Oι βλαβερές συνέπειες του κυνηγιού

Προ ετών, ολόκληρη η Ελλάδα είχε συγκλονιστεί από τον ομαδικό φόνο πέντε νεαρών κυνηγών, τον οποίο διέπραξε συγχωριανός τους βοσκός. Σε τέτοιες περιπτώσεις, σύνηθες είναι να περισσεύουν τα μεγάλα λόγια και γενικά οι υπερβολές στις κρίσεις των τρίτων τόσο για τα θύματα όσο και για τον θύτη. Πολλοί είχαν μιλήσει για την καλοσύνη των θυμάτων, για το πόσο «καλά παιδιά» ήταν. Δεν θέλω ούτε μπορώ να αμφισβητήσω τα λόγια τους, πόσω μάλλον που δεν γνώριζα τα πρόσωπα του δράματος. Όμως από τα ίδια δημοσιογραφικά ρεπορτάζ είχα πληροφορηθεί επίσης ότι στα θύματα άρεσε να πηγαίνουν για κυνήγι. Και εγώ είχα παραμείνει με την απορία για το πώς μπορεί να είναι κανείς «καλό παιδί» και ωστόσο να του αρέσει να ασχολείται με πυροβόλα όπλα και να χαίρεται ή να διασκεδάζει σκοτώνοντας ανυπεράσπιστα ζώα. Το να αγαπάς τα ζώα δεν σημαίνει βέβαια ποσώς ότι είσαι καλός άνθρωπος, όμως και το να μην τα αγαπάς σημαίνει σίγουρα ότι δεν είσαι καλός. Πώς είναι δυνατόν να θεωρεί ακόμη κανείς διασκέδαση και άθλημα το να οπλοφορεί και να σπέρνει τον θάνατο στο διάβα του; Πότε επιτέλους θα απαγορευτεί το βάρβαρο και αιμοσταγές αυτό σπορ; Αφήστε που όλοι εκείνοι που επιδίδονται στο «ευγενές αυτό άθλημα» συνήθως τσαλαπατούν βίαια τα σπαρμένα χωράφια, καταστρέφουν φράχτες που στήνουν οι βοσκοί και ξερολιθιές, και τρομοκρατούν αιγοπρόβατα και εκδρομείς.
Πόσες φορές κατά τις ανά τη χώρα περιηγήσεις μου, τα Σαββατοκύριακα, δεν κινδύνεψα στις διάφορες ερημιές από τις βολές των κυνηγών! Πάμπολλες φορές συνάντησα υπέρβαρους κυνηγούς να καραδοκούν τα θύματά τους μέσα από τα θηριώδη τζιπ  τους και να φέρονται  ιταμώς στους περαστικούς οδοιπόρους, όταν αυτοί τόλμησαν να τους ελέγξουν για την επικινδυνότητα της δραστηριότητάς τους. Είδα επίσης, στη Μεσσηνιακή Μάνη, δεκάδες κυνηγούς, σε ανά δύο-τρία μέτρα απόσταση ο ένας από τον άλλον, να έχουν καταλάβει την επαρχιακή οδό για πολλά μέτρα και να επιδίδονται μετά ζήλου στο «ευγενές άθλημά» τους, παρ’ όλη την αρκετά πυκνή κίνηση των τροχοφόρων.
Πόσες φορές εξάλλου δεν σκοτώθηκε κυνηγός από «φίλια πυρά», όταν τον εξέλαβαν από λάθος ως θήραμα! Ας βρεθεί επιτέλους κάποιος ταγός, ο οποίος, αγνοώντας το τρισκατάρατο «πολιτικό κόστος», να τολμήσει να απαγορέψει το κυνήγι. Ειδάλλως θα θρηνήσουμε, μετά βεβαιότητος, και άλλα ανθρώπινα θύματα.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος   piombinos.blogspot.