Η ζωντάνια είναι ύπαρξη! Τίποτε άλλο εκτός από αυτό!

Μπορεί ξαφνικά να γίνει φανερό ότι το μόνο που κάθεται εδώ είναι η ζωντάνια. Κανένας δεν μπορεί να σας διδάξει να είστε

ζωντανοί. Ποιος θα είχε την αλαζονεία να σας διδάξει να είστε, όταν υπάρχει μόνο ύπαρξη. Πρέπει να αλλάξετε; Υπάρχει μόνο το τίποτε και τα πάντα! Αυτό είναι πέραν της κατανόησης, πέραν της καρδιάς και του νου του ανθρώπου. Μπορούμε να συζητάμε και να χρησιμοποιούμε λέξεις, αλλά οι λέξεις απλώς θα δείχνουν -θα συνεχίσουν να δείχνουν- κάτι πέραν. Οι λέξεις μπορούν να καταστρέψουν την πλάνη στον νου ότι υπάρχει χωρισμός επειδή ο νους είναι παραμυθάς. Αυτό που μπορεί να διαλυθεί εδώ, είναι η ιδέα ότι υπάρχει ένα τέτοιο πράγμα όπως ένα χωριστό άτομο. Και φυσικά αυτό που επίσης διαλύεται είναι η ιδέα ότι υπάρχει κάτι που πρέπει να γίνει, ότι υπάρχει κάποιος που έκανε κάποτε κάτι. Συνεπώς δεν υπάρχει τίποτε να επιτευχθεί, τίποτε να κατανοηθεί και ό,τι υπάρχει είναι αυτό. Απλώς αυτή η ζωντάνια που αναδύεται. Είναι μια μετατόπιση από την συστολή του να είστε κάποιος, ένα χωριστό άτομο με έναν κόσμο εκεί έξω, πίσω στη φυσική και πολύ συνηθισμένη αίσθηση ότι υπάρχει μόνο το παν. ο ΘΕΟΣ . Έτσι η συστολή αυτή διαστέλλεται στο παν. Και αυτό το πράγμα που νομίζατε ότι είστε, γίνεται το παν. Αυτή η επικοινωνία δεν είναι κάτι που κατέχει ή που έχει πετύχει ΚΑΠΟΙΟΣ. Δεν έχει καμιά σχέση με την αναγνώριση, με την προσωπική προσπάθεια ή με την επίτευξη. ΕΣΥ δεν είσαι διαφορετικός από οποιονδήποτε. Είναι απλώς ένας οργανισμός σώματος-νου που κουνάει τα χέρια του και μιλάει. Η δυσκολία είναι ότι κατά την αναζήτηση προσωποποιούμε τα πάντα. Προσπαθούμε να πούμε, «Τι υπάρχει σε αυτό για μένα; Τι μπορώ να πάρω από αυτό: Τι πρέπει να κάνω για να γίνω αυτό;» Αυτή είναι η σύγχυση. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΟΝΟ Ο ΘΕΟΣ!