πάντοτε όμως, ασχέτως προς τη χρήση του περικαλλούς αυτού βυζαντινού ναού, αυτός ονομαζόταν και ονομάζεται Αγία Σοφία. Με όλη τη φασαρία που γίνεται τελευταία, δεν πρέπει να λησμονούμε, είτε αυτό μας αρέσει είτε όχι, πως η Αγιά Σοφία βρίσκεται σε τουρκική πια χώρα και επομένως δεν είναι και τόσο σωστό να υπεισερχόμαστε σε ζητήματα ενός ξένου κράτους, όσο κι αν είναι σαφέστατη η σημειολογία του Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, όπως δεν μάς αρέσει  να επεμβαίνει η Τουρκία στα ελληνικά ζητήματα. Εγώ πάντως θεωρώ πως είναι προτιμότερο  να μετατραπεί η Αγία Σοφία σε λατρευτικό χώρο όπου εντέλει λατρεύεται ο Θεός ο οποίος είναι ο ίδιος για όλο τον κόσμο,  όπως κι αν ονομάζεται στις διάφορες χώρες και όποιοι κι αν είναι οι προφήτες που Τον εκπροσωπούν επί της γης. Μάς ενοχλεί, λοιπόν, που η Αγία Σοφία μετατρέπεται σε λατρευτικό χώρο, ενώ δεν μάς ενοχλούσε που λειτουργούσε ως μουσείο, δηλαδή ως εκκοσμικευμένος χώρος. Το βρίσκω απαράδεκτο να πληρώνει κανείς εισιτήριο για να επισκεφθεί ένα ναό, όπως συμβαίνει στη χώρα μας με την επίσκεψη π.χ. των Μονών Καισαριανής, Δαφνίου και Οσίου Λουκά. Αυτό το κακό παρατηρείται έντονα στην Ιταλία όπου συχνά μέσα σ΄έναν καθεδρικό ναό πληρώνεις ξεχωριστό εισιτήριο για την επίσκεψη κάθε παρεκκλησίου του. Εφόσον οι Τούρκοι δεν αλλοιώσουν τον υπέροχο ψηφιδωτό διάκοσμο του ναού, δεν βλέπω το λόγο γιατί να μη λειτουργεί ως τζαμί, παύοντας  συγχρόνως  να λειτουργεί μόνο ως μουσείο. Δυστυχώς εξωτερικά η Αγία Σοφία είναι απογοητευτική, αφού έχει φρικτά παραμορφωθεί εξαιτίας των μουσουλμανικών κτιριακών προσθηκών που της έγιναν επί της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, μεταξύ των οποίων πιο απαράδεκτη υπήρξε η ανέγερση τεσσάρων μιναρέδων. Επίσης είναι απογοητευτικό το ρόδινου χρώματος ασβεστοκονίαμα που καλύπτει τους εξωτερικούς τοίχους της. Μόνο στο εσωτερικό του ναού μένει κανείς έκθαμβος από τη μεγαλοπρέπειά του καθώς και από το κάλλος των ψηφιδωτών και των μοναδικών ορθομαρμαρώσεών του. Εξάλλου μη λησμονούμε πως ο Παντοκράτωρ και η Παναγία θα βρίσκονται πάντοτε πάνω από τους προσευχόμενους ιμάμηδες και μουφτήδες και θα σκέπουν πάντοτε τους μωαμεθανούς πιστούς. Μετατρέποντας την Αγιά Σοφιά σε λατρευτικό χώρο, της αποδίδουμε τον φυσικό προορισμό κάθε χώρου προσευχής. Τελειώνοντας, να επισημάνουμε το γεγονός ότι η Αγιά Σοφιά προϋπήρχε όχι μόνο του Μεχμέτ του Πορθητή αλλά και του ίδιου του προφήτη Μωάμεθ.

       Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.com