Περί της θεραπείας του Αρχιεπισκόπου

Εδώ και αρκετό καιρό διαβάσαμε στις εφημερίδες πως ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών και πάσης Ελλάδος μετέβη στη Γερμανία για ιατρικούς λόγους. Γι’ άλλη μἰα φορά κάποιος από τους ταγούς ή διασήμους του ελληνικού κράτους και κοινωνίας καταφεύγει για θεραπεία στο εξωτερικό, απαξιώνοντας συλλήβδην τους θεράποντες της ιατρικής επιστήμης στη χώρα μας, και μάλιστα εν μέσω τρομακτικής οικονομικής κρίσης, προκαλώντας μοιραία το κοινό αίσθημα. Λες και δεν διαθέτει η Ελλάδα άριστους ιατρούς, πολλοί από τους οποίους είναι άλλωστε απόφοιτοι των Ιατρικών Σχολών ξένων Πανεπιστημίων. Εμείς, οι υπόλοιποι ιθαγενείς, αρκούμαστε στις φροντίδες του Ε.Σ.Υ., στο οποίο εμπιστευόμαστε, θέλοντας και μη, την τύχη της υγείας μας.
Αλγεινή εντύπωση μου προξενεί το ότι ο Μακαριώτατος δεν εμπιστεύεται την εγχώρια ιατρική περίθαλψη. Βαθύτερη ωστόσο κατάπληξη μου προξενεί το ότι εγκατέλειψε, τις δύσκολες ετούτες στιγμές, το ποίμνιό του αντί να προστρέξει στη θεία συνδρομή, συμπαράσταση και παραμυθία, τις οποίες ωστόσο διδάσκει και, θέλω να πιστεύω, ότι όντως ενστερνίζεται. Διερωτώμαι ποια είναι σε αντίξοες τέτοιες περιστάσεις η αξία της περίφημης πίστης. Άραγε το ζητούμενο είναι απλώς να επιμηκύνει κανείς με εξωτερικούς τρόπους τον έτσι κι αλλιώς πρόσκαιρο επί της γης βίο του; Και πώς συνάδει η περιδεής τέτοια αντίδραση με την πνευματικότητα, η οποία πρέπει να χαρακτηρίζει έναν ιεράρχη;

Φοίβος Ι. Πιομπίνος    piombinos.blogspot.gr