Ο γάμος είναι ένας παλιός και φθαρμένος θεσμός που πρέπει να αναθεωρηθεί!

Αν και δεν είμαστε ακόμη τόσο ώριμοι για πλήρη ελευθερία χωρίς πνευματικό βραχιολάκι συμβίωσης! Πολλοί χωρίς αυτό μπορεί να είναι επικίνδυνοι και ψυχολογικά ασταθείς μέσα στο σύνολο

Παρόλο που ο γάμος μπορεί να προσφέρει υποτιθέμενη ψυχολογική «σταθερότητα» και ασφάλεια στους κρυμμένους ανασφαλείς και σε κάποιους ανώριμους, μπορεί επίσης να επιβάλλει περιορισμούς ισχυρούς και πιεστικούς στην ελευθερία και την αυτονομία των ατόμων, με γλυκό ή και άγριο τρόπο.

Η πολύ στενή σχέση ίσως και γλυκά αυταρχική και κάποτε βαρετά πιεστική που προκύπτει από τον γάμο, μπορεί να οδηγήσει σε μεγάλη απώλεια της ελευθερίας και της αυτονομίας, καθώς οι σύντροφοι πρέπει να λαμβάνουν υπόψη τους, τους περιορισμούς του άλλου που τελικά φαίνεται τους χρειάζονται για να λειτουργούν.

Η έκφραση «το άλλο μου μισό» σημαίνει ότι δεν είσαι ολόκληρος γι’ αυτό προσπαθείς να καλύψεις ό,τι σου λείπει.

Επιπλέον, ο γάμος μπορεί να οδηγήσει στην απώλεια της αυτονομίας των ατόμων με κακουργηματικό τρόπο, καθώς η σχέση μπορεί να εξελιχθεί σε μια κατάσταση-κατάσχεση με γλύκα και πολλά τρικ, ώστε το ένα άτομο να εξαρτάται από το άλλο για την ευτυχία του! Κάτι απίστευτα τραγικό.

Επιπλέον, ο γάμος μπορεί να εμποδίζει την αυτονόητη ανάπτυξη των ατόμων και την αυτογνωσία τους. Όταν είμαστε μέλη μιας στενής σχέσης, υπάρχει η τάση να εστιάζουμε περισσότερο στις ανάγκες του συντρόφου μας και να παραβλέπουμε τις δικές μας. η ακριβώς το αντίθετο.

Αυτό μπορεί να οδηγήσει σε αυτοθυσία του ενός ή  του άλλου και σε απώλεια των προσωπικών στόχων και φιλοδοξιών καθώς και στην δημιουργία ενός μικρού γκέτο «εμείς οι αγαπημένοι και οι άλλοι οι κακοί και τα τέρατα, που μαζί τους ανεχόμαστε».

Ο γάμος δεν είναι ο μόνος τρόπος για να επιτύχουμε ευτυχία και πληρότητα στη ζωή μας και πρέπει να αξιολογήσουμε προσεκτικά τους περιορισμούς και τις επιπτώσεις πριν αποφασίσουμε να παντρευτούμε.

ΣΚΟΠΟΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΙΝΑΙ Η ΘΕΩΣΗ! Ο ΓΑΜΟΣ ΟΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΟΘΕΩΣΗ ΤΟΥ ΕΓΩ ΤΩΝ ΔΥΟ!

ΟΛΟ ΑΥΤΟ ΕΙΝΑΙ ΛΑΘΟΣ ΚΑΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΑΠΟ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΤΩΝ ΧΩΡΙΣΜΕΝΩΝ.

Μια θεωρία υποστηρίζει ότι ο γάμος είναι μέρος μιας συστηματικής εκπαίδευσης του ανθρώπου (θεωρία της κοινωνικής εκπαίδευσης) και υπακοής σε κάθε θεσμό apriori. Σύμφωνα με αυτή την θεωρία, ο γάμος διδάσκει στους ανθρώπους την υπακοή στις συνθήκες που δημιουργούνται στις σχέσεις τους και σε ό,τι άλλο, για το καλό της αγάπης τους.

Ο γάμος μπορεί να αντιμετωπιστεί ως μια μορφή κοινωνικής εκπαίδευσης, καθώς διδάσκει στους ανθρώπους την σημασία της υπακοής στους κανόνες και τις συνθήκες που δημιουργούνται στη σχέση τους. Η δέσμευση που απαιτείται από τον γάμο σπρώχνει τους ανθρώπους να μάθουν πώς να συμβιώνουν και να επιλύουν τα προβλήματά τους μέσω της συζήτησης και της συμβιβαστικής συμφωνίας πάντα όμως συμβατικά.

Ωστόσο, είναι σημαντικό να σημειωθεί ότι ο γάμος δεν είναι ο μόνος τρόπος για να διδαχθεί κάποιος την υπακοή και την συμβίωση άλλα είναι ο κύριος. Υπάρχουν πολλές άλλες κοινωνικές σχέσεις και εμπειρίες που μπορούν να διδάξουν αυτές τις νόρμες.

«Γάμος είναι η αποτυχημένη προσπάθεια να δώσεις διάρκεια σε ένα τυχαίο γεγονός». Αϊνστάιν

«Ο έρωτας είναι κάτι ιδεώδες, ο γάμος κάτι πραγματικό. Η σύγχυση του ιδεώδους με το πραγματικό δεν μένει ποτέ ατιμώρητη». Γκαίτε

«Οι άντρες παντρεύονται γιατί είναι κουρασμένοι. Οι γυναίκες γιατί είναι περίεργες. Και οι δύο απατώνται». Όσκαρ Ουάιλντ

«Ως εστι το γαμείν έσχατον του δυστυχείν».

 Καθόσον ο γάμος είναι η έσχατη δυστυχία. Αντιφάνης

«Πρέπει να είναι κανείς πάντα ερωτευμένος. Γι’ αυτό δεν πρέπει να παντρεύεται». Όσκαρ Ουάιλντ

«Η Ψευτοηθική μη μπορώντας να καταργήσει τον έρωτα, θέλησε τουλάχιστον να τον απολυμάνει: επινόησε τον γάμο!»

 Μπωντλαίρ

«Αν φοβάσαι την μοναξιά, μην παντρεύεσαι!» Τσέχωφ

ΥΓ. Αν είσαι παντρεμένος, μη δίνεις σημασία, απόψεις είναι και  τίποτα άλλο! ΤΟοοοΣΟ ΑΠΛΑ!