Περί των Πανελληνίων εξετάσεων

Τα τελευταία χρόνια, αυτή πάντοτε την εποχή, ολόκληρη η χώρα μας ασχολείται με τις Πανελλήνιες εξετάσεις, ζεί και πάλλεται με το ρυθμό τους. Καθ’ όσον είμαι σε θέση να γνωρίζω από την πάλαι ποτέ διαμονή μου στη Γερμανία και τη Γαλλία, σε καμιά ευρωπαϊκή χώρα δεν συμβαίνει αυτή η τρέλα που παρατηρείται στην Ελλάδα κατά την περίοδο των σχολικών εξετάσεων. Δεν είναι δυνατόν οι εξετάσεις να αποτελούν πρώτη είδηση μιας χώρας, ούτε οι εφημερίδες να παραχωρούν τόση έκταση από την ύλη τους στο σχολιασμό των θεμάτων που δόθηκαν στους εξεταζομένους ή στη λύση των ασκήσεων του διαγωνισμού. Το αν τα θέματα ήταν βατά ή όχι ισχύει για όλους τους διαγωνιζομένους, οι οποίοι και θα κριθούν εντέλει ανάλογα. Δεν είναι δυνατόν οι αγχωμένοι γονείς να πολιορκούν την είσοδο των εξεταστικών κέντρων και να διαχέουν την αγωνία τους στούς έτσι κι αλλιώς στρεσαρισμένους γόνους τους. Κι εμείς, οι παλαιότεροι, δίναμε εξετάσεις χωρίς κανείς να το παίρνει είδηση ή να ασχολείται ιδιαίτερα μαζί μας. Και μάλιστα τελειώναμε πρώτα τη σχολική χρονιά περί τα τέλη Ιουνίου, ύστερα από διαγωνισμούς εφ’ όλης της διδακτέας ύλης, και κατόπιν όλο το καλοκαίρι λιώναμε κυριολεκτικά στο διάβασμα, αφού οι εξετάσεις για το Ακαδημαϊκό γίνονταν τον Σεπτέμβριο. Ενώ τώρα οι Πανελλήνιες εξετάσεις προηγούνται –ώ παράλογο εκπαιδευτικό σύστημα!- των ενδοσχολικών.
΄Αλλες όμως, θα μού πείτε, εποχές τότε, στα πρώτα μετεμφυλιακά χρόνια που η Ελλάδα αγωνιζόταν, με νύχια και με δόντια, να ορθοποδίσει κάπως, σκληρές δηλαδή εποχές απλής επιβίωσης. Σκληρές αλλά και ψυχωμένες γυναίκες και οι μανάδες μας, έχοντας ζήσει τη Μικρασιατική καταστροφή, τέσσερα πραξικοπήματα, έναν Παγκόσμιο πόλεμο και τον Εμφύλιο. ΄Ετσι, ενώ λάτρευαν τα παιδιά τους, οι υπερβολικές εκ μέρους τους ευαισθησίες προς αυτά κι ο υπερπροστατευτισμός τους, που παρατηρείται σήμερα, περίττευαν βέβαια. Δημιουργούσαν ωστόσο πιο ατσαλωμένους ψυχικά βιοπαλαιστές, πιο σθεναρούς πολίτες.

Φοίβος Ι. Πιομπίνος  piombinos.blogspot.gr